"Yavuz bak hayatını benim gibi bir kadının seni sevmesini,güvenmesini bekleyerek geçirmemelisin." diyerek derin bir nefes verdi Bahar.
"Seveceğini bilsem sonsuza kadar beklerim. Ki bunu yapacağım beni sevmeni sağlayacağım." diyerek burukça gülümsedi...
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
Bahar'ın ağzından,
Yaşadığımız her şey rüya gibi hissettiriyordu. Öyle mutlu, öyle huzurluydum ki. Bu güzel anları elimin tersiyle itecektim neredeyse. Yavuz'u kaybetme korkusu iyi ki aklımı başıma getirmişti. İyi ki Yavuz'a bir şans vermiştim.
Göğsünde onun nefes sesini ve benim için atan kalbinin atış seslerini dinlemek beni inanılmaz rahatlatıyordu. Arada sırada saçlarımda hissettiğim temaslarla birlikte onun da huzurlu olduğunu biliyordum.
Rahatlıktan dolayı esnediğimde Yavuz'un sesini işittim. "Uykun mu geldi?"
"Biraz gelmiş olabilir." diye cevap verdiğimde Yavuz kollarını doladığı bedenimden ayırdı. Kollarını ayırmasıyla birlikte hissettiğim soğuklukla ürperdim. Onun sıcaklığına çok çabuk alışmıştım.
"Ben bunu nasıl düşünemedim, yorgunsun tabii." diye kendi kendine söylendi ve oturduğu yerden ayağa kalktı. Ardından benimde elimden tutarak ayağa kaldırdı.
Birlikte ilerlerken merdivenlere yöneldik ve üst kata -çatı katına- doğru çıktık. Yatağın önünde geldiğimizde bakışları beni buldu.
"Sen burada uyu, yataktaki çarşaf temiz. Tabii içine sinmezse dolapta yenileri var." diyerek arkamda kalan dolabı işaret etti. Bense onun ilk söylediği şeye takılmıştım. "Sen nerede uyuyacaksın?"
"Ben aşağıdaki kanepede uyurum, sorun değil." diye açıklama yaptığında gülümsedim. Bu düşünceli hallerine aşık olduğumu söylemiş miydim?
"Aşağıda yatmak zorunda değilsin." dediğimde şaşırdı ve bana baktı. "Ya nerde yatacağım?"
Masumca sorduğu soru karşısında gülümsemem iyice büyüdü. "Burada, benimle." diyerek yatağa baktığımda o da bakışlarını yatağa çevirdi.
Ardından elini ensesine atarak çekimser bir biçimde bana doğru baktı. "Yok olmaz, rahat edemezsin sen. Ben aşağıda yatarım."
Kaşlarımı çatarak ona baktığımda yatakta olan tereddütlü bakışları bana doğru çevrildi. "Ne, neden öyle bakıyorsun?" diye merakla sorduğunda cevap verdim. "Lütfen rahat olur musun?"
"Ne yapayım, seni incitmekten korkuyorum." diye mırıldandı omuz silkerek. Yanına yaklaşarak elimi yüzüne koydum ve yanağını okşadım. "Sen beni incitmezsin ki." diye karşılık verdim.
O an Yavuz'un gözleri parıldadı ve bana baktı hayran hayran. Gözlerine anlamlı bir şekilde bakarken gülümsedim. "Ee yatıyor muyuz?" diye sorduğumda başıyla onayladı gözlerini benden ayırmadan.
Ellerimi yüzünden çekerek yatağa doğru ilerledim. Yavuz da diğer tarafa geçti ve benimle birlikte yorganı kaldırdı. Sonradan aklına bir şey gelmiş gibi bana baktı.
