Hogwarts Aşıkları (Dramione Ransy Hinny Nuna)

66.Bölüm-Mutlu Bir Son (Final)-

2 Yıl Sonra...

Albus'un Ağızından

'James Potter snitchi yakalıyor ve İngiltere Quidditch Dünya Kupası'nı kaldırıyor! James Potter mutluluğunu eşi ve takım arkadaşı olan Clarke Potter'ı öperek kutluyor! Tebrikler İngiltere!'  

Biz tribünlerde neşeyle birbirimize sarılırken bütün takım, James ve yengem yan ana dizilmiş kameralara poz veriyorlardı. James ve Clarke yengem kameraları atlatıp yanımıza geldiklerinde babam James'i yanına çekip gururla sarıldı. "İşte benim oğlum ve gelinim! Tebrikler çocuklar!" dediğinde yengem kızarmıştı. James ise onun elini sımsıkı tutuyor ve gururla gülümsüyordu. Herkes onları tebrik ederken bende sevgilimin elini tuttum ve yanlarına gittim. "Tebrikler gençler! İngiltere sizinle gurur duyuyor!" dediğimde hepimiz gülüyorduk. Pandora koluma vurup "Dalga geçmesene Sev." dediğinde uzanıp yanağına bir öpücük kondurdum. "Sadece takılıyorum tatlım." dediğimde o da beni öpüp "Öyle olsun bakalım." dedi ve elimi bırakıp yeni evlenen Scorpius ve Rose'un yanına ilerledi. 

Onların yanına ne zaman gitsek kıskanıyor ve bana değişik imalarda bulunuyordu. Bense onu anlamıyormuş gibi yapıyordum. Daha doğrusu uygun bir an kolluyordum. O bana arkası dönük bir şekilde Rose ve Scorpius ile konuşurken yavaşça yaklaşıp arkasında diz çöktüm. Rose beni görmüştü ve şaşkın bir şekilde "Aman Tanrım!" diye bağırmıştı. Pandora ne olduğunu anlamak için arkasına döndüğünde beni gördü. "Yüce Rowena! Severus, sen..." dediği sırada diğerleri de bize dönmüştü. Ailem, onun ailesi, Hermione teyzemler, Lily, Peter, Scorpius, Rose , Wood ailesi, Keyn ailesi ve tribündeki diğer herkes. Bense tek odak noktam olan sevgilime döndüm. 

"Pandora Alice Longbottom. Ravenclaw'ın en zeki öğrencisi. Sevgilim. Kalbimin ve ruhumun diğer yarısı. Benimle evlenir misin? Bu yarım ruhu sevgin ve aşkını bana vererek tamamlar mısın? Hayat arkadaşım olur musun?" dediğimde ağzı şokla aralanmış bir şekilde bana bakıyordu. Bense her geçen saniye kalbimin sıkıştığını hissediyordum. Acaba teklif için fazla mı erkendi? Okul biteli bir sene olmuştu ve işlerimizin başına geçmiştik. Her şey yolundaydı ve evlenmek için bir engel yoktu. Ben tam açtığım kutuyu kapatacakken karşımda diz çöktü ve ellerini yüzümün iki yanına koydu. Ardından yüzümü kendi yüzüne yaklaştırıp tutkuyla öptü. Bende onu öptüm. Geri çekildiğinde "Evet." dedi. "Seninle evlenirim Severus." dediğinde bu sefer onu tutup çekerek öpen bendim. 

Diğerleri bizi alkışlarken ondan ayrıldım ve ikimizi de yerden kaldırdım. Ardından kutudaki safir taşlı yüzüğü çıkartıp narin parmaklarına geçirdim. Onu kendime çekip sıkıca sarılırken o da bana sarılıyordu. Sonunda birbirimizden ayrıldığımızda diğerleri tek tek yanımıza gelip bizi tebrik etmeye başlamışlardı. Peter Lily'ye "Sıra bizde sanırım." dediğinde babam "Yavaş ol evlat!" dedi ve bu hepimizi kahkahalara boğdu. Lily ise utançla kızarmıştı. 

Bense bakışlarımı onlardan çekip güzel nişanlıma çevirdim. Onun zaten bana baktığını görmek ise kalbimi ısıtmıştı. Aşk buydu işte. Sen ona bakmadan o sana bakardı. Sen kendini düşünmez, sadece onu düşünürdün. Yaptığın her şeyin tek sebebi o olurdu. Seni hayata bağlayan o olurdu. Elimin içindeki elini hiç bırakmamak üzere sıkıca sıktım. "Seni seviyorum." "Seni seviyorum." Ve bu kelime sevgilim sayesinde anlam kazandı.

*Merhaba canım okurlarım. Bu üç kelimeyi bu hikayede son kez yazıyor olmak canımı yakıyor. Hatta şu anda bir veda konuşması yapmak da öyle. Ama her güzel şeyin bir sonu vardır, değil mi? Bu hikaye benim hayatımın en güzel kısmını oluşturuyor. Yeni potterheadlerle tanışmak için yazmaya başladığım bu hikayem hiç beklemediğim bir şekilde büyük bir ilgi gördü ve bu beni tahmin edemeyeceğiniz kadar mutlu etti. Bir sürü potterhead arkadaşım, kardeşim oldu. Hikayemi okuyan, beğenen, yorum atan herkese çok teşekkürler. Özellikle yorumlarıyla beni güldüren, kötü geçirdiğim günlerde yorumlarıyla bana enerji veren okurlarımın hepsini güzel kalplerinden öpüyorum. Kısacası beni 69.000 okuma ve 4000 beğeniye çıkaran herkese teşekkürler.                                                                                                                                                                                Bu hikaye bitmiş olabilir ama ben daha ölmedim. Sizlerle konuşmak için, yorumlarda gülüşmek için her zaman burada olacağım. Sonradan gelen okurlarımı da sevdiğimi söylemek istiyorum. Gerek dertleşmek, gerek muhabbet etmek için olsun mesaj kutum her zaman sizlere açık. Hepinizi tekrardan çok sevdiğimi söylemek istiyorum. Ve mutlaka yeni bir hikayeyle döneceğimi bilin. Aylak17 kaçar.*