De alfa en de halfbloed (✔)

19.1 'O mij, jullie hebben het dus eindelijk gedaan!'

Justin

Ayamé en ik werden wakker in hetzelfde bed. 

'Lekker geslapen, wolfje?' Vroeg ik haar. 

Sommigen vonden een vrouw met een geen make-up op en een slaperig gezicht niet mooi, maar ik vond het woest aantrekkend. Vooral als Ayamé's haren wild dood elkaar zaten en ze naakt in mijn bed lag. 

Wat zag deze morgen er toch prachtig uit. 

 Ze gaapte. 'Ja hoor, knuffelbeer,' zei ze speels. 'Alleen voelde het niet zo goed als wat we daarvoor hadden gedaan.' 

Ze knipoogde en ik grijnsde.

'Je vond het dus goed?' Vroeg ik, en al zag ik aan haar gezicht dat het een duidelijk ja was, wilde ik het uit haar mond horen komen. 

 Ayamé glimlachte en zei doodserieus: 'ja, het was geweldig.' Haar glimlach verbreden en ze vervolgde: 'beste seks ooit. Of niet?'

Ik haalde mijn schouders op. 

 Anderen? Er waren geen andere. Ayamé, had wel andere? Ik sloeg zijn ogen neer. 

'Wacht,' fluisterde Ayamé, verward door mijn reactie. 'Jij was maagd hiervoor?' 

Een blos verscheen rond mijn wangen, die het eigelijk al toegaf zonder woorden. 

Ayamé sperde haar ogen wijd open. 'Wauw,' mompelde ze. 'Maar je lijfwacht en die zoon van de Sneeuw Roedel dan? Dus ik ben je eerste? Dat had ik niet verwacht.' 

 Serieus? Waarom had ze dat niet verwacht? 

Ik gromde. 'Ayamé, had je echt anders van me verwacht? Ik wilde wachten op mijn mate. Ik wilde wachten op jou.' 

Ayamé gaf mij een schuldige blik, maar toen ik niets zei verscheen er een glimlach rond Ayamé's lippen en bloosde ze. 

Ik grijnsde en vroeg: 'dus hoe zit het met jou? Hoe ben jij je maagdelijkheid verloren?' '

Het klonk misschien raar, maar ik wilde het weten. Niet uit jaloezie (oké, misschien een beetje), maar omdat ik wilde weten wie ik had overtroffen. Was het die bloedzuiger?

Haar gezicht betrok en ze mompelde: 'ik was veertien jaar oud. Vlak nadat ik in Zilvermoord belande.' 

'Wie?'

'Meerdere gasten van Zilvermoord. Ik werd in de ronte gegooid alsof ik een speeltje was,' zei ze, maar leek er verder niets over los te willen laten. 

Ayamé was verkracht? 

 Mijn gezicht verduisterde. Ik balden mijn vuisten en wensde dat ik hen kon vermoorden. 

Niet dat het hielp.

Ze waren waarschijnlijk al dood.

Dus ademde ik diep in om mezelf te kalmeren en probeerde Ayamé een knuffel te geven. Ze wilde het niet, dus schoof ze van me weg. 

Met een gepijnigde blik liet ik mijn armen vallen. 

'Kijk me niet zo aan,' murmelde Ayamé. 'Zilvermoord was een handel. De meeste klanten waren pedo's en als ze dat niet waren, waren ze compleet gestoord.' 

Ze huiverde. 

'Je zou het niet denken als je ze ziet en hun masker opzetten. Ze zijn allemaal meester acteurs, maar vergis je niet: er zijn wezens in de wereld die volledig slecht zijn.'

Ze keek mij diep aan, waardoor het voelde alsof er een steen in mijn maag was beland. De tranen brandde achter haar ogen. 

'Justin, ik was een product. Niet een persoon.'