Uitgehuwelijkt aan hem...

Deel 19

Ik weet dat ik het niet laat zien maar ik hou heel veel van jou en ik weet dat onze verleden samen niet goed ging maar ik heb daar nu niet normaal veel spijt van wat ik vroeger allemaal deed kon egt niet en ik heb er nu egt spijt van... en hayat je moet echt weten dat ik van je hou en een toekomst met je zie❤️ nogmaals het spijt me..sorry' zei hij en ik zag in zijn mooie ogen dat ie der echt heel veel spijt van heeft.

P.p Hayat
Ik wist niet wat ik moest zeggen. Ik was gewoon sprakeloos. Ik sprong in zijn armen. 'ik heb je gemist..' zei ik blij. 'Ik jou ook' zei hij.Hij maakte zich los uit de knuffel en keek me aan in me ogen. 'Wollah Hayat je maakt me gek' zei hij lachend.Hij kwam steeds dichter bij en me hart begon steeds sneller te kloppen en op dat moment kwam de ober. Hij kuchte en zei 'we gaan sluiten'. Omgg zo akword. Ik pakte mijn spullen en liep met Samir hand in hand naar de auto. Ik had zijn aanwezigheid zo erg gemist. Voor dat ik het wist waren we al bij de auto en we stapte in. Hij deed mijn lievelings muziek aan ( op je hoede-josylvio) en we begonnen mee te rappen😂. 'Kom een strand wandeling maken' zei Samir 'okee' zei ik met een glimlach. Toen we aan kwamen bij de strand zagen we de mooie zonsondergang hij pakte me hand vast en zo liepen we over het zand tot dat ik door me enkel ging en viel op de grond (zo fking akword).hij begon me uitgelachen en stak zijn hand uit om te helpen opstaan. Ooh gaat hij het zo spelen. Ik pakte zijn hand en trok/duwde hem zo het water in. Ik begon hem ook uitgelachen. 'Ewaa ja moet je me niet uitlachen' zei ik lachend.Hij moest ook lachen en we stonden op. 'Tfoee ik ben helemaal nat' zei hij. 'Kijk mij' zei ik een keek naar zeynep's drijf natte jurk. Zeynep gaat me echt kille.We liepen nog wat en zagen een plekje waar we konden zitten en keken naar het uitzicht. Samir deed zijn arm om me heen en ik legde me hoofd op zijn schouder. 'Hayat ik hou echt van je..' zei Samir. 'Ik ook van jou' zei ik terug. En met een fijn gevoel viel ik in slaap.

Droom (flashback)van Hayat~
-3 jaar gelden-

Na al me klussen gedaan te hebben liep ik de kamer van Amir binnen. Die ik opgeruimd zag. Waardoor ik even schrok. 'Emir zijn kamer,zelf opgeruimd?' Dacht ik. Ik negeerde me gedachtes en liep verder naar binnen waar ik een brief aantrof. 'HAYAT' stond er op met hoofdletters. Ik pakte de brief en ging op zijn bed liggen en opende het

-Hayat...als je dit zien ben ik vertrokken waarheen? Ik weet het niet...maar ik hou het hier niet meer vol. Ik kan het niet aan zien dat ze je pijn en doen. Ik weer het echt een sukkel ben ik dat ik je allen laat,kan je het me vergeven?

Ik hou van je -emir-

P.p Samir
'Emirrr nee' zei Hayat huilend in der slaap. Ik probeerde Hayat wakker te schudden,maar ze begon nog harder  te huilen. 'Hayat Hayat wakker worden' zei ik. Ze opende haar ogen en keek geschrokken om zich heen. 'S-Samir' zei ze huilend. Ik deed me armen om der heen. 'Het was maar een droom' zei ik en probeerde haar te troosten. 'Hij is weg..' zei ze. 'Wie is weg' vroeg ik der. 'emir' zei ze. Emir..? Wie is emir..? 

'Me broer' vulde ze aan. Heeft een broer..? Wat is er met der broer gebeurd..?
Ik pakte der hand  en gaf der een kus op. 'Samir zullen we naar huis..?' Zei ze. Ik knikte en we stonden op en hand in hand liepen we naar de auto.ik vroeg me echt af wat er met der broer is gebeurd en waar hij is,maar ik wilde het niet vragen. Ze was zo verdrietig door die droom. 'Hi-j is ...' zei ze. Ik onderbrak der en zei 'zeg het maar wanneer je klaar voor bent' en pakte haar hand. Ze knikte en we gingen naar huis . ' ooh ja Samir kunne we even langs zeynep me spullen ophalen' zei ze. 'Saff is goed' zei ik lief en reed door naar zeynep.

