Dit verhaal gaat over een Marokkaans meisje hayat die wordt uitgehuwelijkt aan een jongen die ze niet kent,te minste dat dacht ze...
" nee baba niet doen niet aan hem .."zei ik huilend.
Me vader werd boos'HAYAT STIL IK KIES WIE EN WAT NIET JIJ' z...
We keken geschrokken en nieuwsgierig haar richting op. 'Kijk we moeten gewoon .........' en zo vertelde ze ons haar hele plan..
P.p Zeynep Samir riep ons naar zijn huis toen we daar aankwamen vertelde hij ons het hele verhaal die anouar is echt een vieze kkr homo wjw zo erg kan je toch niet zijn of ligt dat aan mij??. Ik had dus een plan bedacht en die is zo goed al zeg ik het zelf het moet wel werken anders weet ik het ook niet.
P.p hayat Die ene Samir hij is echt vies vroeger pestte hij me altijd en nu komt ie met "we houden van elkaar" dit dat hij denkt echt dat ik nog van hem ga houden HAHAHAHA niet dus. Anouar kwam binnen met maccie burger enzo 'omgg jij bent mijn held❤️' zei ik en pakte de zak van hem af 'hij is niet voor jou maar voor een ander vrouw die hier ligt' zei hij terug 'oh welke vrouw' zei ik met een steek in me hart 'gwn zo een vriendin van mij' 'oh okeey beterschap dan maar' zei ik. En vouwde me armen in elkaar (zeg je dat zo....idk maar ewajah) en keek de andere kant op. 'Ahww is mijn meisje boos' zei hij en duwde met zijn wijsvinger me hoofd zachtjes zijn richting op zodat ik in zijn ogen keek.
'Nee' zei ik kort af. 'Ben je jaloers' zei hij. 'Waarop..?' Zei ik. 'Weet niet...misschien op de andere vrouw hier' zei hij. Ik draaide me hoofd de andere kant op en voelde tranen opkomen. Hij draaide weer met zijn wijsvinger me hoofd zijn kant op. 'Hayat,jij bent de enig vrouw die er voor mij bestaat' zei hij en drukst zijn lippe op de mijne. Zonder er bij na te denken ging ik er in mee. Ik onderbrak de kus.Het voelde niet goed. Ik voelde er niks bij geen liefde geen vonkje niks. Het was gewoon een kus het enig wat ik voelde waren zijn lippen op de mijne en ookal voelde ik wat. Ik ben een getrouwde vrouw ik draag een ring om me vinger. Ookal ken ik hem niet ik ben getrouwd ik kan zoiets hem niet aan doen tot ik gescheiden ben. En ja mensen ik denk eraan om met hem te scheiden. Ik kan niet vergeten wat hij me vroeger heeft aangedaan en miss heb ik hem vergeven dat weet ik niet meer maar ik kan niet door gaan samen met Samir zonder dat ik weet wat er gaande was tussen ons. Misschien als ik hem nog herken is er een kans voor ons,als ik alle mooie en goeie herinnering van ons samen weer weet, als we die hebben gehad natuurlijk.
Anouar keek me vragend aan 'maar Uhmm wie is de ene vrouw dan' zei ik,zodat ik niet echt hoefde te zeggen waarom ik de kus verbrak. 'Me moeder,ze is naar deze ziekenhuis verplaatst' zei hij. 'Wat,echt ooh Uhmm zal ik mee komen naar der ik heb der kog niet eerder ontmoet' zei ik
Hij schudde zijn hoofd. 'We hebben alle tijd,je moet uitrusten en niet veel bewegen' zei hij. Ahhww kijk Hoe hij zich zorgen maakt om mij wel lief.... Hij glimlachte en liep de kamer uit
Niet 2 sec later werd de deur weer geopend door...'ZEYNEP' zei ik schreeuwend van blijdschap. Ze renden op me af en knuffelde me 'omgggg je bent wakker' zei ze. Ik knikte. Tot me verbazing zag ik een jongen in de verte. 'En wie is dat' zei ik met een scheve glimlach. Ze begin te lachen,maar na een paar sec verdween de glimlach gelijk 'j-je herkent hem niet meer he...?' Zei ze. 'Vragend schudde ik me hoofd. 'Samir zijn vriend...en mijn ja "vriendje" denk ik...' zei ze vaagjes. 'Oohw' kon ik alleen zeggen. 'zeynep' 'ja' 'waren ik en Samir gelukkig' vroeg ik. Een klein glimlachje vormde zich op haar gezicht. 'Hayat geloof me met hem was je het gelukkigs' zei ze. Ook bij mij vormde er een glimlachje op me gezicht. Even was het stil 'maar eyy ik heb gevraagd en je mag met me mee..we gaan wat doen' zei ze blij.
