Επικίνδυνα Γοητευτικός "Jimin"

~49~

~

«Γουίλσον.» στένευσα τα μάτια μου και τον κοίταξα απειλητικά.

«καιρό έχουμε να τα πούμε.» με ενημέρωσε κεφάτος «θυμάσαι την τελευταία φορά έτσι δεν είναι;» με ρώτησε αφήνοντας τα παιχνίδια του Ντόμ στην άκρη υπονοώντας πως είχε έρθει η ώρα για την εκδίκηση του.

«θυμάμαι! Όταν προσπάθησες να βιάσεις την μαθήτρια σου, την Σαμάνθα.» του είπα λίγο πριν δεχτώ το δυνατό του χτύπημα στο στομάχι μου.

«Σκάσε.» φώναξε έξαλλος σαν λυσσασμένο σκυλί.

Με ξανά χτύπησε με το ρόπαλο του αυτήν την φορά, κι ένιωθα να μου ξεσκίζει το δέρμα σε κάθε επαφή με το σίδερο.

Έπεσα κάτω σφαδάζοντας από πόνο.
Μπόρεσα να δω πως στο άκουσμα του ονόματος της ο Ντόμ τραντάχτηκε στην θέση του και γύρισε το πρόσωπο του στο πλάι για να κοιτάξει προς το μέρος του Τζόναθαν. Γιατί αντέδρασε έτσι; σηκώθηκε όρθιος και τον πλησίασε, ενώ αυτός είχε σκύψει το πρόσωπο του ενοχλημένος.

«δεν θυμάμαι να σου ζήτησα να κάνεις κάτι τέτοιο.» τον κοίταξε σοβαρός «στο ζήτησα;» του φώναξε εκνευρισμένος κοντά στο αυτί του, πράγμα που τον τρόμαξε.

Έριξε το βλέμμα του πάνω μου καθώς προσπαθούσα να σηκωθώ όταν φώναξε μέσα τους άντρες του.

«δέστε τον.» τους πρόσταξε με αδιάφορο βλέμμα πίνοντας όλο το ποτό του.

Πέταξε το ποτήρι του κάτω σπάζοντας το, κοιτώντας με εκνευρισμένος. Σκέφτηκα να βγάλω το όπλο μου όμως αυτή δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή διότι υπερτερούσα μπροστά τους. Με άρπαξαν από τα μπράτσα και αφού έφεραν μια καρέκλα με έβαλαν να κάτσω εκεί, δένοντας μου τα χέρια προς τα πίσω με ένα σχοινί. Ο πόνος στο στομάχι μου ήταν αβάσταχτος, ένιωθα σαν να μου είχε διαλύσει τα όργανα κάτω από το σημείο που προσγειώθηκε το ρόπαλο του.

«τι θέλεις επιτέλους;» τον ρώτησα ενώ έφτυνα το αίμα που είχε γεμίσει το στόμα μου.

Με αργές αλλά σταθερές κινήσεις έλυσε το κούμπωμα από την θήκη και την άπλωσε πάνω στον πάγκο του μπαρ. Όλων των ειδών τα μαχαίρια, μεγάλα κι μικρά, λεπτά και παχιά υπήρχαν τοποθετημένα σε μια σειρά. Πέρασε τα δάχτυλα του πάνω από κάθε μαχαίρι, σκεπτικός για το ποιο έπρεπε να διαλέξει. Πήρε στα χέρια του το πιο απλό, με μια λεπίδα μονής άκρης με τελείωμα μαύρου οξειδίου. Με πλησίασε ενώ το επεξεργαζόταν χαμογελώντας σαρκαστικά. Το πρόσωπο του ήρθε στην ίδια ευθεία με το δικό μου ενώ μου χαμογελούσε κεφάτος. Πριν το καταλάβω έμπηξε το μαχαίρι βαθιά μέσα στον δεξί μου μηρό. Μου ξέφυγε μια μακρόσυρτη δυνατή κραυγή μόλις ένιωσα την λεπίδα να διαπερνά το δέρμα μου.
Ένιωθα το σώμα μου να καίγεται και για μερικά λεπτά ο χώρος γύρω μου γύριζε από τον πόνο που ένιωθα.
Μέσα στην ζαλάδα μου άκουσα φωνές από έξω και όταν προσπάθησα να κοιτάξω προς την πόρτα, πρόσεξα την φιγούρα του να έρχεται απειλητικά προς το μέρος μας.