Telekinezi

-1-

Maya ben.

Hatrı kalır yeteneğimi ne zaman keşfettim bilmiyorum, bunu ne zaman yapmaya başladım anımsayamıyorum ama yapıyorum işte. Yaşıtlarım rap dinliyor, arkadaş gruplarıyla takılıyor veya herkesin yaptığı şeyleri yapıyor. Ben ise yıllardır odamda oturmuş, eşyalarımın yerden santimlerce yukarıya yükselmesini izliyorum.

Telekinezi yapıyorum.

Nasıl yapıyorum, neden yapıyorum bilmiyorum ama yapıyorum işte. Kontrol edemediğim bu yetenek beni çok farklı şeylere sürüklüyor, hissediyorum. Bunu henüz kimse bilmiyor.

Zamanını bilmiyorum, sadece aklımda bir anı var. Daha küçüğüm, birinci sınıfta olmalıyım. Yanıma bir kız geliyor. İsminin Elis olduğunu söylüyor ve yanıma oturuyor. Sonra kalkıyor.

''Çok pis kokuyorsun!'' diye bağırmaya başlıyor. Ona susmasını söylüyorum ama susmuyor. Sınıftaki herkes bana gülerek bakmaya devam ederken o daha da bağırıyor. Ben hala oturuyorum. Sınıfta bir veli var, kimin annesi olduğunu bilmiyorum ama Elis'i uyarmıyor bile. SürekliSonra etraftakiler silikleşir gibi oluyor. Gözlerimi yeniden açıyorum ve sınıf dolabımızın devrilmeye başladığını görüyorum. Elis'e doğru. Ağır çekim gibi oluyor sanki. Sonra herkes çığlık atıyor. Öğretmenimiz bizi sınıftan çıkarıyor ve belli ki o da ne yapacağını bilmiyor. Sonra ambulans sesi duyuyorum. Elis'i götürüyorlar. Ben ise öylece izliyorum.

İnsanlara zarar veriyorum, farkında olmadan ya da hissedemeden. O günden sonra Elis'e ne oldu bilmiyorum çünkü tamamen farklı bir şehre taşındık. Öldü mü bilmiyorum. Ölmemiş olsun, diye düşünüyorum.

Metrobüsteki yaşlı teyzeyi hatırlıyorum. Bastonunu zihnimle devirdiğimi ve kadının yere düştüğünü. Asla unutamıyorum. Ben yetenekliyim ve insanların canını yakıyorum. Eğer bu bariz yetenekse ben yetenekli olmak istemiyorum.

Yeniden birine zarar verip ailemin beni yeni taşındığımız yerden uzaklaştırmasını istemiyorum. Bunu kontrol etmeyi öğrensem iyi olacak.