More than roomates ft. B-Brave

23

Hey guys, zijn jullie verslaafd aan Roommates? (Ik wil aan het schrijven ervan, lol). Dan heb ik een aanrader voor jullie, want op mijn ''Non-fanficite" account; EsmeeVonk_ Ga ik binnenkort een badboy story starten. ''Beauty and the badboy''. Be prepared ;)

Pov Annefleur

Jai loopt richting de lift, 'Ik kijk op de parkeerplaats. Dan doorzoek jij het trappenhuis.' zegt hij en ik knik. Ik ren de trap af als ik Dioni zie zitten. Ik hoor hem snikken terwijl hij aan zijn eigen haar trekt. Ik loop de trap af en hurk voor hem neer, 'Dioni, wat is er gebeurt?' vraag ik geschrokken als ik zijn bebloede knokkels zie. Hij haalt zijn handen voor zijn hoofd weg en zelfs zijn voorhoofd zit onder het bloed. Hij kijkt me snikkend aan. Ik bekijk zijn voorhoofd, 'Wat heb je gedaan? Wat is er gebeurt?' vraag ik bezorgt. Hij opent zijn mond om wat te zeggen, maar er komt geen woord uit. Ik pak zijn arm vast, 'Kom naar huis. Die wond moet schoon.' zeg ik, maar hij trekt zich los. 'Laat me met rust! Ga weg!' schreeuwt hij en voor ik het echter door heb rent hij verder de trap af. 'Dioni!' roep ik, maar hij rent door.

Ik ijsbeer door de woonkamer, 'We moeten hem gaan zoeken.' zeg ik en Jai schudt zijn hoofd. 'Nee, hij heeft tijd voor zichzelf nodig.' antwoord Jai beslist en ik kijk hem geïrriteerd aan. 'Waarom? Zodat hij zichzelf verder af kan maken?' vraag ik. Jai klopt naast zich op de bank en ik ga zitten. 'Nee, dat doet hij niet. Je moet een beetje vertrouwen in hem hebben.' antwoord Jai. Ik zucht even, 'Ik heb genoeg vertrouwen in hem, maar als hij emotioneel is dan is hij anders. Hij weet niet wat hij doet, Jai.' mompel ik hoofdschuddend. 'Is het zo erg?' vraagt hij en ik knik. 'Hij heeft dan gewoon geen controle over zichzelf.' antwoord ik. Jai staart nadenkend voor zich uit. 'Heb je enig idee wat hem dwars zit?' vraagt hij na een tijdje. 'Nee, hij leek heel normaal toen hij thuis kwam.' antwoord ik nadenkend. Er was echt niks geks aan hem te zien. De deur gaat open en Dioni komt binnen gelopen. Zijn gezicht ziet er rustig en nog altijd bebloed uit. Hij kijkt me even aan en opent zijn mond om wat te zeggen, maar gelijk sluit hij hem weer. Ik weet dat het niet verstandig is om nu tegen hem uit te vallen over zijn domme gedrag, dus sta ik op en loop ik rustig naar hem toe. 'Gaat het?' vraag ik zachtjes en zijn bruine ogen kijken me aan. 'I..Ik w..weet het n..niet.' stottert hij en de tranen prikken opnieuw in zijn ogen. Wat zit hem toch zo dwars? Hij loopt de badkamer in en ik kijk even naar Jai, 'Ik heb geen idee wat ik hier mee aan moet.' zucht ik. Hij staat op en trekt zijn jas aan, 'Wees niet boos op hem, zo te zien heeft hij al genoeg aan zijn kop. Probeer er wat uit te krijgen. Ik moet met mijn vader huizen bekijken.' zegt hij en hij loopt het appartement uit. Ik loop de badkamer in en kijk even naar Dioni die de wasbak fijn knijpt. Ik leg mijn hand op die van hem, 'Hé, doe eens rustig.' sus ik en hij laat de wasbak los. Ik pak zijn hand vast en dan pas merk ik hoe erg hij trilt. Ik pak een washandje en maak hem nat. Ik druk hem zachtjes tegen de wond op Dioni zijn voorhoofd. Zijn bruine ogen staren me aan terwijl ik het bloed van hem afveeg. 'Anne.' fluistert hij na een tijd en ik stop met vegen. Voor ik het echter door heb slaat hij zijn armen om me heen en verstopt hij zijn gezicht in mijn nek. Ik pak hem vast, 'Ik ben hier.' fluister ik.