Straatrat | ✔

Hoofdstuk 16. | Toch?

∞
M I A

Ik druk op de bel van Valerie's huis en wacht even tot ze opendoet. Ik heb de hele fietstocht hier naar toe nagedacht over wat ik ga vertellen over wat er gebeurd is met Matthijs. Ik heb besloten alles te vertellen en niks te verzwijgen, alleen, zolang ze er niet naar vragen, over dat ik naar Alex ben gegaan. Ik weet niet hoe ze daarop reageren, omdat ze hem niet kennen zoals ik hem ken. Iedereen ziet hem als die ene gevaarlijke jongen die iedereen afsnauwt en beledigt, en ja, dat is ook een kant van hem, maar lang niet alles. Eigenlijk is hij ook gewoon een zeventienjarige met een vijfjarig broertje die hij meeneemt naar de speeltuin.

"Hey, Mia. Kom binnen," zegt Valerie. Ze opent de deur voor me en ik stap snel naar binnen. Buiten is heel koud voor de tijd van het jaar, het is nu half november, maar het regent elke dag en het vriest ook bijna elke dag. "Sam is er al." Ik knik en samen lopen we naar de woonkamer waar Samuel net een chips naar binnen werkt.

"Mia!" roept hij enthousiast. "Daar ben je eindelijk."

"Ik ben maar een paar minuten te laat," grinnik ik.

"Weet ik, maar dat zijn toch een paar minuten minder van je geweldige gezelschap," zegt Samuel zogenaamd sarcastisch. Ik grinnik en geef hem een duw.

"Nou, vertel. Waarom ben je gister weggegaan?" vraagt Valerie als we een tijdje met elkaar over van alles gepraat hebben.

"Uhm, nou dat is een lang verhaal," zeg ik. Ik merk dat ik het best wel moeilijk vindt om erover te praten, vooral omdat ik weet dat Valerie zich schuldig gaat voelen omdat ze met Hugo naar huis is gegaan terwijl het nu goed gaat tussen hun, gister hebben ze weer een date gehad.

"We hebben de hele middag de tijd, je broer hoeft pas om half acht te voetballen," zegt Samuel. "Dus neem de tijd die je nodig hebt."

Ik zucht en kom erachter dat ik er echt niet onderuit kan komen, daarom begin ik met mijn verhaal. "Toen die avond op dat feest, was ik met Matthijs aan het dansen. Toen vroeg hij of hij me boven iets kon vertellen, omdat ik teveel had gedronken kon ik niet echt helder nadenken dus ging ik met hem mee, en daar..." Mijn stem breekt en ik voel hoe tranen achter mijn ogen prikken. Dat hebben Samuel en Valerie meteen door want hun blik veranderd.

"Wat heeft die klootzak gedaan?" zegt Valerie meteen kwaad.

"Je hoeft het niet te vertellen, Mia. Alleen als je wil," zegt Samuel iets rustiger, maar ik merk ook wel aan hem dat hij heel erg kwaad is.

"Daar zei hij dat hij wist dat ik verliefd op hem was en dat hij seks met me wilde hebben zodat mijn eerste keer met een goed iemand was," zeg ik terwijl ik mijn tranen bijna niet meer tegen kan houden.

"Serieus? Wat een lul!" roept Valerie meteen. "En toen?"

"Toen zei ik dat ik daar nog niet klaar voor was en..." De tranen rollen over mijn wangen en ik herinner me precies weer hoe ik me voelde toen het gebeurde. "Toen probeerde hij me te.." Ik krijg het woord er niet uit, maar mijn vrienden hebben het meteen door.

"Die klootzak, ik zweer dat ik hem vermoord," zegt Valerie. Ze loopt naar me toe en trekt me in een knuffel. Ook Samuel slaat zijn armen om me heen en ik denk dat we daar wel zo'n tien minuten zitten, terwijl ik niet meer kan stoppen met huilen.

"Waarom ben je niet naar mij toegekomen? Waar ben je überhaupt heen gegaan midden in de nacht?" vraagt Valerie. Ik zie dat ze het er moeilijk mee heeft dat ze is weggegaan met Hugo, maar ik neem haar niks kwalijk. Ze had nooit kunnen verwachten dat Matthijs zoiets zou doen, niemand had dat verwacht.

Nu moet ik ze gaan vertellen over Alex en dat ik naar hem toe ben gegaan en daar zelfs heb geslapen. Ik heb echt geen idee hoe ze gaan reageren, maar ik ga niks voor ze verzwijgen. Dat kan gewoon niet meer.