Uitgehuwelijkt aan hem...

Deel 42

Wat er vooraf  gebeurde

hayat ik zou nooit in mijn leven vreemd gaan,zo een mooie,getalenteerde,zorgzame vrouw als jij valt niet te vinden,want jij bent de enigste en je bent van mij en daar zou ik nooit misbruik van maken,want ik hou van jou en wil je niet kwijt,nooit..'

P.p Hayat
'Ik weet het niet..' zei ik en ging hopeloos op de bank zitten terwijl de tranen nog steeds over me wangen rolde. 'Hayat alsjeblieft geloof me' zei Samir en kwam naast me zitten. 'Vertel het me dan geef antwoorden. Wie was die vrouw?waarom loog je tegen mij? Ik wil antwoorden Samir' zei ik hem aan keek. 'Ik kan het niet vertellen niet Nu,ze wilt het niet en ik moet daar begrip voorkomen' zei hij spijtig. Boos stond ik op 'ZE... die ene hoer he waar mee je om gaat en mij bedriegt..SAMIR IK BEN ER KLAAR MEE IK VRAAG JE OM ANTWOORDEN EN KIJK WAT JIJ ZEGT' 'ze wilt het niet en ik moet er begrip voortonen' deed ik hem na met een domme stem. 'HOER... HAYAT JE WEET HELEMAAL NIKS DUS STOP MET PRATEN AUB' zei hij en schreeuwde tegen mij. Owww hell naww gaat hij nou haar verdedigen WEER? Dit was het 'JIJ GEEFT ME GEEN FKING ANTWOORDEN HOE WIL JE DAT IK DINGEN WEET HOE.. HET KOMT ME TOT HIER' zei ik en deed de zei kant van me hand tegen me voorhoofd. 'Weet je wie Amira is Amira is mijn fking ....'

(Deur bel gaat)

Boos liep ik naar de deur en deed open en zag een blij Zaka staan 'fakka a nee-f' zei hij terwijl zijn stem van blij naar verward liep. Ik negeerde het en liep weer naar binnen. 'Wjw Wats hier gebeurd' zei hij. 'Vraag dat maar aan hem' zei ik boos.

P.p Samir
Vragend keek zaka me aan en je weet toch wel met die hand gebaar van Wats gebeurd en die gezichtsuitdrukking erbij. Ik gaf hem die gebaar van kom binnen en hij liep naar binnen en ging zitten. Boos zag ik hayat die der schoenen aan deed. 'Waar ga je heen?' Vroeg ik. 'BOEIT JE NIET' zei ze en sloeg hard de deur achter der dicht. Ik zuchtte en ging naast Zaka zitten 'bro wat gebeurd hier allemaal' zei hij. 'Ruzie' zei ik kortaf. 'Geen uitleg oulleh' zei hij. 'Je weet Amira tog?' Zei ik. Hij knikte 'Ze is terug in Nederland al een tijdje en ik zorg voor haar en Wafa,en Hayat kwam der achter en nu denkt ze dat ik vreemd ga' zei ik. 'En wrm vertel je de waarheid niet dan' zei zaka. 'Amira wilt het niet ze vertrouwd Hayat niet ze is bang...ik heb der verteld dat ik niks voor Hayat geheim wil houden en dat ze niks ons zou begrijpen maar nee. Ik heb het Amira beloofd..' zei ik. Hij keek me meelevend aan 'ewaa praat met Amira vertel haar dat het je dwarst zit ze zal je begrijpen' zei hij. 'Je hebt gelijk man..thnx' zei ik en gaf hem een mannelijke knuffel. 'Np' zei hij. 'Nou ga jij met Amira praten dan ga ik naar mijn schatje toe' zei hij met een glimlach op zijn gezicht. 'Yallah ren naar zeynep' zei ik lachend. Hij lachte ook en stond op.

.....

Ik belde aan en zag dat Wafa de deur open deed 'pappieee' zei ze. Ik tilde der op en liep naar binnen toen ik Amira boos zag aanlopen 'WAFA' zei ze boos. 'Wat zei ik jou je doet de deur nooit open als je niet weet wie het is alleen als ik zeg dat het mag begrepen' zei Amira boos. Ze knikte zachtjes 'sorry mama' zei ze. Amira gaf Wafa een kus en liep weer naar binnen. 'Amira we moeten praten' zei ik en legde Wafa neer. 'Vertel' zei ze en ging zitten op de bank 'ik ga het Hayat vertellen' zei ik. Ze keek me verbaasd aan 'nee nee aub niet' zei ze en ik zag dat ze al gelijk begon te stressen. 'Ze gaat me hoer vinden' zei ze. 'Zo is Hayat niet ze zal je vast aardig vinden en ze zal ons nooit verraden echt niet...ik en hayat hebben vandaag ruzie gehad Amira ik hou van haar ik wil niet tegen der liegen...' zei ik. Ze zuchtte 'oke' zei ze. Ik liep naar der toe en knuffelde der en gaf der een kus op der voorhoofd 'vertrouw me' zei ik. 'Dat doe ik' zei ze en zo bleven we even. 'Oke jullie komen ook mee' zei ik. Met grootte ogen keek ze me aan 'n-e-e dat kan niet gelijk' zei ze. Ik deed net alsof ik der niet hoorde en pakte der jas en gooide het haar kant op 'lope' zei ik. Ze zuchtte en deed wat ik zei.

....
Aangekomen bij Zeynep der huis stapte ik ui de auto 'blijf hier ben zo terug' zei ik ze knikte en ik deed de auto deur dicht. Ik belde aan en zag de moeder van zeynep die de deur open deed 'aaaaahh Samir' zei ze en knuffelde me. 'Salam' zei ik lachend. Echt hoor die moeder van Zeynep is gek,altijd hyper hahaha. Ik liep naar binnen en zag Hayat op de bank  zitten  tv kijken zonder zeynep wat betekend dat Zeynep er wss niet was en ze gwn ging chillen met der ma. 'Hayat we gaan' zei ik. Ze keek me boos aan. 'Nope ben aan het chillen met mijn abla' zei ze. En at van der chips. 'Als je de waarheid wilt weten kom' zei ik. Ze bleef even zitten. Zuchten stond ze op. En nam afscheid van Zeynep der moeder. 'Waar gaan we heen dan' zei ze terwijl ik de deur achter der dicht deed. 'Stap in je komt er zo achter' zei ik. Ze zei niks en stapte in.

P.p Hayat
Niet begrijpend wat ik hier precies te zoeken had stapte ik in. Ik zag een vrouw van rond de 25 schat ik zitten en een klein kindje naast der die erg op Samir leek zou hij....ik kom er zo wel achter. Ik glimlachje naar de vrouw en ze deed het zelfde terug. 'Mama wie is dat' zei het kindje na een lang stilte. 'Dat is Samir zijn vrouw' zei ze. Ik keek om en lachte naar het kindje ze is zo klein en schattig. 'Je bent echt mooi' zei ze toen ahhww wat is ze leuk 'dankje wel,jij bent ook heel mooi' zei ik. Ze lachte en keek weer uit het raam. 'Samir kan je miss vertellen waar we heen gaan' zei ik. 'En wie dat zijn' zei ik er nog heel zachtjes achteraan,zodat het alleen hoor baar was voor Samir. 'Ja ik ga je het zo verte....' hij kon zijn zin niet afmaken toen hij werd onderbroken door het kindje 'papa,papaa mcdonalds' zei ze. Zei ze nou papa 'pa..papa?' Kwam er moeilijk uit me mond.

Ik weet genoeg...

Stemmen en reageren zou lief zijn...