20

629 31 7
                                    

Pov Dioni

Ik slik even, luisterend naar zijn stem. 'Of misschien moet ik het via iemand doen, je lieve vriendinnetje? Of één van die lieve vrienden van je?' vraagt hij en zo snel als ik kan hang ik op. Ik smijt mijn telefoon op het bed en verstop mijn gezicht in mijn handen. Hij gaat niet opnieuw mijn leven verknallen.. Niet nu het beter gaat. 'Lieverd, wat is er?' klinkt een stem en ik voel dat Annefleur naast me gaat zitten. Ik kijk haar aan en ze legt haar hand op mijn been. 'Ik laat hem niet opnieuw mijn leven verknallen.' sis ik en ik bal mijn vuisten. Anne sluit haar handen om die van mij, wat me gelijk rustiger maakt. 'Heeft hij gebelt?' vraagt ze, wetend over wie ik het heb en ik knik. Ik vlecht mijn vingers om die van haar. Annefleur staat op en ze trekt me van het bed af, 'Wat doe je?' vraag ik wat verbaasd. 'Kleed je aan. We gaan wat leuks doen.' zegt ze en ik frons even. 'Maar wat dan?' vraag ik. Ze grinnikt even, 'Ik ga ervoor zorgen dat je de hele dag niet aan hem denkt.' zegt ze overtuigend.

'De film was vreselijk, maar mijn gezelschap was top.' zeg ik grijnzend en Annefleur kijkt me even lachend aan, voordat ze haar blik weer op de weg richt. 'Je rijdt verkeerd.' mompel ik als ik naar buiten kijk en ze schiet in de lach. 'We gaan nog niet naar huis.' lacht ze en ik frons even. Annefleur neemt me al de hele dag mee naar van alles, van bowlen tot aan de film. 'Anne..' begin ik, maar ze schudt haar hoofd. 'Ik zorg dat je de hele dag nergens aan denkt, dus dat is vierentwintig uur.' zegt ze en ze parkeert de auto. Ik kijk naar het eettentje die ik niet ken, 'Kom.' zegt ze en ze stapt uit. Ik stap de auto uit en volg haar naar binnen. Het is opzich een gezellige plek, met een dansvloer. Annefleur pakt mijn hand en trekt me naar een zithoek ergens in de hoek van het gebouw. Ze gaat naast me op de bank zitten en drukt een menukaart in mijn hand. 'Ik ken veel plekken, maar deze ken ik niet.' mompel ik. Ze glimlacht, 'Hier had ik vroeger een baantje voordat ik naar de universiteit ging.' verteld ze. Ik druk een kus op haar wang, 'Je bent geweldig.' mompel ik en er komt een serveerster naar ons toegelopen.

Na een tijdje zitten we nog altijd in het eettentje, als één van Annefleur haar favoriete liedjes op komt. 'Oh kom nou, nu moet je wel met me dansen.' zegt ze lachend en ze probeert me van de bank te trekken. 'Maar dit is een langzaam nummer e-' ik kan niet doorgaan met zeuren, want Annefleur drukt een kus op mijn lippen. 'En nu?' vraagt ze en ik schud lachend mijn hoofd, 'Goed dan.' geef ik mezelf over en ik loop achter haar aan richting de dansvloer. Ik pak haar heupen vast en trek haar tegen me aan, 'Dit vind ik niet zo erg.' grijns ik als ze haar armen om mijn nek slaat. Ze legt haar hoofd tegen mijn borst en ze volgt mijn bewegingen over de dansvloer. 'Over een jaar dansen we zo op onze bruiloft.' fluistert Annefleur en ik druk een kus op haar haar. 'Ik kan niet wachten.' zucht ik. Mijn telefoon gaat en ik neem op, 'Met Dioni.' zeg ik. Ik hoor Kaj haastig praten, 'Dioni.. Je moet hier heen komen! Hij is helemaal mijn doorgedraait! Mijn moeder.' zegt hij vlug. 'Kaj, praat eens langzaam. Ik versta je niet.' zeg ik. 'Je vader... Of nou ja die lul. Je moet hier heen komen, hij doet mijn moeder pijn.' zegt Kaj vlug. Ik slik even, 'Waar ben je?' vraag ik als ik geschreeuw hoor. 'Op mijn kamer. Jezus, schiet alsjeblieft op.' zegt hij en ik hang op. Ik kijk naar Annefleur, 'We moeten gaan.' zeg ik en ik trek haar het eettentje uit.

More than roomates ft. B-BraveWhere stories live. Discover now