Wattpad'de ki bütün Dramione'leri okudun ama başka bulamadın mı?
Maalesef bende bulamadım. Bende kendi hikayemi yazmaya karar verdim.
Wattpad' de ki en iyi Dramione'leri okudum ve hepsi bana ilham verdi.
Umarım benim hikayem de size ilham verir.
...
Sabah yatağımda uyandığımda hala dün akşamı düşünüyordum. Gece yarısına kadar sohbet etmiştik. Onunla konuşup onun hakkındaki her ayrıntıyı öğrenince onu daha çok seviyordum. Küçükken kırmızı bir bisikletinin olduğunu öğrenmiştim. Sepeti koptuğunda çok ağlamış. Babası sepeti tamir edip 'Kırılan her şey onarılabilir canım, yeter ki paramparça olmasın.' demiş. Hermione bu anısını anlattığında tek bir şey düşünüyordum. Umarım onun kalbini paramparça etmemişimdir. Umarım kopan bisiklet sepeti gibi onun kalbide tamir edilebilir.
Kapımın sert bir şekilde çalınmasıyla kendime geldim. ''Uyan Draco! Kalk hadi!'' Yataktan kalkıp kapıya ilerledim. Açtığımdaysa çatık kaşlarla bana bakan Pansy'i gördüm, yanında da Hermione vardı. ''Senin burada ne işin var Pansy, burası başkanlar salonu.'' ''Bunu bende biliyorum Draco. Saatin kaç olduğundan haberin var mı senin? Birazdan ders başlayacak.'' dediğinde şaşırmıştım. ''Ayrıca insan kapıyı açarken üstüne bir şey giyer.'' dedi ve gülmeye başladı. Kafamı eğip üstüme baktığımda üstümde sadece alt pijamamın olduğunu fark ettim. Kafamı kaldırdığımda Pansy'nin güldüğünü Hermione'nin ise kızardığını gördüm.
''Kapıyı kıracak gibi çaldığın için üstüme bakacak fırsat bulamadım. Neyse, siz gidin ben arkanızdan gelirim.'' dedim ve kapımı kapatıp hazırlanmaya başladım. Üstümü giyinip aşağıya indiğimde ikisini de göremedim. Pansy ilk defa sözümü dinlemişti. Bende portre deliğinden çıkıp ilk ders olan bitkibilim için seralara ilerlemeye başladım. Şatodan çıkıp seralara girdiğimde ders çoktan başlamıştı. Profesör Sprout ''Derse on dakika geç kaldınız Bay Malfoy. Slytherin'den 10 puan alıyorum.'' dedi ve önüne dönüp ders işlemeye devam etti. Sınıfı incelediğimde kenardaki Pansy ve Hermione'nin bana bakıp güldüklerini gördüm. Onlara kaşlarımı çatıp önüme döndüm ve dersi dinlemeye başladım.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Pansy'nin Ağızından
''O şaşkın halini gördün mü? Çok komikti.'' ''Tabii ki gördüm Herm. Birde o salak yüzünden 10 puan kaybettik.'' Sabah derslerini bitirmiş Hermione ile birlikte öğle yemeği için büyük salona gelmiştik. İkimizde Draco'nun sabahki haline gülüyorduk. Sonra ona dönüp sırıttım. ''Peki senin şaşkın haline ne demeli? Sabah Draco'yu yarı çıplak görünce domates gibi kızardın.'' dediğimde karın boşluğuma sert bir dirsek darbesi yemiştim. ''Yok öyle bir şey.'' derken ben hala karnımı tutuyordum. ''Acıdı ama Herm.'' dediğimde yanıma biri oturmuştu.
''Neren acıdı? Sen iyi misin?'' Ron omuzlarımdan tutmuştu ve beni kendine çevirip gözleriyle her yerimi incelemeye başlamıştı. Şaşkınlığımı üzerimden zor atmıştım. ''O-o kadar çok a-acımadı. İyiyim Ronald.'' dediğimde derin bir nefes vermişti. ''Kendine dikkat et Pansy, sana bir şey olmasını istemiyorum.'' dedi ve önüne dönüp tabağını doldurmaya başladı. Hermione kulağıma eğilip ''Kimmiş domates gibi kızaran.'' deyip güldüğünde bu sefer karın boşluğuna dirsek yiyen oydu. ''Acıdı ama Pansy.'' deyip güldüğünde dayanamayıp bende güldüm.
