Telekinezi

-5-

Bu bölümü yazarken zorlandım, defalarca silip silip tekrardan yazdım. Ama bölümü 10-12 gün önceden tamamen bitirmeyi başardım! :D

İyi Okumalar^^

-İki Hafta Sonra-

Gözlerimi araladığımda karşımda duran birini farkediyorum. Kirpiklerimi kırpıştırarak baktığımda bir kadın olduğunu görüyorum. Beyaz bir odadayım, kadının üzerinde beyaz bir elbise var ve arkasından bembeyaz bir ışık yükseliyor.

Her şey beyaz.

Kadın bana gülümsüyor. Bir şeyler söylüyor belki de, onu anlayamıyorum. Bana doğru geliyor. Tam önümde durup beklemeye başlıyor. Konuştuğunda sesi sanki anons yapılıyormuşçasına yankılanıyor.

"Sen yapmadın," diyor. Sonra tekrardan, tekrardan söylüyor.

"Buraya ait değilsin." Duymuyormuşum gibi tekrarlıyor.

"Değilsin."

Peki nereye aidim? Yarı Amerikan vatandaşı olduğum için... Belki de Türkiye'de olmamalıydım. Başından beri.

Beyaz ışık gözümü kamaştırmaya devam ettikçe gözlerimi kısıyorum. Rüyada mıyım?

"Ne Elis ne de diğer insanlar... Başlarına gelenler..."

"Başlarına gelenler..." defalarca yankı yapıyor. Üşüdüğümü hissediyorum.

"Hiçbiri senin suçun değil," diyor."Sen yapmadın."

'Kim yaptı öyleyse' demek istiyorum ama hipnotize olmuş gibiyim. Konuşamıyorum.

Uyanmak istiyorum.

Sonra kadın zarifçe gülüyor tekrardan. O anda hatırlıyorum. Okulun ilk günü beni izleyen kadın karşımda duruyor. Elis'e olanları gören kadın.

Dudaklarımı hafifçe aralamakla yetiniyorum. Oyun başlıyor, diye düşünüyorum.

Ve uyanıyorum.

~~~

"Yani bir rüya mı gördün?" Eray hayretle beni izliyordu. Defalarca anlatmama rağmen yeni idrak etmesi sabrımı zorlarken ofladım.

"Evet Eray. Aynı kadındı diyorum."

Eray düşünceyle bana bakmaya başladı."Ne oldu?" diye sordum. Bu çocuk birkaç gündür durgun görünüyordu.

"Bak Maya. Sana söylemem gerekenler var," dedi tereddütle. Yapma. Lütfen bana inanmadığını söyleme.

"Biliyorum yeteneklisin Maya. Hatta fazla yetenekli. Belki de dünyaca ün kazanacak kadar hatta. Ama senin yeteneğin karanlık bir yetenek. Sana psişik güçlerim olduğunu söylemiştim. Seni anlayabildiğimi. Sonra bir bakıma hep birbirimizle konuşmaya başladık. Seni tanıdım ve yeteneğinin farklı boyutlara taşınmaya başladığını farkettim."

Kaşlarımı çattım. Tehlikede olduğumu mu söylemek istiyordu?

"Ne demek istiyorsun?"

Dudaklarını ıslatıp devam etti.

"Sen...parıl parıl bir kızsın. Ama yeteneğin korkunç boyutta ve yanındaki herkesi etkileyebilir. Üzgünüm. Sende olan şey psişik güçlerden daha öte. Ve ben başım belaya girsin istemiyorum. Bu daha önce karşılaşmadığım türden bir olay."

Yutkundum. "Beni patlamaya hazır bir bomba olarak görüyorsun. Yardım edemeyeceğini bildiğin için yanımdan uzaklaşıyorsun. Ben kendi kendime yok oluyorum Eray. Gücümü kontrol bile edemiyorum ki. Bu güç bana zarar verecek, haklısın. Ama.."