"Yavuz bak hayatını benim gibi bir kadının seni sevmesini,güvenmesini bekleyerek geçirmemelisin." diyerek derin bir nefes verdi Bahar.
"Seveceğini bilsem sonsuza kadar beklerim. Ki bunu yapacağım beni sevmeni sağlayacağım." diyerek burukça gülümsedi...
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
Bahar'ın ağzından,
Yavuz bir yandan küfür edip bir yandan da adamı dövmeye devam ediyordu. Plajda olan birkaç kişi onları ayırmak için bize doğru gelmiş Yavuz'u kollarından tutmaya çalışıyorlardı. En sonunda başararak Yavuz'u adamın üzerinden almışlar ve kenara doğru çekmişlerdi.
Yavuz'un yanına koşarak ilerlediğimde derin derin nefes alıp veriyordu. Gözleriyse hala dövdüğü adamdaydı. Onu da kaldırıp bir köşeye oturtmuşlardı. O Yavuz'un aksine çok kötü bir durumdaydı.
"Şerefsiz puşt." diyerek küfürlü bir şekilde homurdanmaya devam eden Yavuz'un çıplak göğsüne ellerimi yaslayarak onu durdurdum. "Sakin ol Yavuz. Lütfen."
Bakışlarını karşındaki heriften çekerek bana doğru çevirdiğinde tekrar konuştum. "Sakin ol." arkamızdaki adam İngilizce konuşarak hala bir şeyler söylüyordu ama şuan odaklandığım tek şey Yavuzdu.
Yavuz başını adama çevireceği sırada yanaklarını kavrayarak tuttum ve bakışlarının bende kalmasını sağladım. "Bakma o tarafa. Hadi odamıza gidelim. Bekle beni."
Hızlı bir şekilde şezlongdaki eşyalarımızı aldım ve tekrar Yavuz'un yanına ilerledim. Elini sıkıca kavrayarak onu çekmeye başladım. Eğer bıraksam adamın yanına tekrar gidecekti. Yavuz da beni takip ederek onu çekiştirmeme izin veriyordu neyse ki.
Odamızda gerekli konuşmayı yapacaktık ama şimdi ikimizde sessizdik. Otele girdiğimizde ilk işim odamıza buz istemek olmuştu. Yavuz'un alnında bir şey yoktu ama eli kötü durumdaydı. Asansörden indikten sonra kartla odanın kapısını açtım ve ilk önce Yavuz2un girmesini bekledim.
Yavuz odaya girdikten sonra kendimde girerek kapıyı kapattım. Yavuz kanepeye oturmuş eliyle alnını sıvazlıyordu. Ne söyleyeceğimi bilmiyordum. Sinirlenmekte haklıydı kim olsa sinirlenirdi.
"Alnın acıyor mu?" dedim gözlerimi Yavuz'dan çekmeden. Yavuz elini alnından çekip bana doğru baktı. "Kızarsın sanmıştım."
Derin bir nefes verip yanına doğru yaklaştım. "Kızgınım. Ama elin ve alnın benim için daha öncelikli." dediğimde Yavuz eline doğru baktı. Sanki hiç acımıyormuş da daha yeni fark etmiş gibiydi.
"Adamın dediklerini sende duydun, nasıl sakin kalabilirdim?" dediğinde konuşmak için ağzımı araladım ancak çalan kapı buna engel oldu. Kapıya ilerleyerek açtım. İstediğim buz gelmişti. Buzu getiren kişiye teşekkür ederek kapıyı kapattım.
Yavuz'un yanına tekrar ilerleyerek kanepeye oturdum. Elimi avuçlarıma alarak buzu bastırdım. Epey kızarmıştı eli.
"Sana hak veriyorum ama çözüm adamı dövmek miydi onu bilemiyorum" dedim bakışlarımı Yavuz'un elinden çekmeden. Yavuzsa burnundan sert bir nefes verdi. "Ya ne yapsaydım? Güle güle al birader mi deseydim." dedi Yavuz yüksek bir sesle.