'Oohja wat dan' zei ik lachend en sloeg de denken van me af. 'Verrassingen' 'hmmmm okeyyy' zei ik en deed me schoenen aan. En pakte me spullen en wilde de kamer uit lopen 'ooh wacht ik moet nog ff teen Anouar zeggen' zei ik en pakt me telefoon uit me tas. Ik zag zeynep met der ogen rollen. Maar Anouar Hayat laat hem is' zei ik geïrriteerd. Vaagjes keek ik der aan. Waarom doet ze zo. 'Oke' zei ik zachtjes en deed me telefoon weer in me zak. We liepen de richting van dat jongen op. 'Hayat' zei ik en stak me hand uit. 'Zakaria' zei verward hij en schudde me hand.
P.p zeynep Ze schudden elkaars hand. Verward keek zaka me aan. 'Ooh shit me lader' zei hayat. 'Ooh zal ik pakken' zei ik. Ze schudde der hoofd 'nee hoeft niet ik pak wel..ven zo terug' zei ze. Ik knikte. 'Herkent ze mij ook niet' zei zaka. 'Nope' zei ik. Ik hoord dat een zucht zaka zijn mond verliet. 'Ik hoop dat het gaat werken' zei hij. 'K ook' zei ik en zuchtte. Hij deed zijn arm om me heen en gaf een kus op me voorhoofd. En ik zag Hayat al onze kant op komen.
Bij mij thuis aangekomen.
'Bedankt voor het brengen' zei ik tegen zaka. 'Geen probleem' zei hij en we stapten de auto uit. Thuis aangekomen zag ik de ouder van Zeynep en de broer klaar staan. Een grote glimlach vormde zich op me gezicht. 'Ahh Hayat' zei me moeder en trok Hayat in een stevige knuffel 'alles oke nu' zei ze bezorgd. 'Ja hmdl alles is in orde' zei hayat. 'goed om te horen' zei ze. Daarna trok Souf Hayat in een knuffel 'je liet ons schrikken kleintje' zei hij. Ze ging lachen 'Uhmm maar genoeg geknuffeld wij moeten wat doen' onderbrak ik ze. 'Wacht ik heb lekker Turkse brood' zei me moeder en duwde van die broodjes (wollah ik weet niet hoe dat heet me maar me Turkse buurvrouw maakt dat altijd kapot lekker) in onze handen. Etend van het broodje liepen we naar boven.
'Wat gaan we doen nou vertel' zei Hayat. 'Wacht nou even' zei ik lachend.we liepen me kamer binnen en ik trok een jurk uit mijn kast. En liet haar de jurk zien zo ziet de jurk er uit.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Deze jurk had Hayat van me geleend toen Samir en Hayat ruzie hadden. Toen had Samir wat geregeld voor Hayat enz (deel 19). 'En....weetje nog wannee je deze jurk aan had' zei ik hoopvol. Ze keek me verdrietig aan 'Uhmm nou ik herken de jurk wel maar verder...' zei ze. 'Hmm oke najah trek hem aan' zei ik. Ze knikte en trok de jurk aan. 'En...' zei ze en keek in de spiegel. 'WoW je ziet er kapot lekker uit' zei ik lachend. Ze lachte ook en gooide een kussen naar me hoofd. Lachend keek ze me aan en zei 'maar Uhmm waarom moet ik deze jurk aan..waarom doe Jij hem niet aan' zei ze. 'Omdat ik nergens heen ga jij wel' zei ik. Ze keek me verward aan. 'Zeynep wat ben je van plan' zei ze. 'Niks niks maak jij je nou maar op' ze zuchtte en deed wat ik zei.
.......
We hoorden een auto toeteren. We zagen een auto staan. We hadden een chauffeur geregeld. 'Nou daar is je vervoer' zei ik en deed de deur open. 'Zeynep wat is dit allemaal..?' Zei ze . 'Je ziet wel..' ze ik en duwde der de deur uit. 'Maar waaro-..' verder hoorde ik der niet omdat ik de deur had dicht gedaan. Ja beetje i know maar gaat ze verder vragen enzo en jah.
Omgg ik hoop echt dat alles goed komt door deze plan het moet haast wel toch ....
Heyyy zina had je al gestemd....?❤️ Stemmen en reageren zou lief zijn😘
