"Yavuz bak hayatını benim gibi bir kadının seni sevmesini,güvenmesini bekleyerek geçirmemelisin." diyerek derin bir nefes verdi Bahar.
"Seveceğini bilsem sonsuza kadar beklerim. Ki bunu yapacağım beni sevmeni sağlayacağım." diyerek burukça gülümsedi...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bahar'ın ağzından,
Bugün hayatımın en heyecanlı günlerinden biriydi. Yavuz ve benim nişanım yapılacaktı bu akşam. İçim içime sığmıyor, elimi ayağımı nereye koyacağımı hiç bilmiyordum. Annem nişan için atıştırmalık yiyecekler hazırlarken ben kızlarla birlikte oda da hazırlanmaya çalışıyordum.
Yavuzla arabada olan konuşmamızın üzerinden üç gün geçmişti. Ertesi gün ilk iş olarak kliniği olan bir psikolog arkadaşıma gitmiştim ve birlikte bir sürece başlamıştık. Bu süreç uzun sürecekti ancak sonunda bana rahatlık ve mutluluk olarak geri dönecekti.
Yavuz'a bu durumdan henüz bahsedememiştim. Buğra'ya karşı içinde bir nefret olduğunu biliyordum. Bu durumu öğrenmesi onu daha da sinirlendirecekti. Ondan söylemeyi sürekli erteliyordum.
"Yavuz abi bayılacak Bahar abla." diye konuşan Su'ya başımı çevirdim. Nişan için onu da davet etmiştim. Sağ olsun beni kırmayıp gelmişti.
"Öyle mi diyorsun?" dedim aynadan kendime bakarak. Elbise konusunda kararsız kalmıştım. En sonunda da bordo ve yırtmaçlı bir elbise seçmiştim. (Siz istediğiniz gibi hayal edebilirsiniz?)
Benim sözlerimin ardından Nazlı yanı başımda durdu. "Tabii öyle teyze kızım. Yavuz abi seni gördüğü an güzelliğinden büyülenecek."
"O sizin güzel düşünceleriniz." dedim aynadan arkamda duran üç kıza bakarak. Ardından onlara yüzümü döndüm. "Her şey yolunda gider değil mi?"
Tereddütle konuşmamla Eylem cevap verdi. "Tabii ki yolunda gidecek. Her şey hazır. Bir misafirler eksik bir de tuzlu kahve."
"Tuzlu kahve yapacak mısın Bahar abla?" diye merakla bana bakan Su'ya döndüm. Ben daha cevap vermeden Nazlı konuştu. "Yapacak tabii, bizden kız almak o kadar kolay mı?"
"Yavuz zaten o kahveyi içer. hepimiz biliyoruz Bahar için yapamayacağı hiçbir şey yok." dedi Eylem Nazlı'ya cevap olarak. Bende gülümsedim. Haklıydı, Yavuz benim için her şeyi yapardı.
Heyecanla onların konuşmalarını dinlerken bir yandan da herhangi bir sorun çıkmasından endişeliydim. Sanki bir anda birisi gelip tüm mutluluğumuzu elimizden alacak gibi hissediyordum.
"Saçım, makyajım nasıl?" dedim heyecanla. Üçü de bu halime güldü. "Çok güzelsin, her şey tamam. Hadi aşağı inelim." diyen Eylem'i kafamla onayladım.
Dördümüz arka arkaya merdivenlerden inerken merdivenlerin başında bekleyen takım elbiseli babamı gördüm. Kızlar bir bir salona ilerlerken ben babamın yanında duraksadım.
"Muazzam görünüyorsun." diye konuşan babamla gülümsedim. "Sende çok yakışıklısın babacım." dediğimde babam güldü. "Yaşlandık artık, yakışıklılık mı kaldı?"
