More than roomates ft. B-Brave

17

Pov Dioni

Ik pak de brief van Kaj aan en lees hem vluchtig door, ivm met weinig bewijs en geleerd te hebben van zijn fouten, laten we hem eerder vrij. 'Geleerd te hebben van zijn fouten?' mompel ik fronsend en ik knijp in het papier. 'Als het geen hevige misdaad is kan dat toch? Dan krijgt hij een proeftijd.' zucht Kaj ik en ik schud mijn hoofd. 'Dankzij hém is je vader dood.' brom ik. Kaj knikt, 'Ik wouw dat ik iets had om dat te bewijzen.' zucht hij en hij leunt tegen het bureau aan. 'En wat als hij niks verandert is? Denk je echt dat hij me er mee weg laat komen dat ik zoveel aan de politie en rechter heb verteld?' zucht ik en ik haal een hand door mijn haar. Annefleur gaat recht op zitten, 'Dioni, we laten hem echt niet in jou buurt komen. Hij weet ons adres niet eens.' zegt ze en ik kijk haar even aan, 'Anne, jij blijft uit zijn buurt. Ik wil niet dat hij jou wat aan doet.' zeg ik en ze schudt haar hoofd, 'Dioni, als het nodig is da-' ze kan haar zin niet afmaken want ik kap haar af. 'Nee Anne, ik laat hem jou met geen vinger aanraken.' zeg ik kwaad en ze knikt, wetend dat ze mijn gedachten niet kan veranderen. Ik kijk even naar Kaj, 'Dus, komt hij weer terug bij jullie?' vraag ik en hij knikt. 'Volgens mij wel, maar ik zag mijn moeder haar koffer al in pakken, dus ik neem aan dat ze vertrekt.' zegt hij en ik knik. 'Dat is maar goed ook.' zucht ik. 'Jij blijft daar toch niet?' vraagt Annefleur bezorgt en Kaj haalt zijn schouders op. 'Ik weet het nog niet.' zucht hij.

Ik kijk even naar het huis en dan weer naar het briefje waar ik vluchtig het adres heb op geschreven. Ik druk op de deurbel en even later gaat de deur open. Macie verschijnt in de deuropening, 'Hoe kan je het flikken om zomaar te verdwijnen?' vraag ik. Ze kijkt me verbaasd aan, 'Dioni, hoe heb je me gevonden?' vraagt ze fronsend. Ik zucht even, 'Geloof het of niet, maar ik moest er een telefoonboek voor gebruiken.' antwoord ik. Macie kijkt me even aan, 'Dioni, er is iets wat ik je niet verteld hebt.' zucht ze en ik frons even. 'Kevin is.. Twee.' fluistert ze en ik slik even. Met een snelle rekensom is het al snel duidelijk dat het niet mogelijk is dat hij mijn zoon is. 'W..wat?' stotter ik. Macie zucht even, 'Dioni, ik heb tegen je gelogen.' fluistert ze. Woede borrelt in me omhoog, 'Je hebt gelogen? Waarom?' vraag ik kwaad. Ze ontwijkt mijn blik, 'Ik had geld nodig.' zegt ze zachtjes. Ik bal mijn vuisten. 'Jezus, je verzon een leugen zodat ik je geld zou geven? Ben je wel helemaal lekker?' schreeuw ik en ik loop richting mijn auto, hoe kan ze dit maken? Er is zoveel gebeurt tussen mij en Annefleur, dankzij haar. En waar was het goed voor? Nergens voor.

Pov Annefleur

De appartement deur vliegt open en Dioni komt binnen gestormt. De woede is in zijn ogen te zien als hij de deur dicht smijt. 'Hoe kan ze dit flikken! Wat een trut!' bromt hij en hij ijsbeert door de woonkamer. Ik leg het boek weg en sta op. 'Dioni, wat is er aan de hand?' vraag ik geschrokken. 'Die stomme trut heeft over alles gelogen!' roept hij en ik pak hem vast. 'Doe eens rustig en vertel me wat er aan de hand is.' zeg ik en hij hapt even naar adem. 'Macie heeft over alles gelogen, zodat ze geld zou krijgen. Kevin is helemaal niet van mij.' bromt hij en ik slik even. 'Wat? Serieus?' vraag ik en hij knikt. 'Je hebt haar geen geld gegeven, toch?' vraag ik en hij schudt zijn hoofd. 'Gelukkig niet.' mompelt hij en hij ploft op de bank neer. Hij trekt me op zijn schoot, 'Het spijt me, lieverd. Dat ze je dit heeft aangedaan.' zucht ik en hij legt zijn gezicht in mijn nek. 'Ik hou van je.' zucht hij en hij drukt een kus achter mijn oor. Ik pak zijn hand vast, 'Laat je haar hier zomaar mee wegkomen?' vraag ik en hij knikt. 'Ik heb geen zin om er wat tegen te doen, dus ja, ik laat haar hier zomaar mee wegkomen.' zucht hij. Ik slik even, maar ik niet...