A Love That Lasts

Chapter 14

Nakahiga ako ngayon sa kama ni Allie. I've planned to sleep with her place for tonight, wala namang katao-tao sa bahay.

Nang matapos ang concert ay umuwi na kaagad kami dito, kasya naman sa'kin ang mga damit ni Allie kaya hindi na ako nagpakuha ng damit sa bahay.

"Hindi ko ini-expect na kakanta ng tagalog song si Hexian like ang ganda ng boses niya lalo! I'm so whipped!" aniya saka humiga din sa kama niya. Pareho kami ngayong nakatingin sa ceiling.

"Kanina ka pa tahimik ah?" aniya. "Anyare? Meron ka ba ngayon?"

Inirapan ko siya at umiling. Hindi ko lang talaga makalimutan yung kanina.

The way he smiled at me, it brought my heart back to life again.

"Can't count the years on one hand

That we've been together

I need the other one to hold you

Make you feel, make you feel better"

Bigla na lang nagpatugtog si Allie, naka connect pa sa speaker kaya sobrang lakas.

"Ano ba yan, ang ingay!" reklamo ko, nakisabay pa kasi siya sa kanta. Wala din kasi ang parents niya dito, mga maids lang nila ang kasama namin. Pero kahit na, nakakaabala parin siya lalo na dahil gabi na ngayon, baka magising ang mga natutulog.

"Baka nakakalimutan mo, sound proof 'to," inirapan niya ako.

Ay, yayamanin din pala 'to. Siguro ito yung palaging ginagawa niya, isip bata pala 'tong kasama ko. Kahit na mag-ingay pa siya dito ay walang makakarinig dahil sound proof naman 'yung kwarto niya, bakit ko ba nakalimutan?

"It's not a walk in the park

To love each other

But when our fingers interlock,"

Nakatayo siya sa kama, lumulundag tapos sinisigaw yung lyrics.

"Hindi parin ako makaget over sa concert!" sigaw pa niya sabay tili.

"Kita mo 'to! Lahat na, may pirma nila!" pinakita niya sa'kin ang mga merchandise ng world icons na may pirma na ng bawat miyembro nito.

Talagang nakisiksik siya kanina para lang diyan, pati nga ako ay dadamayin sana. Mabuti na lang at hindi niya ako napilit na lumapit sa grupo.

"Bakit ba baliw na baliw ka sakanila?" naitanong ko. Nang makilala ko si Allie, fan na fan na talaga siya ng grupo.

"Eh bukod kasi sa lahat sila ay may magandang lahi, napaka talented din nila! Down to earth pa tapos mababait!"

"Mahal na mahal nila ang mga supporters nila at wala yatang araw na hindi sila nagpapasalamat sa mga fans nila," aniya.

"Kung hindi mo naitatanong, si Hexian ang bias ko sakanila! Hindi lang dahil pareho kaming pilipino ah!"

"Siya kasi ang badboy talaga, kita mo yung looks niya at the way siya gumalaw? Pero alam mo, siya yung pinaka-soft sakanila. He would always remind his fans kung gaano niya sila kamahal, kung pwede lang ata ipagsigawan sa mundo ay gagawin niya. He's also family oriented, palagi niyang minemention yung family niya, at alam mo ba nung birthday ng mama niya ay naiyak siya. Sinurprise niya kasi 'yon sa mismong concert nila. He's God fearing too, sa lahat ata ng videos nila ay siya ang nangungunang magdasal sa tuwing kakain sila, tutulog, sa bawat oras. Basta, napaka ideal niya," kumuha siya ng unan at niyakap ito.

Tama si Allie, wala na akong masabi kaya tumango na lang ako.

Muli na namang pumasok sa isip ko ang nangyari kanina. The way he sang the song, the way he strummed his guitar for the music, the way his eyes gaze at me, the way his lips move to smile back.

My heart raced for a second. Naisip ko yung mga nangyari nitong mga nakaraang araw.

Is it possible?

Is it possible to have feelings with someone?

For the second time?

Again.

Did my feelings for him fade?

Or I'm just denying it for the past years because I'm afraid to get hurt?

"I should be over all the butterflies!" sinabayan ni Allie kantahin ang chorus ng kanta.

"But I'm into you (I'm into you)

And baby even on our worst nights

I'm into you (I'm into you)"

Napalunok ako.

Of all years, I kept on denying.

Now, I've realized that my feelings for him never changed.

I've realized,

that I'm still into him.