Gül'e Ait (TAMAMLANDI)

Gül'e Ait 7. Bölüm 3. kısım

Sokak kapısından tartışmaya hazır bir ruh haliyle giren genç kadın, beraberinde gelen arkadaşlarının da aynı kanaatte olduğunu bilerek oyalanmadan salona yöneldi. Kendisini görmesiyle ayağa kalkan kocasının, ifadesinden hazırlıklı olduğunu anlayınca alttan almamaya kararlı vaziyette saldırı pozisyonuna geçti. Beline dayadığı elleriyle havaya kalkan tek kaşın çatışmasında, en iyi savunma saldırıdır tezinden yola çıkarak pençelerini gösterme kararıyla söze girdi.

"İndir kaşını Çınar, beni korkutamazsın." derken Çağla'nın yanına gelip ağzını okumaya çalıştığını görünce işaret dilini kullanarak tekrar etti.

"Hııııı... İşe yaramadı mı?"

"Hem de hiç... Şu an sana çok kızgınım, bizi aptal yerine koydunuz."

"Estağfurullah, abarttığını düşünmüyor musun Pınar?"

"Hiç de bikere... Bir haftadır defalarca sorduğum halde saçma sapan bahanelerle bana yalan söyledin."

"Sakladım diyelim."

"Haahhh! Yemezler, bu şartlarda o da aynı kapıya çıkıyor. Ortada ciddi anlamda yaralı bir kadın hayatımızın içine girmişken, hele kadın şefkatine ihtiyaç duyacağı bir durumdayken gizlemeyi tercih ettin."

"Bunun için haklı gerekçelerim vardı."

"Böylesi bir konuda gerekçe merekçe kabul edilemez. Gülizar'ın durumunu ilk günden itibaren bilmeye hakkımız vardı."

"Aynı şekilde düşünmüyorum. Amacım sizleri dışarıdan gelebilecek olan her türlü tehlikeden korumak."

"A aaa... Kızın neyinden koruyacaksın Çınar, hali ortada... Muhammet Ali'yle final maçına çıkmış gibi görünüyor."

"Onu bunu anlamam. Tanımadığım bir kadın, kimin nesi olduğunu, ne yaşadığını bilmeden aileme yaklaştıramazdım. Biraz daha sabredip merakına sahip olsaydın, yakın zamanda zaten anlatacaktım."

"Ne yani, şimdi ben mi suçlu oldum? Bize ikinci sınıf insan muamelesi yapamazsın."

"Beeeennn!.. Fazla değerli olduğunuz için böyle davrandığımı anlayamıyor musun hayatım?"

"Ay yetmiyormuş gibi bir de üste çıkmaya çalışıyorsun, aşk olsun ya sana çok kötü küstüm!"

"O kadar acele etme Pınar, anlatacaklarımı öğrendikten sonra pişman olabilirsin."

"Hiç zannetmiyorum... Doğruyu gördüğü halde düşüncelerini değiştirmeyenler, cahillikleriyle mutluymuş gibi yaşarlar... Çınaaarr."

"Vaaayy... Çok etkilendim. Bu seferki kimden hayatım?"

"Ben söylemiş olamaz mıyım?"

"lıı ııhhh... Seninkiler daha zır zop oluyor."

"Haahhh hiç de bile... İyi tamam be, yaklaştın, Albert Einstein."

"Ooooohhh... Çok yaklaşmışım! Senin bu Iuzumsuz bilgiler öğrenme huyuna hasta olduğumu söylemiş miydim?"

"Beni tatlı laflarla yumuşatamazsın."

'Yalnız olsaydık yumuşatmaktan fazlasını yapardım.' diye aklından geçiren genç adam, ciddiyetini korumaya çalışarak lafa girdi.

"Öyle bir amacım yok. Tartışma ortamı yaratmadan evvel anlatacaklarımı dinlemenizi rica ediyorum. İçeri geçerseniz oturup konuşalım. Hanımlar, Iütfen buyurun." diye yönlendirerek salona girmeleri için yol verdi. Mutfak kapısında dikilen Hafize ablayla Aynur'u görünce tereddüt etmeden eliyle yanına çağırarak söze girdi. "Abla, kırk defa anlatmanın alemi yok, siz de geçin. Faruk..."