"Yavuz bak hayatını benim gibi bir kadının seni sevmesini,güvenmesini bekleyerek geçirmemelisin." diyerek derin bir nefes verdi Bahar.
"Seveceğini bilsem sonsuza kadar beklerim. Ki bunu yapacağım beni sevmeni sağlayacağım." diyerek burukça gülümsedi...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bahar'ın ağzından,
Arabamı Karasu holdingin otoparkına park ederek arabadan indim. Şirketten içeri girerek asansöre doğru yürümeye başladım. Buraya sürpriz yapmak için geldiğim gün tanıştığımız danışmana başımı aşağı eğerek selam verdim. Bana aynı şekilde karşılık verdiğinde gülümseyerek asansöre doğru yürümeye devam ettim.
Asansöre bindikten sonra çıkacağım katın numarasını basarak aynaya doğru döndüm. Saçlarımı düzelttikten sonra asansör durduğunda inerek koridorda ilerlemeye devam ettim.
Yavuz'un odasına ulaştığımda hemen yan odasında bulunan Merve'ye doğru baktım. Merve beni gördüğünde oturduğu yerden ayaklandı. "Hoş geldiniz Bahar hanım."
"Hoş buldum, bize iki kahve getirebilir misin?" dediğimde başıyla beni onayladı. Bir şey söylemeden Yavuz'un odasına ilerledim ve kapıyı çaldım.
Yavuz girmem için gerekli talimatı verdiğinde kapıyı aralayarak kafamı içeri doğru uzattım ve konuştum. "Gelebilir miyim?"
Yavuz benim sesimi duyunca başını aniden kaldırdı ve şaşırmış bir biçimde yüzüme baktı. "Bahar?"
İçeri girerek kapıyı ardımdan kapattım ve Yavuz'a doğru ilerledim. Yavuzda benim gibi ayaklanarak bana doğru yaklaştı. Kollarının arasına girerek başımı omzuna yasladım.
"Bir sorun yok değil mi?" dedi Yavuz bana sarılmış bir şekilde dururken. Başımı kaldırarak gözlerine baktım ve konuştum. "Hayır, senin yanına gelmek istedim sadece."
Yanağına doğru eğilerek dudaklarımı sakallı yanağına bastırdım ve öptüm. "İyi ki geldin, enerjiye ihtiyacım vardı." Yavuz da benim gibi eğilerek çenemle boynum arasında bir noktaya dudaklarını bastırdı.
Kapının çalmasıyla birlikte Yavuz'un kollarından hiç istemesem de ayrıldım. Yavuz'un komutuyla kapı açıldığında içeri Merve girdi. Kahvelerin olduğu tepsiyi bize doğru getirirken Yavuzla ikimiz birer fincan alarak karşılıklı olarak kanepeye oturduk.
Merve odadan daha çıkmadan kapının tekrar çalınıp açılmasıyla bakışlarımız kapıya döndü. Hamit baba kapıdan içeri girdiğinde Yavuzla aynı anda ayaklandık.
"Kızım, sende mi buradaydın?" dedi Hamit babam şaşkınca. Gülümseyerek cevapladım onu. "Evet, Yavuz'a sürpriz yapmak için gelmiştim."
Yaptığım açıklamayla birlikte başını salladı ve konuştu. "Çok iyi yapmışsın, rahatsız olma. Otur." dediğinde Hamit babanın yanına giderek elini öpmek için hamle yaptım. Ancak o bunu engelleyerek bana sarıldı.
Biz selamlaşırken Yavuz'un sesini duydum. "Babama da bir kahve getir." dedi Merve'ye. Ardından da babama dönerek konuştu. "İçersin değil mi?"