P.p Hayat
We waren bij zeynep ik belde aan en zeynep deed bezorgd open. 'OMGG HAYAT WAAR WAS JE IK HEB 64829839282x GEBELD EN GEAPPT' zei ze bezorgd en boos. 'Ik zei toch dat ik met Samir was' zei ik kort af. 'Ooh ja en 😏' zei ze. Gelijk kwam er weer een glimlach op me gezicht. 'Ik vertel je later alles wel' zei ik terwijl ik naar boven liep om me koffer te pakken. 'Huh je gaat weg..?' Zei zeynep. 'Yep ik ga weer naar huis' zei ik. 'Ooh is goed maar eyy je komt snel want je moet me alles vertellen' zei ze. 'Haha ja is goed is je ma enzo thuis' vroeg ik der. 'Ja allen me ma' zei ze terug. Ik knikte en liep met me koffer naar benden. Ik liep naar Hatice de moeder van zeynep. 'Heyy ik ga weer en echt superre bedankt dat ik hier mocht blijven' zei ik en gaf der een knuffel. 'Tuurlijk altijd welkom jij' zei ze met der beetje Nederlands. ' ooh ja zeynep.....je hakken' zei ik en haalde der gebroken hakken uit me tas. Ze keek me met grote ogen aan. 'Eigenlijk zou ik je nu gewurgd hebben dat weet je,maar Je gat nu weg en ben dus te emo dus je hebt geluk' zei ze lachend. Ik moest ook lachen en gaf der een knuffel. 'Zeynep echt bedankt ik zou niet weten wat ik zonder jou je ma je pa en souf zou moeten jullie zijn net een familie voor me' zei ik. Ze glimlachte en zei 'jij bent nu ook een deel van ons familie Hayat en oke genoeg emo voor vandaag' zei ze. Ik knikte lachend. 'Ooh ja je jurk' zei ik en pakte wat uit me koffer. Ik liep naar boven en trekt het aan. Ik nam afscheid van iedereen net alsof ik ze nooit meer ga zien maar ja Hahah. Ik zag Samir uit de auto stappen en me helpen met me koffer in de auto doen.
Thuis aangekomen

Ik liep het huis binnen en Omg zo een troep heb ik gewoon nog nooit gezien. Daar ligt kleding. Daar ligt eten en daar licht weer allemaal andere troep. 'Wjowww wat heb je hier gedaan wat is dit' zei ik. 'Wat..' zei hij dood normaal. Ik keek hem droog aan. 'Kijk het huis lijkt wel vuilnisbelt' zei ik en begon op te ruimen.ik ben net thuis gelijk opruimen. Het was ff later en samir zat rustig voetbal te kijken. Ik pakte een dweil en Maakte sop. Ik zette de tv uit en ging voor hem staan 'hier' zei ik en duwde de dweil in zijn handen. 'Wat moet ik hier mee'zei hij droog. 'Uuuh schoonmaken' zei ik. Hij zuchte en stond op. 'Vooruit voor me lieve vrouwtje' zei hij. Ahhww. Ik glimlachte en liet hem dweilen en ik ging afstoffen enzo.hij doop de dweil in de sop en ging op de grond de hele grond was nat. 'Samir wat doe je' zei ik lachend. 'Schoonmaken' zei hij. 'Je moet het wel uitwringen de hele grond is nu nat' zei ik. Hij keek me scheef/vragend aan.Ik liep er naar toe en liet hem zien hoe het moest.
Na schoonmaken

We ploften te gelijkertijd  op de bank. 'Hayat....?' Zei Samir eventjes later. Ja zei ik. 'Wat is er gebeurt met emir' vroeg hij. Ik voelde de tranen al opkomen. 'Als je niet wilt hoef je niet te vertellen hè dat weet je' zei hij meelevend. 'Nee ik wil het vertellen' zei ik en hij knikte. 'Emir is me broer...hij is 3 jaar gelden weggelopen ik weet het niet. Hij was toen 23 wss nu dus 25/26. Hij was echt me held. Hij kwam altijd voor me op als me ouder boos op me werden of..of erger. Maar op een dag liep ik zijn kamer binnen en liet hij brief achter waarin stond dat hij het niet maar aan kon..hij was weg..en hij liet me Alleen en toen wist ik dat ik op niemand meer kon rekenen...'zei ik huilend. Samir trok me in een warme knuffel.en ik merkte dat hij eventjes sprakeloos was.

Hayat heeft een broer.....

Stemmen+ rea zou lief zijn xxx❤️