More than roomates ft. B-Brave

69

Pov Annefleur
Wanneer ik mijn ogen open is de kamer nog donker, wat me er op wijst dat ik wel erg vroeg wakker moet zijn. Ik grijp met mijn hand richting mijn telefoon en wanneer ik het koude scherm voel weet ik al snel de aankoop te vinden. Half vier pas. Dan valt mijn blik op de plek naast me; hij is leeg. Ik weet dat Dioni een tijdje slaap problemen had, maar ik dacht dat dat voorbij was. Ik sta op en pak de fleece deken uit de mand. Ik sla hem om me heen en loop de slaapkamer uit. Voordat ik de trap afloop kijk ik even door de kier van Thijs zijn slaapkamerdeur. Thijs zijn gezicht wordt verlicht door het nachtlampje. Hij ziet er vredig uit terwijl hij slaapt. Ik loop zachtjes naar beneden. Eenmaal in de woonkamer aangekomen tref ik Dioni op de bank aan. Zijn ogen staan op het punt om dicht te vallen, terwijl hij naar het plafond staart. 'Hé' fluister ik bijna onverstaanbaar. Er verschijnt een kleine glimlach rondom zijn lippen wanneer ik tegen hem aan ga liggen en de deken over ons heen sla. Hij slaat een arm om me heen, 'Wat hou ik toch van je.' mompelt hij zachtjes en hij verstopt zijn gezicht in mijn nek.

'Het spijt me! Verdomme!' luid geschreeuw vult de kamer en ik schrik wakker. Dioni ligt naast me te woelen. 'Ik wilde het niet, echt niet.' zijn stem trilt van angst. Ik ga recht op zitten en schud hem heen en weer. 'Di!' roep ik. Zijn ogen schieten open, maar hij blijft schreeuwen, alsof hij er niet van op de hoogte is dat hij wakker is. 'Rustig.' sus ik en ik trek hem tegen me aan. Langzaam stopt hij met schreeuwen. 'Het is in orde.' sus ik.

Pov Dioni

'Waarom slaapt mama nog?' vraagt Thijs terwijl ik mijn kop nog een keer vul met koffie. Ik werp een blik op de bank, waar Annefleur vredig ligt te slapen. 'Omdat het woensdag is, dan is mama toch vrij?' help ik hem herinneren en hij knikt. Hij kijkt me even aan, 'Jij niet, maar je bent wel moe.' antwoord hij. Soms verbaasd het me hoeveel hem opvalt. Daarop lijkt hij op mij en mijn broertje. Ik neem een slok van mijn koffie. 'Niks om je zorgen over te maken, maatje.' antwoord ik. Al zou ik nog wel zo'n zes uur kunnen slapen. De deurbel gaat, 'Dat is Kaj. Ga je tas even halen.' zeg ik. Ik slik even wanneer ik me realiseer dat ik dat ook zei voor zijn ongeluk. Thijs staat op en rent de kamer uit. 'Niet rennen op de trap!' roep ik wanneer ik achter hem aanloop naar de gang. Als ik de deur open staat Kaj voor me. 'Goedemorgen.' hij grijnst wanneer hij me ziet. 'Wat is er nou weer zo leuk?' vraag ik en ik laat hem erin. 'Volgens mij heb je niet geslapen.' zegt hij dan op een serieuze toon en ik volg hem naar de keuken. Kaj weet meteen de wafels van de ontbijtschaal af te halen. Hij neemt een hap en mompelt iets. 'Wat?' vraag ik. Hij grinnikt en slikt even. 'Ik zei dat je nog steeds de beste ontbijtwafels maakt.' en ik knik. 'Weet ik.' grijns ik. Ik duw Thijs zijn broodtrommel en drinkbeker in Kaj zijn handen. 'Bedankt dat je hem wilt wegbrengen.' zeg ik en Kaj glimlacht. 'Altijd.' antwoord hij. Ik zie aan hem dat hij wilt vragen wat mijn plannen zijn, maar hij moest me beloven dat hij geen vragen ging stellen. Thijs komt de keuken ingelopen met zijn tas en hij begroet Kaj vrolijk. 'Hey, gozer.' Kaj pakt zijn tas aan en stopt de lunchspullen erin. 'Vind je het erg als Kaj je wegbrengt?' ik kijk Thijs even aan. Dan schudt hij zijn hoofd. 'Je mag de school toch niet in. Volgende week is het vaderdag.' glimlacht hij trots en dan loopt hij de keuken uit. Nog geen vijf minuten later zwijn ze vertrokken. Ik schrijf een briefje voor Annefleur;

Afspraak en dan werken.
Thijs is gebracht door Kaj.
Ik zie je rond vijf.
Hou van je x

Drie minuten later zit ik in de auto, onderweg naar mijn geheime afspraak.