Uitgehuwelijkt aan hem...

Deel 59

P.p zaka
Ik liep door de stad k heb echt nieuwe kleren nodig. Het is laatste tijd echt drama er is zo een meisje kwijt najah kwijt de dokters zeggen dat ze dood is maar Samir en ik geloven dat niet. ze heet Wafa maar ik weet niet eens hoe ze der uit ziet maar mohim meer weet ik niet. Ik liep de D2  winkel in en zag gelijk mooie schoenen dat wordt hem dus. Ik wilde afrekenen maar werd gebeld door yasmina me vriendin.

Heb je al gestemd?🤣

ik ben al compleet over Zeynep heen en ik wist toen niet wat liefde was ik dacht dat ik het had gevonden maar nu ik yasmina heb leren kennen....zei heeft me geleerd wat liefde is en ik zweer ik hou zou er van der ik ben ook van plan der ten huwelijk te vragen. Zij is echt de vrouw waarmee ik ene gezin wil en dat weet ik 100% zeker. Trouwens dit is yasmina👇🏽

P.p hayat

'Ik durf het niet doe jij maar' zei ik bang tegen Amira. 'Omgg omggg oke' zei ze en ging met der hand naar de zwangerschapstest. De keek op de test en het was voor ongeveer 2 minuten stil. Ik zag geen emotie op der gezicht niks. Waarschijnlijk ben ik dus toch niet zwanger ik had al een paar dagen zo een gevoel en de kenmerken er van maar het blijk toch niet maar ja alles op z'n tijd. Het was nog steeds stil en de stilte maakte me gek. 'Hallo Amira' zei ik. Ze keek me aan in me ogen en ik zag zachtjes een glimlach op haar mond vormen 'ALLAH' schreeuwde ze blij en begon opeens te joelen van blijdschap en renden door het huis. 'JE BENT ZWANGER' zei ze.

Geshockeerd stond ik daar en begon te huilen van blijdschap. 'Ik...ik ben zwangerrr' zei ik blij en we begonnen samen te dansen en te joelen. Na zo een lange tijd ben ik zwanger ik word eeeiiinnddeelliijjkkk mooeedddeeerrrr ya Rabbi dankjewel voor alles. 'HAYAT AMIRA!' Hoorde ik Samir schreeuwen. Geschrokken keek ik Amira aan en zei mij 'shit hij is thuis niks zeggen he?' Zei ik. 'Nee nee komt goed' zei ze. We renden de trap af en ik zag zaka,Samir en een meisje in de gang. 'Heey' zei ik tegen zaka en Samir en keek ze vragend aan. Samir gaf me een kus en liep door naar binnen.

Het meisje leek me aardig,maar ik vraag me wel af wie ze is. 'Salam ik ben yasmina' zei ze en stak der hand uit. Ze glimlachte kort maar lief naar me. 'Salam Hayat' zei ik met ook een glimlach. Ze deed het zelfde bij Amira en we liepen door naar binnen. Amira liep gelijk door naar de keuken en ik ging naast Samir zitten. Ik maakte wat gebaren naar zaka maar hij leek het niet te begrijpen. 'Duuussss zaka...ga je ons niet even voorstellen' zei ik net een scheef lachje. 'Ooh Uhmm ja...nou dit is yasmina me vriendin en yasmina dit i-....' zaka kon zijn zin niet af maken,want Amira kwam gelijk aangerend. 'OMGGG VRIENDIN.....WANNEER IS DE BRUILOFT' zei Amira blij. We moesten even lachen. 'Binnenkort InshaAllah' zei zaka en pakte de hand van yasmina en gaf der een kus op. Ik zag yasmina verlagen kijken en der een beetje rood op lopen. 'Nou wij gaan ff wat lekker maken enz....yasmina kan je mee helpen' vroeg ik lief. Ze knikte en liep achter ons aan in de keuken.

__

We zaten de hele tijd te praten. Yasmina is echt een schat. Ze is zo aardig AEL an de verlegen kant maar dat maakt niet uit. 'Waar is je dochter zaka en Samir hadden het een keer aan me verteld dat je een klein dochter hebt..Wafa heet ze toch?' Vroeg yasmina lief. Het werd even stil en ik zag dat Amira bijna moest huilen. 'Uhmmm...ze is weg' zei Amira. 'Ooh wanneer komt ze terug ik zou der erg graag willen ontmoeten' zei yasmina. 'Ze komt niet meer...ze heeft een mooi plekje bij allah swt' zei Amira. Ik kreeg een blok ik me keel. 'Ooh het sp-....' yasmina kon der zin niet afmaken. Amira rende snel naar boven. 'Je wist het niet het geeft niet oke' zei ik en lachte naar der en liep snel achter Amira aan.

P.p yasmina
Hoe kan ik zo dom zijn.ik heb een hekel aan me zelf.ze gaat me vast niet meer mogen ik wilde ze zo graag leren kennen en gewoon vrienden met hun worden en kijk wat ik zeg 'ooh wanner komt de terug' deed ik mezelf na met een stemmetje in me hoofd. 'Kreeg je de hint niet yasmina' zei ik tegen mezelf. Ik wilde achter der aan gaan maar had het lef niet...ze wil me vast niet zien. Ik liep naar de woonkamer toe 'ik ga even een luchtje scheppen ben zo terug?' Zie ik tegen zaka. 'Zal ik mee' vroeg hij. Ik schudde me hoofd 'nee ben over een paar minuutjes terug' zei ik. Wachtte niet op antwoord en liep gelijk weg. Ik liep richting een parkje en nog meer en nog meer rondjes. Zonder dat ik besefte dat ik al een ander half uur weg was.

Ik keek op me telefoon en zag 4 gemiste oproepen van zaka en nog wat nummers die ik niet had opgeslagen...waarschijnlijk zijn dat Hayat of Samir dacht ik. Ik liep wat verder en zag een klein meisje op een bankje liggen. Ze zag er dun uit en niet echt gezond. Ze leek van Marokkaanse afkomst. Ik liep der snel heen en zag dat ze zat te huilen. Ergens van binnen was ik wel bang maar ik zette me zelf er over heen. 'Heeyyy...waar is je mama en papa' vroeg ik der. Ze stom zwakjes op. 'Mama papa kwijt' zei ze. 'Ooh Uhmm en hei heet jij' vroeg ik der terwijl ik een flesje water uit me tas pakte. Ze was even stil en ik gaf haar het flesje als snel dronk ze het op. 'Uhmm ik Wafa' zei ze.....

Halllo ik heb lang geen deel geplaatst sorry daar voor maar hoop dat jullie genoten hebben van dit deel ❤️❤️

Stemmen en reageren zou lief zijn

Btw neem even een kijkje bij me 2e boek de laatste deel 'deel6' heb een mededeling die ook geld voor dit boek xx