Επικίνδυνα Γοητευτικός "Jimin"

~58~

~
Λίγο πριν φτάσω στην δουλειά μου έλαβα ένα μήνυμα από το αφεντικό μου.

"Δέσποινας Μπράουν, σας ζητώ συγνώμη που δεν επικοινώνησα μαζί σας νωρίτερα, όμως βρισκόμουν εκτός χώρας. Θα ήθελα, αν φυσικά έχετε χρόνο, την επόμενη βδομάδα να βρεθούμε για να κανονίσουμε τα διαδικαστικά της πρόσληψης σας. Ίσως την επόμενη Παρασκευή το απόγευμα θα μπορούσαμε να πάμε για φαγητό και να συζητήσουμε." ξανά κοίταξα το μήνυμα για να βεβαιωθώ πως διάβασα σωστά. Για φαγητό;

"Θα αδημονώ για την απάντηση σας. Έως τότε δουλέψτε σκληρά."

Για φαγητό; ξανά επανέλαβα στο μυαλό μου. Δεν ένιωθα καθόλου άνετα να βγω για φαγητό με έναν άντρα που δεν γνώριζα. Σίγουρα θα ήταν επαγγελματικό το ραντεβού, όμως και πάλι το έβρισκα υπερβολικό από μέρους του.

Αποφάσισα να το σκεφτώ λίγο πριν του απαντήσω, αυτήν την στιγμή όμως έμπαινα στο μαγαζί οπότε επέλεξα να του στείλω μήνυμα αργότερα.

Αμέσως μόλις με χτύπησε η γλυκιά μυρωδιά από τα τσουρέκια και της κανέλας, ένιωσα πολύ ωραία. Χαιρέτησα τους συνεργάτες μου ευδιάθετη και αφού άφησα στην άκρη τα προσωπικά μου αντικείμενα ξεκίνησα την δουλειά.

Με τον Μπέν ανταλλάξαμε πολύ λίγες κουβέντες λόγω του ότι είχε αρκετή δουλειά από νωρίς. Ο καιρός ήταν ζεστός σήμερα και πολύς κόσμος είχε βγει με της οικογένειες και τους φίλους τους για μια βόλτα. Ωστόσο η δουλειά τελείωσε αρκετά νωρίς, έτσι θα μπορούσα να τελειώσω γρηγορότερα με της δουλειές του μαγαζιού και να γυρίσω νωρίς σπίτι μου για να κοιμηθώ. Ένιωθα τόσο κουρασμένη και αδύναμη που δεν κοιμήθηκα καθόλου καλά εχθές το βράδυ. Υπέθεσα πως μάλλον την άρπαξα πάνω στην μηχανή.

Από νωρίς είχε αρχίσει να δύει ο ήλιος, σταδιακά, αντανακλώντας της χρυσές ακτίνες του πάνω στο τζάμι του μαγαζιού που προσπαθούσα να καθαρίσω εδώ και αρκετή ώρα. Μπόρεσα να δω πάνω από τα χαμηλά κτήρια τον ουρανό. Είχε καλυφθεί από πυκνές μαύρες μάζες σύννεφων, όπου διέκρινα ξεκάθαρα να αντανακλά μια κοκκινωπή ανταύγεια.

Φυσούσε ένα ελαφρό αεράκι τόσο όσο έπρεπε, ενώ παρατηρούσα τα σπουργίτια που είχαν μαζευτεί στο δάπεδο ώστε να ψάξουν για τροφή.

"Πόσο ομορφο." σκέφτηκα χαμογελώντας.

Λίγο πριν ο ήλιος βουτήξει μέσα στην θάλασσα, άναψαν τα φώτα της πόλης δίνοντας αποχρώσεις του μπλε, του κόκκινου και του κίτρινου, δίνοντας έτσι μια ιδιαίτερη ομορφιά στην απογευματινή οπτική γωνία της.