Duygularını rafa kaldırmayı hayat biçimi olarak seçen genç adam, sevmenin ne demek olduğunu bilse de sorumluluğunu almak istemez. Kendisi için biçtiği gelecek yalnızlık üzerine kuruluyken, hele kendi şeytanlarıyla savaş verirken hiç istemez.
Tabi m...
Bulunduğu dağın doruk noktasından, geniş arazileri, yalçın kayalıkları izleyen genç adam, uçsuz bucaksız gökyüzünün altında dingin bir ruh haliyle dikilirken, nereden geldiği anlaşılmayan sesle ürpererek dikkat kesildi.
"Ha! Bu da ne?"
Birden değişen ortamla nerede olduğunu anlamaya çalıştığı sırada, otomatikman savunma pozisyonuna geçerek olası bir tehlikeye karşı etrafı taramaya başladı. Tanıdık gelen çorak bölgeyi hatırlarken iç güdüsel olarak önce ellerine bakıp kan lekelerini aradı. Temiz görünen avuç içleri ve kıyafetini fark edince, rahatlayarak temkinli hareketlerle çevresini incelemeye koyuldu.
"Zafer!"
Issız ortamda dostunu arayan gözleri, gerçeklikle hayal arasında gidip gelen zihni ne olduğunu anlamaya odaklandı. Başını kaldırmasıyla gökyüzünde dalgalanan şanlı al bayrağını görünce, genişleyen göğsü ile saygıyla hazır ola geçen bedeni kendisini evinde hissetti. Altında dimdik duran adamı fark etmesiyle irkilirken, seçmekte zorlandığı kişiye doğru her türlü riske karşı temkinle ilerlemeye koyuldu.
"Bu... Kardeşim, Zafer'im!"
Kamuflaj elbiseleri içinde aslanlar gibi mağrur ve yakışıklı görünen dostunun gülümseyen dudakları karşısında bütün bedeninin ürperdiğini, özlemle içinin titrediğini hissetti. Yanına gitmek, sarılıp bağrına basmak istediği halde, bitmek bilmeyen, yürüdükçe uzayan yol karşısında pes etti. Nihayet ulaşamayacağını kavrayınca, olduğu yerde durarak can dostu, gönül kardeşini doya doya sevgiyle izlemeye girişti.
"Koçum!.. Seni çok özledim lan hayvan herif, burnumda tütüyorsun!.."
Gülümsemesi yüzünde genişlerken, "Zafer'im, kardeşim benim. Aslanım... Lan bu özlemle biraz daha öyle bakarsan, korkarım aşkımı ilan edeceğim." demesiyle o her zaman gür tondan çıkan kahkahası kulağında çınladı. Karşısındakini davet eden sese eşlik ettiği sırada, zafer işareti yapan genç adamın kendisinden uzaklaştığını hissetti.
"Hiç değişmemişsin yiğidim, çakı gibisin!"
"Gitmek zorundasın değil mi kardeş? Konuşmuyorsun!.."
"Tamam koçum!.. Gözün arkada kalmasın Zafer'im, uzaktan da olsa ailenin her zaman yanındayım. Asaf ile Meltem'i daha dün gördüm, ikisi de çok iyiler."
"Zafer'im, her şeyi söyledim de... Yaptığın fedakarlığa karşı bir teşekkür etmedim be kardeşim. Seni tanımak hayatımda başıma gelen en güzel şeylerden birisiydi. Sağ ol can dostum, hayatımı sana borçluyum. Seni asla unutmayacağım Zafer, her zaman sevilmeye ve benimle yaşamaya devam edeceksin."
Gülümsemesi dünyevi olmayan bir forma bürünürken, ışıltı saçmaya başlayan bedeni kaybolmaya yüz tuttu. Kafasının içinde 'Zafer bizim olacak.' diyen sözleri canlandığı sırada, dağlık arazi yerini gül bahçelerine bırakarak genç adamı içine çekti.
Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.
