Gül'e Ait (TAMAMLANDI)

Gül'e Ait 12. Bölüm 2. kısım

Cesur'un onay veren tutumu yanında abisinin, 'Tahir'in anlatacakları teferruat, her halükarda arkandayım. Bu işten de yüzümüzün akıyla çıkacağız Asaf, içini ferah tut. Gülizar'ı düze çıkaracak bir yol bulacağımıza ve o şerefsizlerin insafına bırakmayacağımıza garanti veriyorum.' demesinin ardından, nispeten rahatlayan genç adam, sessizlik içinde geçen yol boyunca düşüncelere dalarak olasılıkları kafasında tarttı. İçinden çıkmakta zorlandığı durum karşısında ne dereceye kadar fedakarlık yapabileceğini, konunun nereye varacağını sorgularken, abilerine teslim etmek dışında olası her alternatifi aklından geçirerek tepkilerini sınadı. Tatlı kızı evine yerleştiğinden beri bu günün geleceğini bildiği halde, kabullenmekte zorlandığı ve hazır olduğunu söyleyerek kendisini kandırdığı süre boyunca, önündeki günlerin ne getireceğinin sıkıntısını yaşadı.

Yalnız geçen hayatının içine bir gül gibi açan, varlığıyla bomboş evini ve yüreğini dolduran, sevimli halleri, muhabbeti, her daim gülen yüzü ve şen kahkahalarıyla yaşadığını, kalbinin hala çarptığını hatırlatan küçük aşkından nasıl vazgeçeceğini düşünerek ürperdi. Hayatında ilk defa evim diyebileceği çatının altında huzuru hissederken, iş dönüşü koşarak geldiği mekanda yokluğunu tahayyül edemedi. Caddeleri izler göründüğü sırada gözünün önünde canlanan yaramaz bakışların, ona eşlik eden kaşların ve sırıtan dudakların cazibesi bile farkında olmadan gevşemesine yetti.

Uzun kış akşamlarını, 'İş yapmaktan ve abimlerden hiç sıra kalmazdı Asaf. Yemek hazırla, yedir içir, hepsi bir köşeye çekilince topla, bulaşık derken, günün de koşuşturması eklenince yorgunluktan bitap düşerdim. Biraz o yüzden biraz da yalnız kalıp uzandığım yerde hayal kurma fikri daha cazip geldiği için televizyon seyredecek zamanım da hevesim de olmadı. Nasıl olsa ne istediğim ne de başladığım hiç bir programı sonuna kadar izleyemeyeceğim için ben de yatmayı tercih ettim.' demesi üzerine canları nasıl çekerse bazen televizyon ya da film izleyerek, çoğunlukla muhabbet ederek geçirirken, kollarının arasındaki meleğiyle ne kadar mutlu olduğunu düşündü. Alçısı çıktığından beri öz bakımını devralmasıyla, mahrum kaldığı bedenini bile özlemesinin, sapkın bir arzudan ziyade yakın olma ihtiyacından kaynaklandığına kanaat getirdi.

Depoya giden bahçe kapısının açılmasıyla sakin kalma telkinlerini tekrarlarken, irkilen burun kanatlarının üzerinden sıkarak sarsılmaz iradesinin devreye girmesi için konsantre olmayı denedi. Konu Gülizar olduğu zaman zorlandığı durum karşısında, bu tutumunun genç kıza hiç bir faydasının dokunmayacağını yineleyerek oturduğu yerde dikleşti. Arabanın park etmesi üzerine aşağıya inerek, arka kapıda beliren abisinin yanına ilerledi.

"İçeri geçelim mi abi?"

"Saat neredeyse üçe geliyor, kapıda karşılayalım. Tahir dakik adamdır, birazdan burada olur."

"Nasıl istersen."

"Nereden baksan görüşmeyeli bir ay oluyor. En son Gülizar'ın durumunu konuşmak için buluşmuştuk. Sizin boks karşılaşma ne oldu Asaf, gün belirlediniz mi?"

"Bu olaylar araya girince ertelemek zorunda kaldık."

Sözünü bitirmesine müteakip benzer surat ifadeleriyle kendilerine doğru gelen adamlara selam verirken, köşeyi dönen aracı fark ederek dikkat kesildi. "Geldiler." diye diğerlerini uyardığı sırada duyacaklarının stresini, gerilen bedeninde hissetti. Gayri ihtiyari çatılan kaşları, gülerken bile sert bir ifadeyle bakan dostunu andırdığından habersiz, önlerinde park eden arabadan Güven'le beraber inmelerini bekledi. Daha cüssesi ortaya çıkmadan kulağına çalan sesini duyunca, harekete geçen patronunun ardından yanına doğru ilerledi.