"Yavuz bak hayatını benim gibi bir kadının seni sevmesini,güvenmesini bekleyerek geçirmemelisin." diyerek derin bir nefes verdi Bahar.
"Seveceğini bilsem sonsuza kadar beklerim. Ki bunu yapacağım beni sevmeni sağlayacağım." diyerek burukça gülümsedi...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bahar'ın ağzından,
Tomografi sonucunun çıkmasıyla sonucu doktoruma göstermiştik Yavuzla birlikte. Sonuçlar temiz çıkmıştı ve ikimizin de içi rahatlamıştı. Bundan saatler önceyse hastaneden çıkmış eve gelmiştik.
Saat epey ilerlediği için dışarıdan yemek söyleyerek akşam yemeğimizi yemiştik.
Yavuzla beraber biraz vakit geçirmiştik ancak Yavuz o kadar dalgındı ki ne yediği ne de yaptığı bir şeyden zevk alıyordu. Aklının hala bende olduğunu gözlerinden anlıyordum. Bakışlarını bir saniyeliğine olsa bile benden çekmiyordu. Bugün gördüğü rüyanın ardından böyle bir kazanın yaşanmış olması çok büyük şanssızlıktı.
Gece boyu uyumamam gerekiyordu. Yavuz benimle birlikte uyumamaya ancak birkaç saat dayanabilmişti. Dün geceden beni uyumadığı için bu gece de ayakta kalması zordu. Bense bir süre Yavuz'u uyurken izlemiştim. Salondaki kanepede uyumuştu. Uykusu dağılmasın diye uyandırmamıştım. Üzerine battaniye örterek uykusuna devam etmesini sağlamıştım.
Yavuz'u bir süre izledikten sonra salondan çıkıp Yavuzla ikimizin çalışmak için kullandığı odaya ilerledim. Masanın üzerinde Yavuz'un üzerinde çalıştığı bazı çizimler vardı. Onları güzel bir şekilde kaldırarak kendi dosyalarımı bıraktım. Bugün yaptığım kaza nedeniyle birkaç ameliyatım iptal olmuştu ve onları araya sıkıştırmam gerekiyordu. Yani beni yorucu günler bekliyordu.
Bir yandan ameliyatlara odaklanmaya çalışıyordum ancak aklımın köşesini kurcalayan şeyler vardı. Bunu bize yapan kimdi? Bir ihale için insanın canına kastedilir miydi? Sakin durmaya çalışıyordum ama içten içe korkuyordum. Evimize kadar gelip arabamın frenini boşaltmışlardı. Bile bile ölmemi istemişlerdi. Düşündükçe tüylerim ürperiyordu. Bu yüzden eve geldiğim ilk an kapıları sıkı sıkı kilitlemiştim. Gerçi Yavuz da birkaç koruma ayarlanmıştı ev için.
Kamera görüntülerini izlemeye fırsat bulamamıştık ama en kısa sürede izleyecektik. Yavuzla birlikte bende izleyecektim. Bize bunu yapanı bilmeye benim de hakkım vardı.
Uzun bir süre dosyalara baktıktan sonra yavaş yavaş uykum gelmeye başlamıştı. Zaten kazanın üzerinden saatler geçmişti. Hava aydınlanmaya başlamıştı. Gözlerimi ovuştururken duyduğum sesle irkildim.
"Bahar?" diye bana seslenen Yavuzla birlikte oturduğum yerden ayaklandım. Odadan çıktıktan sonra salona ilerlerken Yavuz'un merdivenlerden indiğini gördüm. Beni gördüğünde derin bir nefes verdi. "Oh, buradaymışsın."
"Çalışma odasındaydım, ameliyatlar için program ayarlamaya çalıştım." dedim onun merakını gidermek için.
Yavuz gözlerini yüzümde dolaştırdıktan sonra konuştu. "Beni neden uyandırmadın?" dedi sitemle. Söylediği şeyle gülümsedim. "Dün gece de uyumadın, uyuman gerekiyordu."
