More than roomates ft. B-Brave

26

Pov Dioni

Ik parkeer mijn auto en kijk even naar Annefleur, 'Je kan me nu nog alles vertellen. Anders ga ik naar binnen.' zeg ik en ze knikt. Ik kijk naar Samuel en Kaj die op de achterbank zitten. 'Jongens?' vraag ik. Ze knikken en stappen de auto uit. Ik richt mijn blik weer op Annefleur. 'Het begon toen er een andere baas kwam.' begint ze en ik frons even. Ze heeft me nooit wat over een andere baas verteld. 'Hij is een eikel. Hij kijkt naar meiden, zit aan ze.' verteld ze en ik slik even. 'Dat groepje is het groepje waarbij hij nog niks geflikt heeft. Ze weten er volgens mij niet eens van af. Ze worden ook wel gezien als zijn favorietjes.' verteld ze en ze ontwijkt mijn blik. Dat betekent dat hij bij haar wel wat geflikt heeft. De woede in me word nu alsmaar erger. Ik stap uit mijn auto en loop kwaad het gebouw in, met Annefleur en de jongens op mijn hielen. 'Waar zit die baas van je?' vraag ik en Annefleur wijst naar een deur, als teken dat ze me niet langer tegen houdt. Ik bonk op de deur, wat gelijk de aandacht trekt van andere werknemers, want bijna iedereen opent zijn deur. De deur gaat open en er verschijnt een man voor me, 'Wat ben jij een vieze klootzak!' roep ik kwaad en ik zie dat hij schrikt. 'Pardon? Wie ben jij?' vraagt hij, alsof hij van niks weet. Ik draai me om, ondertussen staat de hele gang vol werknemers. 'Goed, ik wil graag dat iedereen die zich seksueel misbruikt heeft gevoelt door deze man zijn of haar hand op steekt.' zeg ik en bijna alle handen gaan omhoog, zelfs een paar mannen steken hun hand op. 'Waarom werken jullie eigenlijk nog voor deze eikel? Jullie hoeven dit niet van hem te pikken.' zeg ik en er stapt een meisje naar voren. Ik denk dat ze even oud is als Annefleur. 'Hij bedreigde me met dat als ik ontslag zou nemen, hij me nog een keer zou pakken.' fluistert ze angstig. Ik kijk haar even vol medelijden aan. Zou hij dat ook bij Annefleur gedaan hebben? 'Ik wil verhalen horen. Wat heeft deze man geflikt?' vraag ik en een andere vrouw steekt haar hand op. 'Zodra ik maar voorbij loopt kijkt of zit hij aan mijn kont.' zegt ze en ik kijk naar de baas van deze mensen. Hij staat met zijn mond vol tanden. 'Hij heeft mij naar zijn kantoor laten komen, alleen maar om aan me te zitten. Gelukkig kon ik ontsnappen.' zegt een andere vrouw. Opnieuw kijk ik naar de man, 'Wie heeft nu niks meer te zeggen?' vraag ik en ik sla mijn armen over elkaar. 'Hij heeft mij ook naar zijn kantoor gelokt, om aan me te zitten. Wat hem gelukt is. Hij bedreigde me dat als ik het aan iemand zou vertellen, hij meer zou doen.' klinkt een zachte stem. Ik draai me om en kijk recht in Annefleur haar ogen, waar de tranen ondertussen uit ontsnappen. Ik loop naar haar toe en sla mijn armen om haar heen, om haar te laten weten dat ze veilig is. 'Ik vind dat we de politie moeten bellen.' zegt Samuel en ik knik. 'Jullie hebben geen enkel bewijs, stelletje ratten!' sist Annefleur haar baas. 'Het is vijftig mensen tegen één, hou maar op met je kinderachtige spelletjes. Hier kom je niet mee weg.' zegt Kaj dreigend en hij pakt zijn telefoon uit zijn zak. Ik laat Annefleur los en kijk rond, naar alle werknemers die hier staan. 'Dit is genoeg bewijs.' fluister ik.