Gül'e Ait (TAMAMLANDI)

Gül'e Ait 5. Bölüm 5. kısım

"Haklısın!" 'Beni farklı buldu! Beni, varoş gülü Gülüzar'ı farklı buldu. Allah'ım!' "Tam olarak bilmiyorum. Sanırım hayatımı sorgulamamdan daha iyisini istememden kaynaklanıyor. Çocukluğumdan beri doğam diğerlerinden farklıydı. Hep biraz içine kapanık ve yabancı... Çoğu zaman kendimi olayların dışında hisseder yanlış yerde doğduğum izlenimine kapılırdım. İlgi alanlarım hoşlandığım şeyler hep farklıydı. Açıkçası bu durum ailemin de hiç hoşuna gitmezdi. Özellikle Mahmut abimin... Kendilerini küçük gördüğümü düşünür, fikir beyan etmeye kalkışınca tavırlarımla bilgiçlik tasladığımı, aklım sıra kadın aklımla ukalalık yaptığımı savunurdu."

"Fikrini söylemekle ukalalığın ne alakası var? "

"Ailemde kadınların işe yarasın veya muhabbet olsun diye erkeğin önüne geçmesinden, zekice fikirler ortaya atmasından hoşlanılmaz. Her zaman bir, hatta on adım arkalarında olman gerekir. Bir eksik eteğin bilgisiyle kendisinin önüne geçmesi kabul edilemez. Mahmut abimin özellikle benden hoşlanmamasının başlıca sebeplerinden birisi budur."

"Zeki olman ha! Geri zekalı herifte aşağılık duygusu varmış!"

"Konuşmama bile tahammül edemediğine göre muhtemelen! Daha küçük yaşlarımda kız çocukları bebekle oynarken ben ilkokula başlayan Muzaffer abimin ödevlerini yapmasını seyrederdim. Bana da öğretmesi için adeta yalvarırdım. Bulduğum her kağıt parçasına gördüklerimi taklit eden garip bir çocuktum. Kısa sürede ailemin de beni öyle bulduğunu ve hiç hoşlanmadığını biliyordum. Herkes evladının başarılı olmasını isterken benimkiler oğlanların önüne geçme ve ukalalık olarak algılandığından erken yaşta saklamayı öğrendim. Onlara göre okuyup da ne olacaktım ki... Meraklıydım, izliyordum Asaf ve gördüklerimden hiç hoşlanmıyordum."

"Anladığım başarılı bir öğrenciydin!"

"Evet. Birinci sınıfa başlamadan okuma yazmayı küçük rakamlarla toplama çıkarmayı biliyordum. Bizimkiler ne yaptığımla ilgilenmedikleri için farkında değillerdi. Hangi konuda ne tepki alacağımı bilemediğim için ben de uzak dururdum. Öğretmenim başarımdan dolayı sınıf atlatma istemiyle annemle görüşmeye kalkınca, benimle gurur duyacaklar diye sevindiğimi hatırlıyorum."

"Ne yani, duymadılar mı? "

"Evet duydular, utanç... Babamın durumdan haberi bile olmadı. Beşinci sınıfa geldiği halde doğru dürüst okuyamayan büyük oğlunun önüne geçecek bir kız. Öğretmenime 'okuyacak da ne olacak' dedikten sonra güzel bir tartaklandım. Canım öğretmenim, ertesi gün halimi görünce durumuma çok üzüldü. Hepimiz sustuk. El altından iyi bir eğitim vermek için elinden geleni yaptı. Sırf annem kızmasın, okuldan almaya kalkmasın diye notlarımı orta karar vermeye varacak kadar. Gerisi malum, hep beraber evdeki erkeklerden başarımı sakladık."

"Şaka gibi! Birçok ailenin isteyeceği niteliklere sahip bir çocukken gelinen noktaya bak! Evlilikten sakınma konusundaki gerekçelerini anlayabiliyorum. Yine de taleplerinin arasında iyi birisinin çıkma ihtimalini hiç düşünmedin mi Gülizar?"

"Nasıl? İki kelam konuşamadığım, zekâ belirtisi gösteren her fikrimin eşimi ezmeye çalışmak olarak algılanacağı bir evliliği kabul edemezdim. Bulunduğum şartlarda tahsilli bir kısmetimin çıkmayacağı da gün gibi belliydi. Benim için geri dönüşü olmayan bir macera olurdu Asaf... Hele çocuklarımız olduğu takdirde ablamın durumuna düşme ihtimalim vardı. Buna cesaret edemezdim. Yaşadığımız çevre malum, küçümsemiyorum aksine kadınların haline üzülüyorum. Sonra akrabalarım, hepsinden öte kendi evimde şiddet hayatımla öyle iç içeydi ki erkek göresim yoktu."