"Yavuz bak hayatını benim gibi bir kadının seni sevmesini,güvenmesini bekleyerek geçirmemelisin." diyerek derin bir nefes verdi Bahar.
"Seveceğini bilsem sonsuza kadar beklerim. Ki bunu yapacağım beni sevmeni sağlayacağım." diyerek burukça gülümsedi...
Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou télécharger une autre image.
*Satır içi yorum yapmayı unutmayınız.
Bahar'ın ağzından,
Hamit amcanın söylediği sözlere karşılık kimseden bir ses çıkmamıştı. Muhtemelen masadaki herkes duyduğu şeyleri algılıyordu. Ben dahil herkes şaşırmıştı. Babam bize böyle bir şeyden bahsetmemişti hiç. Anladığım kadarıyla Yavuzların da bu durumdan haberi yoktu.
"Bunu şimdi mi söylüyorsun Hamit?" diyerek sessizliği bozdu Gülümser teyze. Ardından ekledi. "Bunun hazırlanması var, ayarlanması var. İki gün içinde nasıl hallolacak?"
"Hazırlıklar tamam sayılır, birkaç şey dışında bir sorun yok." diye açıklama yaptı Hamit amca. Hamit amcanın konuşmasının bitmesinin ardından Yavuz konuştu. "Bana ne zaman söyleyecektin baba?"
Benimde merak ettiğim şey buydu. Yavuz o şirkette yetki sahibi olan kişilerden biriydi ve Hamit amcanın ardından şirketin başına geçecekti. Onun haberinin olmaması garip bir durumdu.
"Kafan o kadar dağınık ki, bir de bununla ilgilenme istedim." dediğinde bakışları Yavuz'a değdi. İkisi arasında sözsüz bir iletişim gerçekleşti. Yavuz anlamış gibi kafasını salladı. "Sağ ol."
Yine bir sessizlik olduğunda bu sefer ben konuştum. "Babam bize de bu durumdan bahsetmedi. Yardımcı olabileceğim bir şey varsa seve seve yardımcı olurum."
Bakışlar bana döndüğünde Hamit amca kafasını olumsuz anlamda salladı. "Yok güzel kızım. Siz sadece bize eşlik edin kafi." dediğinde başımla onayladım onu. Ardından Hamit amca tekrar konuştu. "Yavuzla birlikte gelin hatta. Birbirinize eşlik etmiş olursunuz. Ne dersiniz?"
Hamit amcanın ortaya attığı öneriyle bakışlarımı Yavuz'a doğru çevirdim. Yavuz da aynı şekilde bana bakıyordu. "Eğer Bahar da isterse bana uyar."
Yavuz'un söylediği şeyle birlikte gülümsedim. "Olur,"
Yemeğimiz son hızıyla devam ederken başka bir şey konuşulmamıştı. Yavuzla birlikte gitme fikri beni heyecanlandırıyordu. Daha saatler önce onunla arama mesafe koymak isterken şimdi onunla yan yana olma düşüncesi bana daha cazip geliyordu. Kendi duygularımı kendim anlayamıyordum.
Yemekten sonra evde çalışan yardımcılara eşlik ederek masayı toplamıştık. Onlar bulaşıkları hallederken bende bizim için Türk kahvesi yapıyordum. Kahveyi yaptıktan sonra fincanlara koyup yavaş adımlarla mutfaktan çıktım.
İlk önce Hamit amca ve Gülümser teyzeden olmak üzere kahveleri dağıttım ve kendi kahvemi de alarak oturdum.
"Ay hala ne giyeceğimi düşünüyorum, senin kafanda bir şeyler var mı Bahar?" diye bana soru yönelten Gülümser teyzeye döndüm.
