Επικίνδυνα Γοητευτικός "Jimin"

~04~

~

Ένιωσα ένα ελαφρύ άγγιγμα στον ωμο μου και κάποιον να με χαϊδεύει απαλά στην πλάτη για να με καθησυχάσει. Στάθηκα όρθια και γύρισα να κοιτάξω το άτομο που με βοηθούσε. Δεν περίμενα να δω την Άλισον να με κοιτάει σχεδόν στοργικά και με ενδιαφέρον στο βλέμμα της.

«σου είπε κάτι που σε τάραξε;»

Στην αρχή άργησα να καταλάβω για τι πράγμα μιλούσε όταν κοίταξε τον Taehyung που καθόταν με την Κλαίρη και έπινε καφέ, τότε κατάλαβα ότι μάλλον μας είχε δει.

«απλά ο χαρακτήρας του, είναι λίγο απότομος.» της απάντησα χωρίς να πω πολλά.

«το παθαίνεις συχνά αυτό;» με ρώτησε όταν κατάλαβε ότι προσπαθούσα να καλμάρω της ανάσες μου.

«δυσκολεύομαι μερικές φορές λόγω χρόνιου προβλήματος.» παραδέχτηκα ένα έφερα τα μαλλιά μου προς τα πίσω.

Κούνησε το κεφάλι της με κατανόηση και μου χαμογέλασε «νιώθεις καλύτερα τώρα;»

«ναι σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον.»

Μου χαμογέλασε και κοίταξε προς το πάρκινγκ, ο Jimin μας κοιτούσε ενώ την περίμενε στο αμάξι του. Την κοίταξε με ένα σοβαρό ύφος και της έκανε νόημα να τον πλησιάσει. Γύρισε για να μου ξανά χαμογελάσει.

«πρέπει να φύγω, να προσέχεις.»

Με ακούμπησε ενθαρρυντικά στον μπράτσο και περπάτησε μέχρι το αμάξι του. Την έπιασε από την μέση χωρίς να παύει να με κοιτάει τσαντισμένος και την έβαλε μέσα στο αμάξι. Μπήκε και ο ίδιος μέσα λίγο πριν μου ρίξει ένα τελευταίο βλέμμα, αυτή την φορά πιο ήρεμο και ταυτόχρονα κάπως περίεργο.

Κοίταξα μέσα στην καφετέρια και σκέφτηκα πως δεν ήθελα να γυρίσω πίσω. Έτσι πήρα τον δρόμο για το δωμάτιο μου. Ο καιρός ήταν πολύ καλός, ευτυχώς είχα σκεφτεί να φέρω το ποδήλατο μου. Άλλαξα ρούχα και αποφάσισα να πάω μια μικρή βόλτα εδώ γύρω.

{Jimin}

Περίμενα την Άλισον να γυρίσει από την τουαλέτα. Είχα παρκάρει στο πάρκινγκ απέναντι από την καφετέρια και τότε την είδα να μπαίνει μέσα. Ήταν τόσο ενοχλητικό που την έβλεπα συνέχεια μπροστά μου, λες και η μορφή της με ακολουθούσε παντού. Δεν πίστευα ποτέ μου να γνωρίσω κοπέλα που να μου προκαλούσε τέτοια ενόχληση, όχι με την κακή έννοια. Την είδα που έκατσε κοντά στο παράθυρο και χάζευε τον ουρανό. Ευτυχώς δεν με είδε, ήθελα απλά να κάτσω για ένα λεπτό να την κοιτάξω. Δεν ήταν σαν της άλλες κοπέλες, ούτε σαν την Άλισον. Προσπαθούσα πολύ σκληρά να καταλάβω τι το διαφορετικό είχε. Το βλέμμα της ήταν τόσο αθώο και ήρεμο, τα χαρακτηριστικά του προσώπου της ήταν το ίδιο ήρεμα και ομοιόμορφα. Έδειχνε να μην την απασχολεί τίποτα και απλά να απολαμβάνει την ζωή, σε αντίθεση με εμάς τους υπόλοιπους.