More than roomates ft. B-Brave

9

Pov Dioni

Ik knipper met mijn ogen. Het licht is fel, te fel. 'Hey, je bent wakker.' klinkt een stem en ik kijk op. Ik zie mijn vader naast het bed zitten. Zijn ogen zijn dik en rood. Ik wil hem vragen waar Annefleur is, maar er komt geen geluid uit mijn keel. Ik voel me veel te suf om te praten. 'Je hoeft niks te zeggen, jongen.' fluistert mijn vader. Hij zucht even, 'God, wat heb je jezelf aangedaan?' vraagt hij hoofdschuddend. Hij legt zijn hand op mijn arm, 'Ik was je bijna verloren. Dat had ik niet aangekund. Ik ben Thijs al kwijt.' mompelt hij en de tranen prikken in zijn ogen. Hij veegt zijn tranen weg, 'Je had al die tijd gelijk. Ik duwde de pijn gewoon weg, omdat ik het niet wilde voelen.' verteld hij en ik slik even. Ik kijk hem even aan, 'W..waar i..is ze?' stotter ik zachtjes. Mijn vader pakt mijn hand vast, 'Ze was hier, maar ze dacht dat je haar niet wilde zien. Dus is ze weg gegaan.' verteld hij. Ik sluit mijn ogen. 'Ik zal haar bellen en haar vragen terug te komen.' klinkt zijn stem. Hij laat mijn hand los en even later hoor ik hem tegen Annefleur praten. 'Hij vroeg naar je. Hij wilt je hier hebben. Je moet hier naar toe komen.' klinkt zijn stem voordat ik in slaap val.

Ik open mijn ogen en ik kijk rond, maar mijn vader zit er niet meer. Ik zie Annefleur zenuwachtig bij de deur staan. 'Hey.' fluistert ze als ze ziet dat ik wakker ben. Ik wenk haar dat ze dichterbij moet komen. Ze loopt naar het bed en blijft iets verder weg staan. Ze legt haar hand op de rand van het bed. 'Het spijt me, Dioni.' fluistert ze en er rolt een traan over haar wang. 'Ik was zo egoïstisch. Het enige waar ik aan kon denken was dat mijn vriend een kind heeft van een andere vrouw. Ik dacht helemaal niet aan jouw gevoelens.' fluistert ze. Ik wil haar vertellen dat alles goed komt en dat ik nog steeds van haar hou, maar ik voel me nog altijd te suf om iets te zeggen. 'Ik liet je denken dat jij de slechte verloofde was, terwijl ik dat eigenlijk was.' zucht ze en ze veegt haar tranen weg. Ik kijk even naar haar en leg dan mijn hand op die van haar, om haar te laten weten dat het goed komt. Ik hou van dit meisje en ik heb zoveel veel fouten in mijn leven gemaakt.. Ondanks al die fouten is ze er nog altijd en daardoor heb ik geleerd haar fouten ook te vergeven.

'Lukt dat?' vraagt Jai als hij me helpt om op het bed te gaan zitten. 'J..ja.' stotter ik en hij laat me los. Ik ben nog altijd heel suf en moe, maar het schijnt dat ik wel iets van vierentwintig kalmeringspillen in heb genomen. Voor mijn gevoel waren het er misschien maar drie. 'Goed, ik laat jullie even.' zegt Jai en hij loopt de slaapkamer uit. Annefleur gaat naast me op het bed zitten en ze haalt haar hand even door mijn haar. Ik heb nog niet veel tegen haar kunnen zeggen, maar het liefst zou ik haar vertellen hoe blij ik met haar ben. Ik zou haar willen vertellen hoe dankbaar ik haar ben voor haar excuses en hoe hard ik haar nodig heb, maar ik kan haar alleen maar aankijken met vermoeide ogen. Ze glimlacht zwakjes, 'Ik weet wat je allemaal wilt zeggen.' fluistert ze en ze streelt met haar duim over mijn kaak. 'Probeer wat te slapen.' zegt ze en ze slaat de deken open, maar ik kan me amper bewegen van de vermoeidheid. 'Goed, ik ga je helpen, maar je moet wel mee werken.' zegt ze en ze trekt mijn schoenen uit. Ik maak de knoop van mijn broek los en Anne helpt me hem uit te trekken. In het ziekenhuis waren er genoeg dokters die me hier mee konden helpen. Ze trekt het shirt over mijn hoofd en helpt me mijn armen omhoog te houden. Ik ga liggen en zucht even, 'Gaat het?' vraagt ze en ik knik. Ik kijk haar even aan en ze drukt een kus op mijn voorhoofd. Ze wilt zich terug trekken maar ik pak haar arm vast en zoen haar. Ik moet haar lippen proeven, het is veel te lang geleden. Na een tijdje maakt ze zich los en slaat de deken over me heen. 'Oké, dan ga ik nu al de klote pillen door de wc spoelen, die komen niet meer in je buurt.' zucht ze en ik glimlach zwakjes terwijl ik mijn ogen sluit. Ik hoor Annefleur naar de deur lopen, 'I..ik hou van j..je.' fluister ik zachtjes voordat ik in slaap val.