More than roomates ft. B-Brave

10

Pov Annefleur

Ik zet een glas water op het nachtkastje en kijk even naar Dioni die opgerolt op het bed ligt met zijn ogen gesloten. Hij is nog altijd heel moe, maar gelukkig gaat het beter met hem. Volgens de dokter kan die vermoeidheid nog wel even blijven. Hij zegt dat het pas echt weg is als al die kalmeringspillen uit zijn lichaam zijn of uitgewerkt zijn, maar omdat hij er zoveel in heeft genomen, duurt het nog even. Dioni zijn ogen gaan open en hij gaapt even. 'Hoe voel je je?' vraag ik bezorgt en hij gaat recht op zitten. 'Beter.' antwoord hij zachtjes. Hij wrijft even in zijn ogen, 'Ik ga even douchen.' mompelt hij en hij staat op. Ik merk dat hij nog altijd heel erg suf is als ik hem een beetje zie wankelen. 'Kan je dat wel?' vraag ik bezorgt en hij kijkt me even aan. 'Dat weet ik eigenlijk niet.' mompelt hij fronsend en ik grinnik even. 'Maar ik heb al weet ik veel hoeveel dagen niet gedoucht en ik voel me vies.' zucht hij en hij wankelt naar de deur. Hij houdt zich snel vast aan het bureau als hij bijna omvalt. 'Oké en daar is mijn antwoord. Dat gaat hem niet worden.' zeg ik en ik merk dat hij lichtelijk geïrriteerd is over het feit dat hij niks kan. Ik loop naar hem toe en pak hem vast, 'Ik help je wel.' stel ik hem gerust en ik loop met hem mee naar de badkamer. 'Hoe lang duurt dit nog volgens de dokter?' vraagt hij zachtjes als ik de douche open draai. 'Dat zei hij niet, maar het gaat al beter met je.' antwoord ik als hij onder de douche stapt, terwijl hij mijn arm stevig vasthoudt. 'Ik voel me net een baby.' mompelt hij terwijl hij de douche warmer draait. 'Hé, wees maar blij dat ik er ben om je te helpen en niet één of andere rare dokter. Dat had ik in het ziekenhuis na die brand.' antwoord ik en hij kijkt me even aan. Ik zie een beetje jaloezie in zijn ogen, 'Het was toch geen man he?' bromt hij en ik schud mijn hoofd. 'Nee, natuurlijk niet gek.' antwoord ik lachend terwijl ik shampoo in zijn haar smeer. 'Mooi, want ik heb liever niet dat één of andere man jou helpt om te douchen, of je überhaupt al om te kleden.' zegt hij en hij spoelt het shampoo uit. Ik grinnik even en hij draait de douche uit. 'Dit is genoeg. Ik hou het niet langer vol.' zucht hij en hij slaat de handdoek om zijn middel die ik voor hem vast hield. Hij gaat op de wc zitten en zucht even. 'Je komt er wel. Geef het tijd.' moedig ik hem aan en ik haal mijn hand door zijn natte haren. Ik weet dat Dioni er niet tegen kan om overal mee geholpen te worden, maar hij heeft nu geen keuze.

Pov Dioni

'Anne.' begin ik en ik kijk even naar Annefleur die achter het bureau zit, terwijl ik in bed lig. Ze is bezig met haar werk. Ze kijkt op, 'Wat is er?' vraag ik en ik wenk dat ze moet komen. Blijkbaar heeft ze het afgelopen half uur niet eens door gehad dat ik naar de verlovingsring in mijn handen zat te staren. Ze gaat op het bed zitten en ik ga recht op zitten. 'Er is nog één ding wat ik moet doen.' zeg ik en ik zie haar fronsen. Ze snapt er helemaal niks meer van. Ik pak haar hand vast, 'Ik weet dat we fouten hebben gemaakt, maar die fouten wil ik voorkomen. Je weet hoe hard ik je nodig heb. Alsjeblieft, doe hem weer om.' fluister ik en ik open mijn hand waar de ring in zit. Ze staart me even aan, blijkbaar zag ze dit niet aankomen. 'Dioni..' fluistert ze zachtjes en ik slik even, waarom kijkt ze niet gelukkig?