Straatrat | ✔

Hoofdstuk 74. | Warme jacuzzi

∞
A L E X A N D R O

Ik parkeer mijn Vespa op de oprit van Mia's huis. Als ik daarna met de sleutel onder de bloempot naar binnenloop, iets wat volgens haar ouders en haar zelf mocht, wil het liefst direct richting haar slaapkamer gaan, maar dat kan niet. Ik moest eerst fucking verslag uitbrengen aan haar vader, want ik kom net uit dat lab uit Eindhoven. Hopelijk ruik ik er niet naar, Mia mag het echt niet doorkrijgen.

Vanmorgen moest ik voor ik naar school ging ook nog naar therapie, die vrouw is nog steeds bezig met alles los trekken wat ze kan. En nu ik weer bezig met met die drugs shit, is dat extra gevaarlijk. Als ze me nu pakken met een fout, zit ik de komende maanden weer in de bak. Dit keer kom ik er niet vanaf met een waarschuwing van Halt ofzo.

Ik klop op de deur van Johns kantoor en hoor al snel zijn stem roepen dat ik binnen kan komen.

"Ha, Alex," zegt hij. Ik doe de deur achter me dicht. "Ik hoorde dat je vandaag in Eindhoven bent geweest."

"Klopt," antwoord ik. "Eliano en Fitz deden hun werk best goed, alleen de logootjes waren niet even netjes allemaal, dus dat heb ik gefixt."

"Super, door jouw werk worden onze leveringen alleen maar beter," zegt hij. "Als de deal morgen slaagt, dan krijg je je eerste salaris. En reken maar dat dat minstens vijf duizend euro is."

Dat is een prima bedrag, begrijp me niet verkeerd, maar ik heb echt meer nodig wil ik Cedro snel dat hotel uitkrijgen. Miranda en Peter zijn druk bezig met het fixen van hun schulden en ze hebben mijn geld nog altijd nodig, dus ik moet ze helpen. En het liefst zo snel mogelijk zodat ik ermee kan kappen, hopelijk wordt dat schuldgevoel tegenover Mia dan ook wat kleiner. Al denk ik dat het nooit helemaal weg gaat.

"Is goed," zeg ik toch maar. Ik ga niet teveel zeiken, niemand mag horen wat we bespreken. Zodra het allemaal voorbij is hoeft niemand er ooit wat over te weten, ook Mia niet.

"Mooi, ga maar snel naar Mimi toe dan, ik denk dat ze nog bezig is met haar Nederlands boekverslag, maar dan kan je haar wel even helpen, of niet jongen?" vraagt hij.

"We zouden zo naar mij gaan," antwoord ik.

"Dat is prima hoor, als ze haar verslag af heeft," antwoord hij. Ik knik en loop daarna zijn werkkamer weer uit, richting de trap naar boven. Vervolgens open ik de deur van Mia haar slaapkamer, waar ze met haar oortjes in achter haar bureau zit te typen.

"Hey," zeg ik, terwijl ik de deur achter me dicht doe. Geschrokken kijkt ze op.

"Ik had je helemaal niet gehoord, hoe lang ben je al binnen?" vraagt ze, ze doet haar oortjes uit.

"Een paar seconden," lieg ik. Fuck, het voelt zo kut om tegen haar te liegen, maar ik heb geen keus. Het is zoals John aan het begin zei, ik kan het haar alleen vertellen als ik zeker ben dat ze het begrijpt en dat is zeker niet nu. "Wat doe je?"

"Dat verslag maken over dat boek van gister weet je nog?" antwoord ze. "Ik heb het bijna af, dan kunnen we naar jou."

"Ik help je wel even," zeg ik en ik pak een andere stoel uit haar kamer die ik bij haar bureau neerzet, daar ga ik met mijn buik tegen de rugleuning op zitten. "Wat voor muziek had je aan?"

"Die playlist die je voor me had gemaakt," zegt ze en ze geeft me een van haar oortjes die ik in doe. Meteen hoor ik de muziek en herken ik haar lievelings nummer: Dandelions. Het is absoluut geen nummer waar ik zelf naar zou luisteren, maar dat maakt niet uit. De herinneringen die ze oproepen zijn geweldig, toen we samen in Nicolas' auto reden en zij dat nummer keihard mee gilde. Door die herinnering kan ik het nu ook wel aanhoren.