ÖLÜ DÜNYA: BAŞLANGIÇ

ÖZEL BÖLÜM (POLİS 2)

Aramak zorundaydım, kaçarı yoktu. Eşimin ve kızımın bu durumdan haberi olmalıydı. Ama hala nasıl anlatacağımı bilemiyordum. Yakında ölecektim. Hemde onları sonkez görmeden. Sonkez sıkıca sarılıp o güzel kokularını içime çekemeden. Büyük olasılıkla ziyaret edebilecekleri bir mezarımda olmayacaktı. Burada ölenlerle birlikte toplu mezara bırakılacaktı bedenim.

Daha fazla uzatmanın anlamı yoktu, sonkez seslerini duymadan ayrılmayacaktım bu dünyadan...

"Alo, aşkım! Nasılsınız? "

" Biz iyiyiz bitanem sen nasılsın, iyisin değilmi? Sesin pek iyi gelmiyor, çokmu yoruldun? "

" Aynen bitanem buralar çok karışık, nefes alacak vaktimiz yok. Buse ne yapıyor? Herhangi bir sorunu yok değilmi? "

" O da iyi bitanem, sağlığı falanda iyi, seni bekliyoruz işte. Biran önce şu illet bitsede dönsen bize, çok özledik seni:(. "

Ağlamamam gerek..... Söylemeliyim artık.....

" Aşkım sana önemli birşey söylemem lazım. Beni çok iyi dinle tamam mı? "

" Ne oldu aşkım bu kadar önemli? Kötü bişey yok değilmi? Beni korkutma lütfen. "

" Be be b ben ben..... Nasıl söyleyeceğim bilemiyorum.? "

" Söyle artık hayatım heyecanlandırma beni.. "

" BEN ÖLECEĞİM YAKINDA.!!!"

"N n ne? Ne demek öleceğim? Nasıl öleceğim? Aşkım şakamı yapıyorsun sen? Bak komik değil. Eve döneceksin tamam mı! Bu evin kapısından canlı canlı gireceksin. Adnan bizi bırakıp gidemezsin böyle kolay kolay. "

" Aşkım bir dakika sakin ol! "

" Olamam sakin makin! Öleceğim diyorsun. Nasıl ölürsün ya? Bana cevap ver! "

" Bebeğim sakin ol, beni dinle, aşkım aşkım AŞKIMMM!"

Telefondan artık ses gelmiyordu. Bir an hatlar kesildi sandım. Ancak saniyeler sonra içerden kızımın bağrışları yükselmeye başladı.

"Annneee! Anneee! Uyan anne. Anne bana bak. "

" Kızım, kızım! Telefona bak burdayım. "

" Baba! Baba anneme birşey oldu, bayıldı! Baba yardım et! "

" Kızım ben şuan yardıma gelemem, su getir mutfaktan annene bi sars biraz belki kendine gelir, gelmezse karşı komşuya git yardım iste, gelemem ben!! "

" Tamam, anne! Anne! Anne cevap ver. Baba neden bayıldı annem?"

"Bilmiyorum bitanem, annen ayılınca açıklar sana. Kızım sana söylemem gereken önemli şeyler var. Can kulağıyla beni dinle. Yakında yani birkaç gün içinde işler kötüleşirse sizi almak için polisler gelecek tamam mı.? Eşyalarınızı hazır tutun onlar gelince hemen güvenli yere gideceksiniz tamam mı? Ben sizi orda bekliyor olacağım. Orada görüşeceğiz."

"Tamam babacım. Dediklerini anneme söyleyecem. Orda görüşürüz, seni seviyorum. "

" Bende seni bitanem bende seni, hemde o kadar çok seviyorum ki, annenide çok seviyorum, onu benim için bol bol öp tamam mı? Kendinize dikkat edin tamam mı? Sen güçlü kızsın anneni koru tamam mı? Sizi çok seviyorum!!!! "

" Tamam babacım bizde seni çok seviyoruz, annemi koruyacam ben.!!!"

Artık huzur içinde bu dünyadan ayılabilirdim. Hem kızımın hem karımın sesini sonkez duymuştum. Benden sonra uzun yıllar daha hayatta kalacaklarına eminim.

Arayabildiğim herkesi tek tek aradıktan sonra usulca ölümü bekleme zamanı gelmişti artık. Murat'ın gözyaşları önünde bu hiç kolay olmuyordu tabi.

"Oğlum, yeter artık, ağlayıp durma karı gibi!!"

"Ne demek abi bu şimdi, karı gibimi ağlıyom ben? "

" Aynen öyle, erkek ol biraz, dik dur, sil gözyaşlarını... Gel senle son kez vedalaşalım! "

"Abim, gitme be! Niye bu kadar erken gidiyon ki? Sen olmazsan ben kime abi diyecem?"

"Oğlum deme öyle, bak benide ağlatacaksın! Gider ayak karizmamı yerle bir ettirme be!"

"Tamam, yeter artık daha fazla ağlamıyacam, sen nasıl istersen. "

" Aferim sana işte böyle.
Sana diyeceklerimi iyi dinle şimdi. Senden tek bir isteğim var. Yengene ve yeğenine dikkat et tamam mı? Onları sana emanet ediyorum. Teşkilatın onları evden alıp güvenli bir yere götürdüklerinden emin olmalısın. Tamam mı? Senden tek isteğim bu. "

" Tamam abi. Nasıl istersen sen. Onlar artık benim güvencemde olacak, gözüm gibi bakacam onlara... Merak etme sen. "

21.06.17
01.54

Murat ile geçen hararetli vedalaşmamın ardından yavaş yavaş öldüğümün sinyalleri gelmeye başlıyordu. Arka arkaya 3 kez bir kova dolusu kan kusmuştum. Artık kollarım ve bacaklarımın uyuştuğunu hissediyordum. Başımda ise tarifi imkansız bir acı yer edinmişti. Bir süre sonra gözlerimde muhteşem bir yangının içine düşüverdi.

Ve..................

Adnan komiser gece saat 01.59 da bilincini tamamen kaybederek yaklaşık yarım saat sürecek bir titreme, kasılma, kriz moduna girdi. Bu sırada göz ve kulaklarından kan gelmeye devam ediyordu. Kısa süre önce de beyin ölümü gerçekleşmişti. Kasılmaların ardından bir süre donuk kalan vücudu ciğerlerden gelen hırıltı sesleri ile tekrar hareketlendi. Bu göğüs kafesinin içinde parçalanan ciğerlerin çıkardığı sesti. Bir süre devam eden bu süreçte kalp çoktan işlevini kaybetmiş ve Adnan komiserin hayatına son noktayı koymuştu. Ölümü kesinleştikten sonra geri dönüşü olur umuduyla bir süre daha odada bekletilen Adnan komiser beklenenin aksine tekrar dirilmedi. Cesedi hastaneden Murat tarafından çıkarılıp Çukurova üniversitesinin göl kenarında bulunan kampüsüne gömüldü.... Boş bir kağıda ise mezarının üzerinde durması için şunları yazdı:

Centilmen olarak doğmak bir tesadüftür; fakat bir centilmen olarak ölmek büyük bir başarıdır...

....
..
.
.
.
.
.
.
....
.....

...
.
LÜTFEN SON İKİ BÖLÜM İLE İLGİLİ YORUMLARINIZI BELİRTİN KİTABIN GİDİŞATI BUNA GÖRE ŞEKİLLENECEK.... EMEĞE SAYGI LÜTFEN