"Yavuz bak hayatını benim gibi bir kadının seni sevmesini,güvenmesini bekleyerek geçirmemelisin." diyerek derin bir nefes verdi Bahar.
"Seveceğini bilsem sonsuza kadar beklerim. Ki bunu yapacağım beni sevmeni sağlayacağım." diyerek burukça gülümsedi...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Yazarın ağzından,
Yavuz duyduğu sözcüklerin ardından sarsılmıştı. Umutla ondan tek bir cümle beklemişti. Olacaklarına dair tek bir cümle. Ama karşındaki kadın ilk başta umutlu başlayan sözlerine kararlılıkla son vermiş ve Yavuz'un duygularını bir kenara itelemişti. Ya da sadece Yavuz öyle sanıyordu.
Bahar'ın ise içi yanıyordu. Karşında onu bu kadar seven, yıllar geçse de sevmeye ve beklemeye hazır olan adamı kırdığı için kalbi acıyordu. Çok isterdi onunla olmayı. Ondan hoşlanmaya başlamışken onunla olmayı çok isterdi ama korkuyordu. Tekrar kırılmaktan, tekrar yıpranmaktan çok korkuyordu.
Yavuz'a haksızlık yaptığının da farkındaydı. Şerefsiz bir adam yüzünden Yavuz'a haksızlık yapması canını sıkıyordu ancak elinden de hiçbir şey gelmiyordu.
Çok kesin konuşmuştu Yavuz'a karşı. Öyle sert bir cevap vermek istememişti ancak Yavuz ondan vazgeçsin, hayatına baksın diye böyle yapmıştı. Elinin tersiyle mutluluğu itmişti.
"Tamam, peki." dedi Yavuz kısa bir sessizliğin ardından. Oturduğu yerden kalktı yavaşça. Son kez Bahar'ın yüzüne çevirdi gözlerini.
Kadının dudaklarından dökülecek güzel sözlere muhtaçtı. Ancak Bahar, Yavuz'a dönüp bakmadı. Karşındaki denize doğru bakmaya devam etti. Yavuz kadının yan profilinden dolu dolu olan gözlerini görebiliyordu.
Dolmuş olan kendi gözlerinden bir damla yanağına doğru aktı. Hızla elinin tersiyle onu silip burukça gülümsedi. Çok net anlamıştı Bahar'ın yüzüne bakmayışıyla. Bundan sonra araları hiç eskisi gibi olmayacaktı.
Ona kırılmaya hakkı yoktu biliyordu Yavuz. Ama içinde bir yerlerde kırılan yerleri çok net hissediyordu. Canı sağ olsun diye düşündü. Yeter ki mutlu olsun ben olmasam da olur.
Bakışlarını Bahar'dan çekerek arabasını park ettiği yere doğru ilerledi. Arabasına bindiği gibi çalıştırarak gaza bastı.
🌸🌸🌸
Bahar'ın ağzından,
Yavuz'un yanımdan uzaklaşmaya başlamasıyla arkasından baktım sadece. Yavuz'un gitmesiyle birlikte göz yaşlarımda gözlerimden birer birer akmaya başlamıştı. Kendi ellerimle kaybetmiştim onu. Kendim istemiştim bunu, şimdi neden içim sökülüyor gibi acıyordu?
Arabaya binmesiyle uzaklaşması bir oldu. Ağlayarak bir süre boşluğa baktım.
Ben kendimi hazır hissetmezken onunla olmam ona haksızlık olmaz mıydı? Ona bunu yapamazdım. O beni bu kadar çok severken onu kendi sorunlarımla solduramazdım.
Bugünden sonra hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. Ben en yakın arkadaşımı, aşkımı kendim bile isteye kaybetmiştim.
Elimi kalbime doğru götürerek hıçkırdım. Burada ulu orta yerde ağlamam doğru değildi ancak eve gidecek mecali kendimde bulamıyordum. Çantamı bankın üzerinden alarak ayaklandım. Ana yola doğru yürüdüm. Boş geçen bir taksiye binerek adresi verdim.
