Creatures of the Night ◈ the Marauders

2.4 | gerçeklerle geçen gece

Çapulcular, o cumartesi akşamı, pijamalarıyla şömine yanında sıcaktan mayışmış bir şekilde takılıyorlardı. James, kanepeye uzanmıştı ve Sirius ayakucunda oturuyordu. Remus ve Peter ise minderlerdeydiler.

Saat gece yarısına yaklaşmıştı fakat hiçbiri yukarı çıkmayı düşünmüyordu. Çünkü bu gece James'in o dahice planını uygulayacakları geceydi. Sirius ise zaten geceleri birkaç saatten biraz fazla uyuyordu son günlerde ve bu yüzden diğerleriyle oturuyordu.

James, Remus ile bakıştıktan sonra ikisi de 'tamam' anlamında kafalarını oynattılar. Ardından ikili Peter'a kısa bir bakış attı. Tüm planı kurguladıktan sonra, her ihtimale karşı geliştirdikleri B planıydı o. Peter da onların bakışlarına hafif kafa sallayarak cevap verdi.

"Pati, ne diyorum biliyor musun?" dedi James kafasını kanepenin yastığından kaldırarak.

"Bilmiyorum, Çatalak." dedi Sirius arkadaşına dönerek

"Biraz dışarı çıksak fena olmaz, değil mi? Sen, ben-" sesini alçalttı. "Yasak Orman'da."

Sirius, James'in animagus hallerinde bir gece yürüyüşü yapmayı teklif ettiğini anlamıştı, tabii. Çok sık olmasa da, iki arkadaş kafa dağıtmak istediklerinde geceleri Yasak Orman'da dolaşırlardı animagus halleriyle.

Sirius tereddütlü bir şekilde baktı James'e. Hem istiyor, hem istemiyor gibi bir hali vardı.

"Hadi, Pati!" dedi James gövdesini kaldırıp Sirius'un omzuna desteklercesine vururken. "Eğlenelim biraz."

"Tamam, tamam." dedi Sirius huysuzca James'in elini kendisinden uzaklaştırırken. "Biraz ayaklarımı açmaktan zarar gelmez."

"Hadi, kalk o zaman."dedi James ayaklarını kanepeden dışarı uzatırken. Ayağa kalktı ve vücudunu esnetti.

"Sen geliyor musun, Pete?" dedi Sirius da ayağa kalkarken.

Peter, rolüne uygun bir şekilde, biraz da abartıyla esnedi. "Benim çok uykum geldi, Sirius. Siz gidin."

"Remus?" dedi Sirius ve diğer arkadaşına döndü.

Remus ellerini iki yana açtı. "Size yetişmek zor oluyor, Sirius. Üstelik benim de uykum geldi."

"Tamam o zaman, James. Birimiz Pelerin'i alıp gelsin de çıkalım." dedi Sirius.

"Pelerin'e gerek yok." dedi James arkadaşının omzuna kolunu koyarak. "Artık küçük değiliz, Sirius. Bahçeye kadar çıkmak beceremeyeceğimiz bir şey değil."

Sirius, James'in tavrından bir şeyler karıştırdığını çok rahat anlamıştı fakat darmaduman kafası bunu düşünecek havada değildi.

"Öyle olsun, madem." dedi kafa sallayarak. "Görüşürüz beyler." Diğerlerine el salladılar ve ikili Gryffindor ortak salonunun çıkışına yöneldi.

* * *

Leona, Remus Lupin'in kendisiyle konuşmasının içinde Çapulcuların yaptığı şakardan birinin olduğundan şüphelenmeye başlamıştı neredeyse.

"Sirius'un, seninle arasına koyduğu mesafenin bir nedeni var." demişti Gryffindor'lu Lupin. "Eğer öğrenmek istiyorsan cumartesi, gece yarısı söylediğim yerde, beni bekle."

Bir de, öğreneceklerinin Leona'nın hoşuna gitmeyebileceğinden bahsetmişti ve bu durum Leona'nın merakını artırıyordu. Hele de Sirius'un vampir olduğunu da bildiği için aklına binbir türlü şey gelmişti.

Leona, birden kendisini bulup, bunu söyledikten sonra giden Remus Lupin'in fazlasıyla dramatik olduğunu düşündü. Zaten Sirius hakkında onun vampir olduğunu biliyordu. Eğer başka bir şey varsa, ki Leona Lupin'in gizemli davranışlarından bu sonucu çıkarmıştı, bunu direkt kendisine anlatabilirlerdi. Neden illa gece yarısı, illegal bir şekilde dışarıda onunla buluşması gerektiğini anlamıyordu.