"Yavuz bak hayatını benim gibi bir kadının seni sevmesini,güvenmesini bekleyerek geçirmemelisin." diyerek derin bir nefes verdi Bahar.
"Seveceğini bilsem sonsuza kadar beklerim. Ki bunu yapacağım beni sevmeni sağlayacağım." diyerek burukça gülümsedi...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Yazarın ağzından,
Merve kahve fincanını dudaklarına götürerek bir yudum kahve içti. Ardından bardağı dudaklarından çekerek elinde bulunan fincan altlığına bıraktı. Bakışları karşısında duran adama çevirdiğinde sakince elindeki resme baktığını gördü.
"Ne düşünüyorsun?"
Adam bakışlarını resimden usulca çekerek karşısındaki kadına çevirdi. Elinde Baharla Yavuz'un nişan resimleri vardı ve ikisi de gayet memnundu halinden. Adam cevap vermeyince Merve yeniden konuştu.
"İstediğin gibi nişandan sonra çağırdım Yavuz'u. Ama bu ikisinin arasını bozmak bir yana dikkatleri benim üzerime topladı." dedi sert çıkan sesiyle.
"Bahar'ın birine bu kadar çabuk güveneceğini düşünemezdim." dedi karşısındaki adam. Merve ise adamın söylediği şeye büyük bir kahkaha attı. "Onlar çocukluk arkadaşı, ne bekliyordun ki? Tabii ki birbirlerine güvenleri tam."
Merve elindeki kahve fincanını sertçe önündeki sehpaya bıraktı. Sertçe karşısındaki adama baktı. "Haftalardır oyalanıyoruz. İhaleye daha aylar var. Başka bir plan kurmak lazım. Daha neyi bekliyorsun?"
"Kendi ağzınla söylüyorsun, birbirine güvenleri tam. Onları ayırmak düşündüğümden daha zor olacak. Ama yapacağım. İhaleye kadar küçük hamlelerde bulunuruz. İhalede nasılsa Yavuz'un burnundan getireceğiz."
Merve adamın söylediklerine karşı göz devirdi. Hiçbir şey söylemeden odadan çıktı ve öğle arasında geldiği şirketten çıkış yaparak Karasu Holdinge gitmek üzere arabasına bindi.
🌸🌸🌸
Bahar'ın ağzından
Yavuz belimden tutarak beni masaya doğru ilerletirken birçok kişinin bakışlarının üzerimizde olduğunu hissetmiştim. Masaya ulaştığımızda Yavuzla birlikte masadakilere selam verdik.
"Nerede kaldınız çocuklar? Gelinle damat gelecek birazdan." dedi babam Yavuzla ikimize bakarken. Yavuzla kısa süreli gözlerimiz birleştiğinde dudaklarımı birbirine bastırarak babama döndüm.
Ne söyleyeceğimi bilemeyerek konuşacağım sırada annem benden önce davrandı. "Hazırlanmak kolay mı canım. Bahar gelinin kız kardeşi sayılır." dediğinde teşekkür edercesine anneme baktım.
"Hadi ayakta kalmayın, oturun şöyle." dedi Hamit amca eliyle boş olan iki sandalyeyi göstererek.
Boş olan sandalyelere yöneldiğimizde Yavuz sandalyeyi çekerek ilk önce benim oturmamı sağladı. Ardından kendi de yanımdaki yerini alarak oturdu.
Sol yanımda Yavuz oturuyorken sağ yanımda Feyzullah oturuyordu. Feyzullah kulağıma yaklaşıp fısıldadığında irkilerek ona döndüm.
"Su nerede yenge? Göremedim onu." söylediği şeyle etrafıma kısaca göz gezdirip konuştum. "Eylemle birlikte aşağı iniyorlardı en son. Buralardadır, gelir şimdi."
