Straatrat | ✔

Hoofdstuk 66. | Steenkoud

∞
M I A

"Oke, vraag 3. Als het dimlicht op je auto niet werkt mag je, A Niet rijden of B Met stadslicht alsnog rijden?" ga ik weer verder.

"A," antwoord Alex.

"Gokje?" vraag ik grinnikend. Met een grijns stopt hij een van de dorito chipjes in zijn mond.

"Is het goed?" vraagt hij. Ik knik. "Dan maakt dat toch niet uit?"

"Je kan niet je hele examen gaan gokken he, Lex. Je hebt er wel voor geleerd of niet?" vraag ik, waarna ik de bladzijde omsla naar de volgende vragen.

"Ik heb wel geleerd, heb alleen niet heel veel tijd gehad. Maar het komt vast wel goed, jij helpt me toch?" zegt hij.

"Ja, beetje meer dankbaarheid zou ik waarderen," plaag ik hem. "Oke, we gaan verder. Bij ongevallen die plaatsvinden, is de schuld A 50% de mens en 50% overige oorzaken, inclusief de techniek van de auto of B Voor 92% is de mens schuldig aan het ontstaan van ongevallen?"

"B, dat is logisch. Dat hoef ik niet te leren," zegt hij. Ik knik.

"Klopt," zeg ik dan. "Als je in een 30 km.-zone rijdt, dan wordt A Het verkeersbord voor ieder kruispunt herhaald of B Het bord slechts twee maal geplaatst?"

"Uh," stamelt hij, waarna hij even nadenkt. Kennelijk lukt dat beter kauwende op een Dorito want er verdwijnen weer twee in zijn mond. "Weet ik veel, A?"

"Nee, B. Het bord wordt geplaatst bij inrijden en uitrijden van de zone, verder niet. Blijf je dus binnen het gehele gebied van de zone bewust van het feit dat je in de zone rijdt," lees ik de uitleg verder. "Als jij nou even dat stuk over die verkeersborden verder gaat leren dan overhoor ik je daar zo over, oke?"

"Ja ja, is goed," mompelt hij. Ik knik en daarna pak ik mijn telefoon uit mijn broekzak. Vervolgens neemt Alex het boek van me over en geef ik hem een pen. Al snel begint hij met schrijven en natekenen, als tip van mij.

Ik open snapchat en daarna de chat met een van mijn klasgenoten waarmee ik mijn aardrijkskunde verslag moest maken en typ snel een antwoord op zijn vraag. Al snel verschijnt zijn bitmoji in het scherm en zie ik hem typen.

"Met wie snap je?" vraagt Alex dan opeens, kennelijk zat hij de hele tijd te kijken.

"Iemand uit m'n klas waarmee ik een werkstuk moet maken," antwoord ik. Kennelijk snapt hij de opdracht niet echt, want er komt een heel verhaal wat ik probeer te lezen.

"Jongen of meisje?" vraagt Alex dan nonchalant.

"Als ik meisje zeg ben je dan niet jaloers?" grinnik ik.

"Ligt eraan of je liegt, maar ik neem aan dat je dat wel doet," zegt hij. Daarna typ ik snel verder om een antwoord te geven op zijn vraag. "Moet je echt zulke gesprekken voeren? En waarom op snap?"

"Moest jij niet leren voor je theorie examen?" plaag ik hem. Ik grinnik, maar hij lijkt het niet echt grappig te vinden. "No worries oke? Het is gewoon iemand waarmee ik een werkstuk maak. Als je wil dat ik hem verwijder na dat werkstuk doe ik dat wel."

"Zo bedoel ik het niet, ik wil je niet controleren of zo. Je weet dat ik je vertrouw," zegt hij dan. "Maar wij begonnen ooit ook op precies die manier. Met een werkstuk en zo."

"Ja, maar ja. Ik kreeg jouw nummer pas na weken ruzie maken en beledigd worden. Dit keer niet, dus dat haalt de lol er wel een beetje vanaf," zeg ik. "Ga nou maar leren, hij maakt nu het werkstuk af en levert het dan in. Dan is het klaar, goed? Ik doe niks met andere jongens."

"Weet ik, het spijt me dat ik zo zat te zoeken," mompelt hij waardoor ik glimlach.

"Ga maar leren, anders word het niks morgen," zeg ik.