Wattpad'de ki bütün Dramione'leri okudun ama başka bulamadın mı?
Maalesef bende bulamadım. Bende kendi hikayemi yazmaya karar verdim.
Wattpad' de ki en iyi Dramione'leri okudum ve hepsi bana ilham verdi.
Umarım benim hikayem de size ilham verir.
...
Neville gideli iki gün olmuştu ve onu şimdiden çok özlemiştim. Aklıma gelen fikirle gülümseyip hızla merdivenleri çıkıp odama girdim. Üzerime mavi kazağımı altıma da kot pantolonumu geçirip çantamı omuzuma attım ve ilk önce odamdan ardından evden çıktım. Derin bir nefes aldıktan sonra gitmek istediğim yeri düşünüp cisimlendim. Longbottom'ların iki katlı evini karşımda görünce gülümsedim. Ön kapıya ilerleyip bir kaç kez zili çaldıktan sonra beni her zamanki güler yüzüyle Bayan Longbottom karşıladı. "Luna tatlım, hoş geldin. İçeriye geç." dedikten sonra biraz yana kayarak bana yol verdi. Kapıyı kapattıktan sonra bana dönüp sıkıca sarıldı. "Bu ne güzel sürpriz. Salona geçelim hadi. Yeni demlediğim bir demlik çayım var." dedikten sonra birlikte salona geçtik. Ben çift kişilik koltuğa otururken o çoktan içerdeki çaydanlığı büyüyle yanımıza çağırmıştı. Demlik fincanlara çay doldururken ona döndüm.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Sizi bir haftadır ziyaret etmemiştim ve küçük bir sürprizin ikimize de iyi geleceğini düşündüm." dediğimde içtenlikle gülümsedi. "İyi yapmışsın tatlım. Bende Neville gittiğinden beri çok sıkılıyordum. Onu çok özledim." dediğinde "Bende özledim." diyerek ona katıldım. Sıcak ve yaşlılıktan kırışmış elini elimin üzerine koyduğunda ona döndüm. "Üzülme Luna'cım, Neville en kısa sürede gelecek ve artık evleneceksiniz." dediğinde yüzüm iyice asılmıştı. "Neville dönse bile şu anda evlenemeyiz Bayan Longbottom. Arkadaşımız hala kayıp ve biz onsuz bir düğün istemiyoruz." dediğimde yüzündeki gülümseme silinmişti. "Sizin adınıza çok üzüldüm canım. Diğerleri de aynı durumda, değil mi?" diye sorduğunda onu başımla onayladım. "Şu anda hepimiz nişanlıyız ama Ron'suz bir düğün düşünemiyoruz." dediğimde burukça gülümsedi. Ardından fincanlardan birini bana uzattı.
Çayımı yudumlarken söyledikleri yüzünden az daha içtiğim çayı geri püskürtecektim. "Biran önce evlenin tatlım. Artık bebek sevmek istiyorum." Kendimi toparlayıp Bayan Longbottom'a baktığımda gülümseyerek beni izlediğini gördüm. "Bunda utanılacak bir şey yok tatlım. Hem ben yaşlı bir kadınım ve artık oğlumun torununu görmek istiyorum." dedi ve gözleri bir an için kolyeme kaydı. Bir zamanlar onun ve Neville'in annesinin boynunu süsleyen kolyeme. "Alice seni görse çok severdi. Frank ise oğlu ile gurur duyardı." dediğinde gözlerinin dolduğunu gördüm. Fincanımı sehpaya bırakıp kollarımı öne uzattım ve ona sıkıca sarıldım. O da bana sıkıca sarılmıştı. Sağ omuzumun ıslandığını hissedebiliyordum.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
