"Yavuz bak hayatını benim gibi bir kadının seni sevmesini,güvenmesini bekleyerek geçirmemelisin." diyerek derin bir nefes verdi Bahar.
"Seveceğini bilsem sonsuza kadar beklerim. Ki bunu yapacağım beni sevmeni sağlayacağım." diyerek burukça gülümsedi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bahar'ın ağzından,
Heyecanla havaalanından içeri girdim. Etrafıma bakarak Yavuz'un gideceği yeri bulduktan sonra koşmaya başladım. Ona yetişmem gerekiyordu. Etrafa baka baka koşarken gözlerim onun bedenini arıyordu.
İnsanların içinden onu görmek çok zordu. Bilet noktasına yaklaştığımda duraksadım. Etrafa bakıp Yavuz'u bulmaya çalıştım. Göremeyince biraz daha yaklaştım ve biletini onaylatan Yavuz'u gördüm.
Olanca gücümle ona doğru seslendim ancak kalabalıktan duyuramadım. Koridorda ilerlemeye başladığında ona doğru koşmaya başladım bir yandan da sesimi ona duyurmaya çalışıyordum. Duraksadığında ona daha da yaklaşmaya çalıştım.
Tekrar seslendiğimde kafasını çevirdi ve mavileri gözlerimle buluştu. O an kızaran göz bebekleri çekti ilk olarak dikkatimi. Kendimi yıprattığım yetmiyormuş gibi onunda yıpranmasını sağlamıştım. İçimde sabah olanlara karşı bir pişmanlık oluşurken dudaklarımı kımıldattım. "Gitme."
Yavuz'un bakışlarında bariz bir şaşkınlık oluştu. Kaşlarını çattı. Muhtemelen yanlış anladığını düşündü. Onun için tekrar kımıldattım dudaklarımı. "Gitme, Yavuz."
Geçtiği kontrol noktasına ilerleyip bana doğru yaklaşmaya başladığında ona doğru koştum. İnsanların içinden çıktığında koşarak kollarına atıldım. Bedenlerimiz birbirine çarpıştığı an kollarımı boynuna doladım.
"Gitme Yavuz, bırakma beni." boynuna doladığım kollarımı sıkılaştırdım. Yavuz afalladığı için kollarını dolamamış sıcaklığını hissetmeme izin vermemişti.
Yaşadığım heyecan ve onu kaybetme düşüncesi beni panik etmişti. Dolan gözlerim bir patlamayla boşaldığında Yavuz'un belimi sardığını hissettim. Burnumu boynuna doğru yaslayıp onu hissederken kendimi daha iyi hissediyordum.
Yavuz'un elleri saçlarıma çıktı ardından ensemden baskı uygulayarak başımı iyice kendine doğru bastırdı. O bugünleri çok beklemişti. Şimdi ne hissediyor bilmek istiyordum. Ama önce kendimi açıklamam gerekiyordu.
Kafamı Yavuz'un omzundan kaldırdım aramızdaki mesafeyi açmadan. Ellerimi ensesinden çekerek yüzüne çıkardım ve yüzünü avuçlarımın arasına aldım.
"Ben hata yaptım Yavuz, çok büyük bir hata yaptım." söylediklerimi anlamak için kaşlarını çattığında tekrar konuştum. "Ben seni kaybetmek istemiyorum. Ben seninle olmak istiyorum."
Bir şey söylemek için ağzını aralayıp sonradan kapattı. Şaşırdığını görüyor, biliyordum. O yüzden bir şey söylemesine gerek yoktu.
"Bir şey söyleme, sadece şunu bil. Korkularımın bizi başlamadan bitirmesine izin veremem. Biz bir şansı hak ediyoruz."
Söylediklerimin ardından Yavuz'un gözlerinin dolmasını an be an izledim. Yüzünde güzel bir gülümseme oluştu. Titreyen sesiyle bana karşılık verdi. "Şuan rüyada değilim değil mi?"
