Uitgehuwelijkt aan hem...

Deel 53

Hier laat ik het niet bij..wacht maar..' zei Anouar geïrriteerd en liep weg....

P.p Anouar
Snel stapte ik me auto in. Ik bleef der even in zitten en begon op me istuur te slaan en het uit te schreeuwen. Ik heb spijt ik wil Hayat terug en ik weet dat ze nog van me houd. Ik weet het 1000 % zeker. Hoe ze naar me kijkt. Ze kijkt me aan net als vroeger....verliefd. Die verliefde blikken van haar vergeet ik niet de dagen dat ze zei dat ze van me hield en met me wilde trouwen ik kan het niet uit mijn hoofd krijgen het maakt me gek. Al die herinneringen maken me para.

Ik hoorde geklop op de raam en schrok wakker uit me gedachtes en zag Hanane me "vrouw" staan met Nabil me zoontje van 3. 'Papa kijk mama heeft een kleurboek voor me gehaald' zei Nabil. 'Woow mooi hoor' zei ik nep. Hij lachte en stapte de auto in. 'Je zou er voor me zijn dat had je beloofd,en je bent zomaar naar de auto gegaan. En wij jou zoeken..pfff je bent het zoeken niet waard. Me rug deed al pijn en dan ook nog al die tassen sjouwen. Ik draag wel je 2e en 3e kind in me buik ja' zei hanane boos. Ik knikte spijtig. 'Je hebt gelijk sorry maar...ik...ja laatmaar je hebt gewoon gelijk' zei twijfelt en gaf der een kus op der wang.

P.p Hayat
Na een langere rit zijn we thuis. 'Ik snap het' zei hij. 'Samirrrrrrr' zei ik zuchtend. 'Waar haalt hij het lef vandaan' zei hij boos en legde de boodschappen tassen op tafel. Hij heeft het der al de hele tijd over. Ik liep naar hem goe en sloeg mijn armen rond zijn nek. En hij die van hem om mijn heupen. 'Je hebt gelijk wat hij heeft gedaan is fout echt fout maar wat gebeurd is gebeurd ik vergeet het liever kunnen we het der niet meer over hebben' zei ik lief en gaf hem een snelle kus. 'Je hebt gelijk' zei hij zuchtend. 'Samir kan jij even....' me zin werd verstoord door een telefoontje van Samir. 'Wacht ff' zei hij en nam op.

'Salam yemma alles goe-..'
'WATT,Saff we komen der nu aan'

P.p Amira

3 uur gelden

Ik ben de laatste paar dagen vaak met Emir geweest en hij kan het echt super goed vinden met Wafa en Wafa zo ook met hem. Ik vind het leuk ze zo te zien maar ergens heb ik ook liever dat ze elkaar nooit hadden gekend. Als hij vertrekt...dat gaat Wafa veel pijn doen. 'Zullen we samen naar parkjeee' zei Wafa. 'Isgoeddd schatje' zei ik. 'Emir vind je het goed als wij dan weg gaan' ' neeeeeeeeeeeee' begon Wafa opeens overdreven te schreeuwen. Boos keek der aan en ze was gelijk stil. Ik hou echt van haar en van kinderen enz maar als ze schreeuwen krijg ik gwn jnoen van ze. 'Papa ook mee' zei ze. Ik keek emir aan. 'Safffi dan komt papa ook' zei emir. Hij pakte haar op en ze liepen gelijk de deur uit. Uhmmm okeee?

We liepen door het park en wat door de stad het was erg gezellig. 'Wafa kom' zei ik en stak me handje naar de rechter kan zodat ze hem vast kon pakken,maar zag Wafa nergens. Ik keek om me heen en zag Wafa verder op rennen. 'Wafa terug komen nu' schreeuwde ik. 'Nee tikkertje' zei ze. Ik zag dat Emir achter haar aan renden maar Wafa zag dit inderdaad als tikkertje terwijl wij gwn serieus zijn. 'Wafa terug nu!' Schreeuwde ik nogmaals. 'Wafa niet over de weg' schreeuwde Emir en rende nog steed schater der aan. Het was daar een drukke weg en ik zag Wafa der op af rennen. Ik begon hem te stressen en gooide me spullen om de grond en rende er als een gek heen. 'WAFA' 'STOPPPPPP' 'WAFAFA' schreeuwde ik nog en boeeeeem. ik hoorde iets tegen de auto aan knallen ik opende me ogen en zag....

Stemmen+rea zou lief zijn ❤️❤️