Wattpad'de ki bütün Dramione'leri okudun ama başka bulamadın mı?
Maalesef bende bulamadım. Bende kendi hikayemi yazmaya karar verdim.
Wattpad' de ki en iyi Dramione'leri okudum ve hepsi bana ilham verdi.
Umarım benim hikayem de size ilham verir.
...
Neville'den aldığım patronusdan sonra hepimiz yataklarımıza geri dönmüştük. Ama sabah erken kalkıp hazırlanmaya başladık. Ginny ve ben çadırın içini toparlarken Harry ve Draco çadırı toparlamaya başlamıştı. Toparlanma işlemleri bittiğinde ise el ele tutuşup cisimlendik. Hogsmeade bulunduğumuz ormandan kat ve kat daha soğuktu. Draco elimi elinin içine aldığında bir anda ısınmıştım. Harry ve Ginny'de el ele tutuşup şatoya ilerlemeye başladıklarında onları takip etmeye başladık. Uzun bir yürüyüşten sonra sonunda Hogwarts karşımızdaydı.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
İlk gördüğümüz kişiler Ron ve Pansy'di. Ron Pansy'nin dizlerine yatmıştı ve Pansy ona kitap okuyordu. Ginny "Bu romantik ortamı böldüğümüz için üzgünüz ama merhaba!" diye onlara seslendiğinde ikisi de yerlerinden fırlamıştı. Şaşkınlığını ilk atan Pansy oldu ve koşup boynuma atladı. "Yüce Merlin! Seni çok özledim Herm!" dediğinde ona sıkıca sarıldım. "Bende seni çok özledim Pansy." dediğimde benden ayrılıp Ginny'ye sarıldı. "Senide özledim kızıl kafa." dediğinde hepimiz gülüyorduk. Ginny "Görümcesini özleyen bir gelin, ilginç." dediğinde Pansy ondan ayrılıp kafasına vurdu. Yanakları kıpkırmızıydı. Ardından Draco ve Harry'ye de sarıldı. Ron'da hepimize sarıldığında birlikte şatoya ilerledik.
Kapıda bizi Luna, Neville ve Dumbledore karşılamıştı. Luna koşup aynı anda benim ve Ginny'nin boynuna atladığında dengemizi kaybedip yere düştük. Pansy'de boş durmayıp üzerimize atladı. Diğerleri ise bu halimize gülüyorlardı. Luna üstümüzden kalktığında "Özür dilerim, hızımı alamadım." dediğinde "Sorun değil." dedim ve yerden kalktım. Ginny'de kalktığında hepimiz Dumbledore'a bakıyorduk. Bize gülümseyerek bakıyordu ama yüzünde daha önce hiç görmediğim bir ifade vardı. Endişe. "Hoş geldiniz çocuklar. Hadi odama geçelim." dediğinde hepimiz onu takip etmeye başladık.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Büyük griffin heykelinin önüne geldiğimizde "Ekşi elma." dedi ve heykel dönmeye başladı. Dönen merdivenleri çıkıp odaya girdiğimizde hepimiz çift kişilik koltuklara kurulduk. Dumbledore masasının arkasına geçti ve bize dönüp konuşmaya başladı. "Bayan Lovegood bana olanları anlattı. Kupayı yok etmenize ve diademin yerini bulmanıza çok sevindim. Ama büyük bir sorunumuz var." dediğinde hepimiz pür dikkat onu dinliyorduk. "Karanlık Lord hortkulukları arayıp bulduğunuzu ve yok ettiğinizi biliyor. Ve bunun çok uzun zamandır biliyor." dediğinde pek şaşırmamıştım. Lord'un hortkuluklarla bağı olduğunu ve bunları hissedeceğini biliyordum. Ve bu bildiklerimi diğerlerine de anlatmıştım. Dumbledore şaşırmadığımızı fark edince bana dönüp gülümsedi. Ardından konuşmaya devam etti. "Ve en kötüsü büyük bir ordu topladı ve ilk fırsatta Hogwarts'a saldırmayı planlıyor." dediğinde işte buna şaşırmıştık. Bu bir felaketti, büyük bir kabus. Ron "Ne yapacağız peki? Gelip bizi öldürmelerini mi bekleyeceğiz?" dediğinde irkildim. Gözümün önüne kanlar içinde yatan sevdiklerim geldi. Draco elimi tuttuğunda ona dönüp gülümsedim.
