Wattpad'de ki bütün Dramione'leri okudun ama başka bulamadın mı?
Maalesef bende bulamadım. Bende kendi hikayemi yazmaya karar verdim.
Wattpad' de ki en iyi Dramione'leri okudum ve hepsi bana ilham verdi.
Umarım benim hikayem de size ilham verir.
...
*Kafanız karışmasın diye bir açıklama yapmak istiyorum. Bütün karakterler savaştan bir yıl sonra yani 1999 yılında evlendiler. Üç sene sonra yani 2002'de hepsi çocuk sahibi oldu ve çocuklar 2013'te Hogwarts'a başladı.*
2018/Hogwarts'ta 6.Sene
Harry'nin Ağızından
"James, kardeşini rahat bırak ve bavulunu kapının önüne götür!" Evleneli 20 sene olmuştu ve hem çok mutlu hem de çok yorgundum. Evlendikten üç yıl donra ilk oğlum James Sirius'u kucağımıza almıştık. Adının hakkını sonuna kadar veren bir çocuktu. Ardından ise Albus Severus olmuştu. O James'ten çok farklıydı. Daha akıllı ama bir o kadar da içine kapanıktı. Tabii dili yakın arkadaşı Scorpius'u görünce hemen çözülüyordu. Son olarak benim küçük kızım Lily Luna'm vardı. Annesinin kızıl saçlarına ve babaannesinin zekasına sahipti. Şu anda ise evde büyük bir telaş vardı çünkü Hogwarts treninin kalkmasına bir buçuk saat vardı ve biz daha evden çıkamamıştık.
Ginny bana dönüp "Tatlım Albus'a yardım eder misin? Ben Lily'nin bavulunu kapatıyorum." dediğinde ona gülümseyip "Tamam." dedim ve Albus'un odasına ilerledim. Albus bavulunun üzerine oturmuş kilitlemeye çalışıyordu ve bir yandan da söyleniyordu. "Hadi ama, senin yüzünden geç kalacağım." Onun bu komik haline gülüp asamı bavula doğrulttum ve kapanmasını sağladım. Albus başını bavuldan kaldırmış bana bakıyordu. "Sağol baba." "Rica ederim Albus. Hadi artık aşağıya inelim yoksa bu sene okula gidemeyeceksiniz." dediğimde telaşla bavulun üzerinden kalkıp ayakkabısını giydi ve bavulunu kaptığı gibi odadan çıktı. Bende odadan çıktım ve birlikte bavulu kapının önüne taşıdık. Ginny "Her sene aynı telaş." diye söylenirken onu kendime çekip öptüm. Albus ve James "Iyyy." derken ben onları umursamayıp güzel karıma döndüm. "Biraz sakinleş tatlım. Hızır Otobüs ile Kings Cross'a varmamız iki dakika." dediğimde gülümseyip "Tamam." dedi ve asasından küçük bir ışık çıkarıp otobüsü çağırdı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Otobüs iki dakika sonra evin önündeydi. Otobüsün yeni biletçisi olan Ryan Geller hemen yanımıza gelip bavulları otobüse yerleştirdi. Çocuklar otobüse binince hemen kemerlerini bağladım çünkü banim yaşadığım gibi bir yolculuk yaşasınlar istemiyordum. Ginny'de yerini aldıktan sonra Ryan'a döndüm. "Kings Cross'a beş bilet Ryan. ." "Tabii ki Bay Potter." dedi ve biletleri verdi. Bende yerime oturduktan sonra ise otobüs hızla ilerlemeye başladı. James "Bu muhteşem!" diye bağırdığında gülmeden duramadım. Otobüs oldukça eskimişti ama eski hızından ödün vermemişti. Dediğim gibi iki dakika sonra Kings Cross'a varmıştık. Ryan bavulları indirirken Ginny ve bende çocukları çözüyorduk. Hepimiz otobüsten indiğimizde Ryan'da son bavulu indirmişti. "İyi günler Potter'lar." dedi ve otobüse binip gözden kayboldu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
