Wattpad'de ki bütün Dramione'leri okudun ama başka bulamadın mı?
Maalesef bende bulamadım. Bende kendi hikayemi yazmaya karar verdim.
Wattpad' de ki en iyi Dramione'leri okudum ve hepsi bana ilham verdi.
Umarım benim hikayem de size ilham verir.
...
Bu sabah uyanmamın sebebi Draco'nun hazırladığı kahvaltının kokusu değildi. Kafamın üzerinde beliren mavi bir ışıktı. Bunun bir patronus olduğunu anlar anlamaz yatakta doğrulup Hermione'ye seslendim. Herm ve Draco tam odama girdiği sırada patronus konuşmaya başladı.
Çocuklar, Bayan Weasley'i kurtardık. Şu anda Kovuk'ta. En kısa zamanda gelirseniz iyi olur. Konuşmamız gereken şeyler var. Sizi bekliyoruz.
Patronus çadırda kaybolduğunda şaşkınca birbirimize bakıyorduk. Draco "Acaba ne konuşacağız?" dediğinde onlara döndüm. "Ginny iyi olmaya bilir? Hemen gitmeliyiz." dediğimde Herm yanıma geldi. "Eminim o iyidir Harry. Ama haklısın hemen gitsek iyi olur. Ne hakkında konuşacağımızı bende merak ediyorum." dediğinde onu başımla onayladım ve hızla yatağımdan kalkıp üzerimi asamla değiştirdim. Onlar kendi eşyalarını toplamak için giderken bende etraftaki kıyafetlerimi çantama tıkıştırmaya başladım. Her şeyi aldığımdan emin olduktan sonra çantamı sırtıma takıp çadırdan çıktım. İkisi de çoktan hazırlanmış beni bekliyorlardı. Draco ile birlikte çadırı topladıktan sonra Herm'in çantasına koyduk. Herm'de etrafımızdaki koruma büyülerini kaldırdı ve ellerini bize uzattı. Uzanıp elini tuttum ve o sıkışma hissinin tekrar bedenimi kaplamasına izin verdim. Bu kısa ama iğrenç his üzerimden kalktığında karşımızda Kovuk duruyordu.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Herm'in elini bırakıp hızla eve koşmaya başladım. Kapıyı çalıp beklemeye başladım. Kapının açılması sanki bir asır sürmüştü. Nihayet kapı acıdığında Bayan Weasley gülümseyerek bana bakıyordu. "Hoş geldiniz çocuklar." "Merhaba Bayan Weasley. Ginny nerede?" Bayan Weasley'nin bir anda yüzü düşünce korktum. Ona bir şey olmamıştı değil mi? "Odasında tatlım. Fazla yormamaya çalış." dediğinde onu başımla onayladım ve hıza merdivenleri tırmanmaya başladım. Sonunda sevgilimin odasının önüne geldiğimde yavaşça kapıyı çaldım. İçeriden yorgun bir "Gir." sesi geldiğinde hemen içeriye girdim.
Ginny kırmızı pijamalarının içinde yatağında yatıyordu. Yüzünde bir kaç çizik vardı. Kolunda ve boynunun bazı yerlerinde ise ezikler vardı. Vücudundan hafifçe sıyrılmış üst pijamasının altından karnının sargılı olduğunu görebiliyordum. Karnına baktığımı anlayınca pijamasının eteklerini çekiştirip karnını kapattı. Yatağa yaklaşıp yanına oturduğumda ağlamaya başlamıştı. "H-Harry. Buradasın." dediğinde sesindeki yorgunluk kalbimi acıtmıştı. "Buradayım sevgilim." dedim ve uzanıp ona sarıldım. Yüce Merlin! Onu o kadar çok özlemiştim ki. Kollarımın arasında hıçkırarak ağlamaya başlayınca sarılışımı sıkılaştırdım ve kızıl saçlarını okşamaya baladım.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
