Straatrat | ✔

Hoofdstuk 46. | Koude trappenhuizen

∞
A L E X A N D R O

"Je mag daar plaats nemen," zegt een man. Ik knik en ga aan de tafel voor de rechter zitten. De advocaat die Nicolas voor me ingehuurd heeft, zit naast me aan het bureau. De afgelopen tijd is hij bezig geweest om het meest zielige levensverhaal ooit te maken, puur zodat ik vrijgesproken kan worden van iets dat ik honderd procent zeker heb gedaan.

"Dan open ik hier bij de zitting," zegt de rechter. Hij draagt dat standaard pak en heeft een zwarte bril. Hij kijkt me ernstig aan. "Allereerst zal ik de persoonsgegevens van verdachte nakijken."

Ik knik en wacht af. Ik kijk even snel om me heen en zie aan de andere kant Samuel zitten, nog steeds met een blauw oog. Naast hem zitten zijn ouders bezorgd naar de rechter te kijken. Ik moet mijn lach inhouden, fucking zielige klootzak. Ik heb nog geen moment spijt gehad van wat ik heb gedaan, hij verdiende het.

"Is je naam Alexandro Rodriguez?" vraagt de rechter. Het kost me moeite om niet te zeggen dat het Alex is, maar ik negeer het. "Volgens mijn boekjes heb je op dit moment geen vaste woon of verblijfplaats, maar daar wordt aan gewerkt, klopt dat?" Weer knik ik.

Jeugdzorg had het bijna klaar. Bijna was het ze gelukt om me een woongroep in te gooien, maar toen moest Nicolas opeens te voor schijn komen en hun zeggen dat hij m'n pa is. Jeugdzorg geloofde natuurlijk niet en dus dwongen ze hem een DNA test af, wat een 100% match was, en nu gaan ze me bij hem in huis plaatsen. Godverdomme.

De rechter gaat nog verder met het checken van mijn gegevens en kijkt dan even op een papiertje. "Allereerst ben je niet verplicht om antwoord te geven op een vraag, begrijp je dat?"

"Ja," mompel ik, maar luid genoeg om mezelf verstaanbaar te maken. Daarna geeft de rechter het woord aan de officier van Justitie, een vrouw die direct opstaat.

"De heer Rodriguez wordt verdacht van het mishandelen van een zestien jarige jongen. Dit heeft verdachte gedaan door het slachtoffer tegen een kluisje te duwen en daarna nog een paar keer te slaan en te schoppen, toen het slachtoffer al op de grond lag. Hiervoor zijn vele getuigen,  die verklaringen hebben afgelegd. Een paar van deze getuigen zijn ook aanwezig vandaag," zegt ze.

"Goed, dan ga ik je nu een paar vragen stellen," zegt de rechter tegen me. Ik kijk even naar mijn advocaat, die me heeft gezegd om goed gebruik te maken van m'n zwijgrecht. Eerlijk gezegd kan het me allemaal geen fuck schelen, als ik vrij gesproken wordt, kan ik bij Nicolas gaan wonen en ik zit nog liever in jilla. "Ben je je bewust dat je niet onder ede staat?"

"Ja," antwoord ik. Ik ga rechtop zitten en wacht de vragen af.

"Oke, mag ik vragen waarom je het slachtoffer aangevallen hebt?" vraagt de rechter. Ik kijk weer naar mijn advocaat. Deze vraag hebben we geoefend en ik weet dat ik er eerlijk antwoord op kan geven, volgens m'n advocaat levert dat medelijden op.

"Ik dacht toen dat mijn ex vriendin vreemd was gegaan met die jongen," antwoord ik. "Daarom heb ik hem aangevallen."

"Dat dacht je?" vraagt de rechter meteen.

"Ja," antwoord ik, niet zeker wetend wat ik moet zeggen. Achter me hoor ik mijn advocaat zacht vloeken.

"Maar dat was niet zo?" gaat de rechter door met vragen.

"Nou, alsnog had hij mijn ex vriendin wel gezoend, maar zij heeft hem niet terug gezoend," antwoord ik. Ik weet dat Mia ook hier is, ze zit dichtbij Samuel, naast die andere vriendin van haar, dus ik ga haar echt niet zwart lopen maken waar ze bij zit. Ik geloof haar nu, ook al is er een deel van me dat nog steeds vermoed dat ze het alleen zei omdat ze me zielig vindt.

"Oke, en je vond een zoen een goede reden om het slachtoffer zo gewelddadig te lijf te gaan? Er was geen andere oplossing voor je? Zoals het uit praten?" vraagt de rechter.