More than roomates ft. B-Brave

40

Er komt vanmiddag waarschijnlijk een nieuw boek online! Hij heet Illusion en is met Dioni! (Of course komen de andere B-Brave boys er ook in voor!)

Pov Annefleur

Ik schrik van Dioni die overeind vliegt, 'Ik heb het gevonden!' roept hij en ik kijk op van mijn boek. 'Wat heb je gevonden?' vraag ik. Hij pakt zijn laptop van de eettafel en ploft naast me op de bank. 'Dit is dé plek om ons ja word te zeggen.' zegt hij met een grote glimlach terwijl hij naar zijn scherm wijst. Ik bekijk de foto's en moet toegeven dat hij gelijk heeft. 'Het is prachtig.' glimlach ik en hij scrolt door de informatie. 'Ik zal even bellen om te vragen of ze vijftien mei vrij hebben.' zegt hij. Hij pakt zijn telefoon en loopt naar de slaapkamer. Het verbaasd me dat Dioni er mee instemt om eerder te trouwen. Blijkbaar kan hij ook niet wachten. Even later komt Dioni weer terug en de glimlach op zijn gezicht is nu alleen maar breder. 'Het is gelukt. Ik heb geboekt. Nu hoeven we morgen alleen de uitnodigingen nog te verzenden.' lacht hij en hij slaat zijn armen om me heen. 'Dit moeten we vieren.' antwoord ik enthousiast en hij knikt. Zo snel als hij kan trekt hij me overeind en drukt een kus op mijn lippen, 'Ik kan niet geloven dat het al bijna zover is.' lacht hij.

Pov Dioni

Mijn psycholoog kijkt me even aan, 'Hoe gaat het met je, Dioni?' vraagt hij na een tijdje. 'Goed.' antwoord ik en ik ontwijk zijn blik. 'En nu eerlijk.' zegt hij en ik kijk hem even aan. Zijn ogen kijken me vriendelijk aan en ik zucht. 'Het gaat goed met me, naast de angst om alleen te zijn.. Om gelukkig te zijn.. Naast dat ik mijn broertje niet uit mijn gedachten krijg en ik alleen maar rare aanvallen heb als ik alleen ben.' fluister ik en ik haal even diep adem om te voorkomen dat ik in tranen uit zal barsten. 'Aanvallen?' vraagt hij en ik tik zenuwachtig met mijn vingers op mijn been. Ik knik, 'Als ik alleen ben dan raak ik in paniek... Ik wil van alles slopen.' vertel ik hem en ik kijk even naar mijn tikkende vinger. 'En wat gebeurt er als Annefleur bij je is?' vraagt hij nieuwsgierig. Ik glimlach bij het horen van haar naam, 'Helemaal niks, dan gaat alles goed met me.' beantwoord ik zijn vraag. Hij knikt, 'En wat doe je dan als je zo'n aanval hebt?' vraagt hij en ik haal mijn schouders op. 'Meestal sloop ik van alles. Ik ram overal tegenaan en dan word ik vanzelf moe en ben ik het zat.' vertel ik. Ik zie dat hij wat dingen opschrijft. Hij kijkt op van zijn notitieblok, 'Dioni, heb je er ooit aan gedacht om ergens vrijwillig tegen aan te slaan zonder iets te slopen?' vraagt hij en hij leunt met zijn armen op het houten bureau. Ik frons even, 'Wat bedoel je?' vraag ik niet begrijpend. Hij grinnikt zachtjes, 'Ik bedoel een sport, iets van boksen bijvoorbeeld. Dit kan goed zijn tegen woede en verdriet.' verteld hij en ik sla mijn armen over elkaar. 'Boksen?' herhaal ik hem en hij knikt. 'Je kan dit alleen doen, maar je kan ook samen met een vriend gaan. Het is maar net waar je op dat moment behoefte aan hebt.' zegt hij en ik knik. 'Boksen dus.' fluister ik bedenkelijk.

Ik loop het appartement in gevolgd door Annefleur, 'Was het een slecht idee om mijn moeder een uitnodiging te sturen?' vraagt ze als ik mijn jas ophang. Ik haal mijn schouders op, 'Je geeft haar een kans. Als ze komt accepteert ze het en anders niet. Jij hebt tenminste gedaan wat je kon.' antwoord ik en ik plof op de bank. Annefleur gaat naast me zitten. 'Ze zal vast wel niet komen.' mompelt ze en ik sla mijn armen om haar heen. 'Anne, lieverd. Ze komt vast wel. Geen één moeder wilt de bruiloft van haar eigen dochter missen.' stel ik haar gerust en ze knikt. Ze drukt een kus op mijn wang en staat op. 'Ik heb nog wat werk te doen.' zegt ze en ze loopt de slaapkamer in. Ik kijk haar na en glimlach. Nadat haar baas mee is genomen door de politie hebben ze een nieuwe en het mooie is, ze is een vrouw. Mijn telefoon trilt en ik haal hem uit mijn zak. Kaj belt me en snel neem ik op, 'Hey, wat is er?' vraag ik. Kaj zijn stem klinkt wat gehaast. 'Dioni, ik denk dat ik de sleutel heb gevonden. Je kan je vader zijn kantoor in.' zegt hij vlug. Ik frons even, waarom noemt hij die man nog mijn vader? Ik zucht even, 'Is het de juiste sleutel? Waar lag die?' vraag ik nieuwsgierig. 'Mijn ma vond hem terwijl ze zijn kast aan het leegruimen was. De sleutel zat in een sok.' antwoord hij en ik rol met mijn ogen. Een sok, of course. 'Goed, ik kom eraan.' zeg ik en ik hang op. Ik hoop dat ik nu eindelijk die video's in handen krijg, zodat ze verwijdert kunnen worden.