Uitgehuwelijkt aan hem...

Deel 36

Ja dus wat kom je nu zeggen dat jij der man bent eh sukkel kowed van hier ga weg bij me vrouwtje' zei hij....

P.p hayat
Ik zag de jongen verbaast kijken toen ik zei dat ik en Anouar gingen trouwen. Hij komt me ergens bekend voor maar k kan het niet plaatsen. Miss is het een vriend ofz. Pff ik weet bet niet. Alles is zo vaag en k heb erge hoofd pijn. En waarom lig ik überhaupt in het ziekenhuis..? De dokter kwam ons kamer binnen. 'K had gehoord dat u wakker bent geworden uit u coma' zei de dokter. Wat k lag in coma 'coma..?' Zei ik niet vragend. 'Ja u lag een weekje in coma en hoe gaat het met u heeft u klachten' 'nee het Gata wel goed alleen k heb al hoofdpijn' zei ik moe terug.

'Ooh dat gaat nog wel over u bent net wakker vandaar..nou als dat het is dan kan je morgen al naar huis' zei de dokter. Ik knikte. ' kan ik je op de gang spreken' zei de jongen tegen de dokter. De dokter knikten en ze liepen naar de gang.

P.p Samir
'Ja wat wilt u vragen' vroeg de dokter. 'Me vrouw herkent me niet meer en ze denk dat die ene homotje der man is' zei ik boos. ' de dokter keek me raar aan. 'Heeft hij en meneer Anouar wat gehad vroeger dat ze dat kan denken,want ze heeft wel een geheugen verlies' zei de dokter. 'Nee hij is niks van haar' zei ik. 'Uhmm zeker wel' hoorde ik achter me en dan die kkr homo achter me. K voelde de bloed onder me nagels vandaan komen. 'K was haar verloofde 5 jaar gelden' zei hij. 'Hahha ja denk het ook' zei ik sarcastisch' hij keek me serieus aan. 'K moest weg omdat me moeder ziek geworden was en toen k gister terug was gekomen hoorde ik dat ze getrouwd was' zei hij.

'Nou dat verklaard het dus, er valt hier niks aan te doen alles komt met tijd,maaar het is niet de bedoeling dat alles woord verteld aan der hoe het zit het moet met stapjes. Bijv geef der tekens waardoor ze weer dingen kan herinneren. Probeer dus ook een beetje mee te spelen' zei de dokter. Boos keek k hem aan 'wat mee spelen..?' Zei ik boos. 'Meneer het is voor de bestwil van u vrouw ik weet dat het moeilijk is maar u moet het doen' zei hij meelevend. Een zucht verlaatte me mond en de dokter liep weg.

De volgende dag

Het was iets van 7 uur en ik stond op. Ik friste me zo snel mogelijk op en reed naar het ziekenhuis. Ik liep naar de kamer van Hayat en zag der al zitten lachen met Anouar. De boosheid die ik nu voel valt gewoon niet te begrijpen. Je vrouw zien met een andere man voor je ogen....