~26~

150 36 1
                                    

                                    ~

Είχε αποκοιμηθεί στην αγκαλιά μου. Την πήρα στα χέρια μου χωρίς να την ξυπνήσω και προχώρησα προς το δωμάτιο της. Ξεκλείδωσα την πόρτα της και μπήκα μέσα. Την άφησα με ήρεμες κίνησης πάνω στο κρεβάτι της ώστε να μην την ξυπνήσω. Της αφαίρεσα τα παπούτσια και τράβηξα το πάπλωμα για να την σκεπάσω. Κάθισα δίπλα της απομακρύνοντας τα μαλλιά από το πρόσωπο της, για να μπορέσω να την χαζέψω. Έδειχνε να κοιμάται τόσο γαλήνια πάρα τα όσα έγιναν. Το χέρι μου έτρεμε πάνω από το μαλλιά της και προσπαθούσα με δυσκολία να το καλμάρω. Αν αργούσα λίγο ακόμα θα της είχε κάνει μεγάλο κακό το οποίο θα την στιγμάτιζε.

«δεν έπρεπε ποτέ να μπλέξεις μαζί μας.»

Ο Ντομινίκ δεν θα την άφηνε ήσυχη έτσι απλά. Τόλμησε να του αντιμιλήσει και να προσβάλει τον αδερφό του. Μου ξέφυγε ένα μικρό γέλιο στην θύμηση του τρόπου που στάθηκε στο ύψος της μπροστά του. Έδειχνε για μια στιγμή να μην τον φοβάται, κι αυτό επειδή δεν τον γνώριζε όπως εγώ. Έσκυψα και την φίλησα στο κούτελο, το δέρμα της ήταν ζεστό κάτω από τα χείλη μου. Ένα αχνό χαμόγελο σχηματίστηκε στα δικά της χείλη πριν ανασάνει με ανακούφιση αθόρυβα.

Άκουσα την πόρτα πίσω μου να ανοίγει και σηκώθηκα απότομα για να κοιτάξω αυτόν που μόλις είχε μπει. Ήταν η φίλη της η Βιολέτα που προσπαθούσε μες στα σκοτάδια να δει ποιος ήμουν.

«οποίος κι αν είσαι φύγε πριν σε σκοτώσω.»  σήκωσε την τσάντα της στον αέρα και την πλησίασα για να της κλείσω το στόμα πριν την ξυπνήσει.

Κάτι μουρμούρισε κάτω από την παλάμη που κάλυπτε τα χείλη της και μόλις χτύπησε το φως στο πρόσωπο μου χαλάρωσε.
Πήρα το χέρι μου και την κοίταξα.

«τι κάνεις εδώ;»  με ρώτησε λίγο πριν στρέψει το βλέμμα της προς  την Σάμ που κοιμόταν ήρεμη στο κρεβάτι «είναι καλά;» ρώτησε αναστατωμένη.

«μείνε μαζί της!»  της είπα ρίχνοντας της ένα βλέμμα γεμάτο θυμό πριν φύγω από μπροστά της.

Βγήκα από το κτήριο και αμέσως ένιωσα της κρύες στάλες της βροχής να βρέχουν το πρόσωπο μου. Κοίταξα τον ουρανό ο οποίος έδειχνε σκοτεινός με πυκνά μαύρα σύννεφά να τον καλύπτουν. Μπήκα στο αμάξι αγνοώντας πως είχα βραχεί ολόκληρος και έβαλα μπρος το αμάξι. Έπρεπε να μιλήσω στον πατέρα της Άλισον και δεν είχα χρόνο για χάσιμο.
Η πύλη άνοιξε διάπλατα αφήνοντας με να μπω μέσα. Έφτασα και σταμάτησα στον χωματόδρομο μπροστά από την έπαυλη. Η βροχή δεν είχε σταματήσει, αντιθέτως είχε δυναμώσει με έναν βαρύ αέρα να παρασέρνει κάθε τι μαζί του. Πάτησα με το δάχτυλο μου το κουμπί και ακούστηκε η απαλή μελωδία του κουδουνιού. Ήξερα πως ήταν πολύ νωρίς για επισκέψεις όμως ο Φρέντερικ θα δεχόταν να με δει ότι ώρα και να ήταν. Άργησε μερικά λεπτά όμως την πόρτα την άνοιξε η οικιακή βοηθός του που έδειχνε να έχει ξυπνήσει μόλις τώρα.

Επικίνδυνα Γοητευτικός "Jimin" Donde viven las historias. Descúbrelo ahora