"Yavuz bak hayatını benim gibi bir kadının seni sevmesini,güvenmesini bekleyerek geçirmemelisin." diyerek derin bir nefes verdi Bahar.
"Seveceğini bilsem sonsuza kadar beklerim. Ki bunu yapacağım beni sevmeni sağlayacağım." diyerek burukça gülümsedi...
اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.
Bahar'ın ağzından,
Gülümser annemle konuşmamızın ardından kahvelerimizi içmiştik. Bir süre daha birlikte vakit geçirdikten sonra müsaade isteyip kalkmıştım. Ben kapıdan çıkmadan önce Hamit amca merdivenlerden inmişti ve onunla karşılaşmıştık. Onunla ettiğim kısa süreli sohbetin ardından evden ayrılmıştım.
Ne Yavuz'un yanına çıkmıştım ne de onunla ilgili konuşmuştum. Çünkü içimden gelmiyordu. Her ne kadar kırılmadım desem de içten içe kırgın hissediyordum. Hastaneye geldikten sonra direkt olarak odama girdim.
Önlüğümü üzerime geçirdikten sonra masama oturdum. Öğleden sonra bir ameliyatım vardı. Onunla ilgili dosyaları incelemeye koyuldum. Telefonumun çalmasıyla birlikte bakışlarımı telefon ekranına çevirdim. Arayan Yavuz'du.
"Efendim?" dedim sesimin sert çıkmamasına dikkat ederek. Yavuz'un sesi kulaklarıma doldu. "Günaydın, güzel nişanlım." dedi Yavuz. Sesi benim aksime neşeli sayılırdı.
Kolumdaki saate baktıktan sonra konuştum. "Tünaydın demek istedin herhalde. Saat öğlen olmak üzere." dedim keyifsiz bir şekilde.
"Sorma, dün gece biraz mesai yapmak durumunda kaldım. Bir ihale var, onun için çalıştım." dediğinde alayla güldüm. "İşlerini halletmene sevindim."
"Sen nasılsın, bugün bize uğramışsın. Neden yanıma gelmedin?" dediğinde derin bir nefes aldım. "Hastaneye gelmem gerekiyordu. Sende uyuyordun. Rahatsız etmek istemedim."
Yavuz gülerek cevap verdi. "Sen beni rahatsız etmezsin ki. Hem bende günaydın öpücüğümü alırdım."
Hala beni kırdığını anlamamıştı anlaşılan. Söylediği cümlelere cevap vermeden konuştum. "Benim ameliyatım var şimdi, sonra konuşsak olur mu?"
"Tabii olur. Kusura bakma oyaladım seni de. Ameliyattan sonra görüşürüz o zaman." dediğinde görmeyeceğini bile bile başımı salladım. "Görüşürüz."
Telefonu kapatıp masanın üzerine bıraktım. Kırılmaya hakkım var mıydı bilmiyordum ama kırgın hissediyordum. Önemli bir mesele olmasa Yavuz gitmezdi biliyordum. Ama benim merak ettiğim işi son güne bırakan Merve'ye ne tepki verdiğiydi.
Kafamı dağıtmak için önümdeki dosyaya odaklandım. İnsanların hayatı benim için daha önemliydi. Kendi meselelerim yüzünden onları ihmal edemezdim.
🌸🌸🌸
Yavuz'un ağzından,
Telefonu kapattıktan sonra kaşlarımı çatarak ekrana baktım bir süre. Bahar'ın soğuk sesine hiç alışık değildim bu yüzden garip hissediyordum. Dün bana kızmıştı, kırılmıştı doğal olarak. Bunun bilincindeydim. Ama önemli olmasa onu bırakır mıydım? Gireceğimiz ihale bizim için önemliydi. Şirket için büyük bir yatırımdı.
