"Yavuz bak hayatını benim gibi bir kadının seni sevmesini,güvenmesini bekleyerek geçirmemelisin." diyerek derin bir nefes verdi Bahar.
"Seveceğini bilsem sonsuza kadar beklerim. Ki bunu yapacağım beni sevmeni sağlayacağım." diyerek burukça gülümsedi...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
*Satır arası yorum yapmayı unutmayın.*
Bahar'ın ağzından,
Feyzullah ile birlikte merdivenlerden inerken başımda duran buz torbasını indirdim. Duraksayarak bakışlarımı Feyzullah'a çevirdim.
"Ben bir lavaboyu kullanabilir miyim?" dediğimde Feyzullah'ın kaşları çatıldı. "Tabii ki ablacım, neden soruyorsun ki. Burası senin de evin sayılır."
Gülümseyerek ona baktığımda Feyzullah bir şey söylemeden merdivenden inmeye devam etti. Bende koridorda bulunan lavaboya doğru ilerledim. Biraz kendime gelmem gerekiyordu. Lavaboya girdikten sonra ellerimi lavabonun iki yanına koydum.
Bakışlarımı aynaya çevirerek yüzüme baktım. Alnım biraz kızarmıştı ancak başka hiçbir şey yoktu.
Aklıma biraz önce olan şeyler geldiğinde derin bir nefes verdim. Nasıl böyle bir şey yapmıştım? Feyzullah gelmeseydi ne olacaktı kim bilir. Belki de hiç istemeyeceğimiz şeyler yaşanacaktı. Aramızda bir çekim olduğunu biliyordum ancak ben daha yeni bir ayrılık yaşamıştım ve bu öyle kolay bir ayrılık değildi.
Bende bıraktığı bazı travmalar vardı. İnsanlara, özellikle erkeklere karşı bir ön yargım olmuştu. Evet Yavuz böyle biri değildi ancak yapamazdım. Şimdilik böyle bir şey benim için çok uzaktı.
Yüzümü yıkarak kağıt havluyla kuruladım. Ardından banyodan çıkarak merdivenlere yöneldim. Merdivenlerden inerken yüzüme gülümseme yerleştirmeyi ihmal etmedim. Merdivenlerden indikten sonra salona girdiğimde Feyzullah ve Gülümser teyzenin orada olduğunu gördüm.
"Gel Baharcım, otur şöyle." diye büyükçe gülümsedi Gülümser teyze. Dediğini yaparak karşısındaki kanepeye oturdum. Evin çalışanı benim için kahve getirdiğinde teşekkür ederek kahvemi yudumladım.
"Nasıl Yavuz, uyandı mı?" diye bir soru yönelttiğinde başımla onu onayladım. "İyi görünüyor, tabii baş ağrısını saymazsak." dedim ve ardından ekledim. "Kahvaltısını etsin bir ağrı kesici içireceğim."
"Sağ ol Baharcım." diyerek kahvesini yudumlamaya devam etti Gülümser teyze. Bende ona uyum sağlayarak kahvemi içtim.
"Bu akşam yemeğe kalıyorsun değil mi abla?" diye bana soru yönelten Feyzullah'a döndü bakışlarım. Eve gitmem iyi olacaktı.
"Aslında eve gitsem iyi olur. Tabii kırılmazsanız." dediğimde Gülümser teyze kaşlarını çattı ve trip atarcasına konuştu. "Kırılırım, çok kırılırım."
