More than roomates ft. B-Brave

32

Pov Dioni

Lily wijst naar de deur, 'Ga maar kijken hoe ze er aan toe is.' zegt ze. Ik vond het al verschrikkelijk om met haar in één auto te moeten zitten, maar voor Annefleur heb ik alles over. Ik open de deur en loop de kamer binnen, het is donker. Het enige licht wat binnen komt is de zon door een kier van de gordijnen. 'Anne?' vraag ik, maar ik krijg geen antwoord. Ik hoor een knal en ik draai me om. Ik zie hoe Lily de deur op slot draait, 'Oh, Dioni, jij trapt overal zo makkelijk in.' lacht ze. God, wat ben ik dom. Ik had dit kunnen weten, waarom zou ze me naar Annefleur brengen? Ze doet het licht aan, 'Wat ben je van plan, Lily?' vraag ik en een grijns verschijnt op haar gezicht.

Pov Annefleur

Ik neem een slok van mijn cola. Dioni is al een hele tijd weg en ik heb geen idee wanneer hij terug komt. Misschien had ik hem niet zo moeten behandelen, maar ik durfde het hem echt niet te vragen. Hij zal wel kwaad zijn en dat zou hij me duidelijk laten weten. Mijn telefoon trilt en ik haal hem uit mijn zak. Dioni heeft me een foto gestuurd, waar is hij mee bezig? Ik open het berichtje en gelijk laat ik mijn telefoon uit mijn hand vallen. Hoe kan hij dat doen én het naar mij versturen? Ik had verwacht dat hij kwaad was, maar dit is niks voor hem.. Ik pak mijn telefoon op, die godzijdank nog heel is en ik kijk even naar de foto. Dioni met zijn lippen op die van Lily gedrukt. Een steek van jaloezie schiet door mijn lichaam. Ik kan zijn gezichtsuitdrukking helaas niet zien. Ik zoek naar zijn handen, ik moet zien hoe hij haar vasthoudt, maar zijn handen staan niet op de foto. De foto is overduidelijk door iemand anders genomen. De tranen prikken in mijn ogen, wat een eikel. Hoe kan hij dit doen? Ik loop naar de slaapkamer en pak een weekendtas uit de kast. Zo snel als ik kan stop ik er wat kleding in, zonder te kijken wat het is. De tranen rollen over mijn wangen. Ik loop naar de boekenkast en haal er een paar boeken uit, die ik ook in de tas gooi. Mijn laptop en opladers volgen. Ik rits de tas dicht. Ik wil hier zo snel mogelijk weg. Ik wil hem nu niet onder ogen komen. Ik pak mijn tas en werkmap en loop het appartement uit.

Pov Dioni

Ik kijk naar de touwafdrukken om mijn polsen. Lily had me te pakken. Ik geloofde haar, hoe dom kon ik zijn? Ik wil op dit moment niks anders dan Anne haar gezicht zien. Moet ik het haar vertellen? Nee. Als ze hoort wat Lily allemaal heeft gedaan word ze gek. Ik heb Lily geprobeert weg te duwen, maar toen kreeg ik touw om mijn polsen en kon ik geen kant meer op. Ik open de deur van het appartement en loop naar binnen. Het verbaasd me dat ze me überhaupt heeft laten gaan, alsof het bij haar plan hoorde. Ik kijk het appartement rond, er staat een glas halfvol met cola op het aanrecht. Vreemd, meestal ruimt Annefleur altijd gelijk alles op. Ik loop naar de slaapkamer, maar Anne is er niet. 'Anne?' roep ik en ik loop naar de badkamer, maar ook daar is ze niet. Het is al laat, waar hangt ze uit? Ik pak mijn telefoon uit mijn zak en wil haar een berichtje sturen. Ik frons even als ik zie dat er geen chat is met haar. Al onze gesprekken zijn weg. Annefleur heeft op mijn telefoon gezeten toen ze een foto door stuurde van mijn telefoon naar die van haar, misschien heeft ze de chat perongeluk verwijdert. Ik bel haar, maar ik krijg gelijk haar voicemail. Als ik de piep hoor begin ik te praten, 'Lieverd, waar zit je? Ik maak me zorgen, bel me.' zeg ik en dan hang ik op. Dit is niks voor Annefleur, anders laat ze wel een berichtje of een briefje achter. Ik loop terug naar de slaapkamer en open de kledingkast om een trui te pakken. Mijn blik valt op de onderste plank, de rode weekendtas is weg. Ik kijk aan de kant van de kledingkast die van Annefleur is, er zijn kleren weg. Ik slik even, er is meer aan de hand...